Vrije Tribune

‘Pers in Franstalig België heeft een probleem met pluralisme’

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

‘Het ontslag van Emmanuelle Praet laat zien dat de Franstalige Belgische pers een groot probleem heeft met pluralisme. Er heerst er een progressief, Orwelliaans kant-en-klaar-denken, dat maar gestoord wordt door een handvol rechtse intellectuelen’, schrijft journalist Nicolas De Pape.

Bij het RTL-programma C’est pas tous les jours dimanche gaan Alain Raviart (voormalig communicatieadviseur van de cdH) en Michel Henrion (voormalige grijze eminentie van Guy Spitaels) evenzeer hun boekje te buiten tijdens de debatten die ze becommentariëren.

Dat is het principe van het programma: sla een agressieve toon aan en er blijft altijd iets van over. Is het verwonderlijk dat je op een gegeven moment uitglijdt? Maar dat is het net, er zijn toegelaten ontsporingen. Dat is het geval voor links populisme. Conservatieve denkers moeten wel voorzichtig zijn, wanneer ze zich aan de uiterste rechterkant van het spectrum bevinden. Aan de andere zijde daarentegen ben je nooit links genoeg, vandaar de mildheid voor de PTB in alle media.

Pers in Franstalig België heeft een probleem met pluralisme.

Het geval van Braet staat niet alleen. Behalve het feit dat een dissonante en vrouwelijke ‘rechtse’ stem het zwijgen werd opgelegd binnen de ‘centrum-linkse dictatuur’ (cfr. Houellebecq) die onze mediamicrocosmos kenmerkt, was er ook het schrappen van het programma ‘On refait le monde. Waarschijnlijk omdat het als te populistisch werd beschouwd.

De toestand in Wallonië kan gezien worden als een Europese uitzondering, zo bleek uit een onderzoek van de Franstalige journalistenvereniging AJP in 2013. Slechts 21% van de journalisten verklaarden toen dicht bij de MR te staan (waarvan een ruime helft progressieve liberalen), tegenover 46% die Ecolo verkiezen. Je begrijpt dan beter waarom de opwarming van de aarde al 30 jaar lang meermaals per week in het nieuws is.

Emmanuelle Praet beschouwde zichzelf soms als één tegen allen. Zou ze aan de kant gezet zijn indien ze gevraagd had om ‘na te denken alvorens N-VA te stemmen’? Of zelfs MR? Waarschijnlijk niet.

Laten we het zo stellen: er is een zwaar probleem van pluralisme in de Franstalige Belgische pers. Er is geen rechts of zelfs centrumrechts persmedium, behalve Le Peuple, Pan en de nieuwkomer infobelge.com, die in een sector vegeteren waar kranten nog steeds 8 miljoen euro per jaar aan hulp aan de pers krijgen.

In Frankrijk heb je Le Figaro, Le Point, Valeurs Actuelles, Atlantico.fr, L’Incorrect, Le Parisien, Causeur, Le Journal du Dimanche, LCI,….. ‘Conservatieve’ columnisten concurreren bijna evenzeer met ‘progressieve’ columnisten op alle verschillende platformen.

Marine Le Pen (en zelfs haar vader), Nicolas Dupond-Aignan, Eric Zemmour, Alain Finkielkraut, Yvan Rioufol, Robert Ménard en vele anderen worden er voortdurend uitgenodigd. Soms hebben ze zelfs speciale programma’s (Zemmour en Naulleau, Finkielkraut op France Culture). C8 nodigde zelfs Laurent Obertone voor zijn nieuwste, bijzonder Darwinistisch boek over verborgen immigratiecijfers (La France interdite, éditions Ring).

Om nog maar te zwijgen van de Verenigde Staten waar, naast FoxNews, een groot aantal conservatieve kranten (Daily Caller, Gateway Pundit, Washington Times, Breitbart) tegenwicht bieden aan bekende progressieve media zoals de New York Times. Je kan er David Rubin, Ann Coulter, Ben Shapiro, Jordan Peterson, enz. lezen of beluisteren.

Ter vergelijking: in de Federatie Wallonië-Brussel kan je de ‘rechtse’ experten, journalisten en academici op de vingers van één hand tellen…

Welke redacteur zou het aandurven om de diplomatieke toenadering tot Rusland te verdedigen, zich tegen het VN-migratiepact te positioneren, de tax shift, belastingverlagingen of Brexit te steunen, te vragen dat het Trump-bashen stopt, klimaatsceptische meningen te uiten, het stalinistische feminisme van #Balancetonporc het hoofd bieden, of de gendertheorie te bekritiseren? Zelfs ik niet…

We betreuren voortdurend de ‘aanvallen tegen het pluralisme’, maar welke? De debatvoerders zijn het eens over bijna alles en schommelen tussen centrum, centrum-links en extreem-links in een dodelijk saaie gespin.

Het nieuws, vooral in de journaals, is meer militant dan informatief.

Het is heel eenvoudig: de informatieplicht is al lang geleden vervangen door een ideologische strijd, waarbij mijn collega’s de grens trekken tussen goed en kwaad in de plaats van hun lezers. De statistieken en de expert worden zorgvuldig gekozen om de ‘zaak’ te dienen als het al niet de keuze van de titel is. Dit conformisme verklaart natuurlijk de terugloop van het aantal lezers.

Gezien rechts de economische en financiële macht heeft, vinden mijn collega’s het ongetwijfeld ‘evident’ dat links al de rest heeft: onderwijs, media, justitie, kunst, dit wil zeggen, daar waar de opinie gevormd wordt.

Een jonge afgestudeerde journalist gaf het onlangs toe: hij had socialistische, communistische of ecologische professoren moeten verdragen. Indien hij na dit zware parcours (bij wonder) nog steeds rechts is, komt hij in een linkse redactie met linkse superieuren terecht. In het beste geval kiest hij voor het centrum door mimicry.

In zijn laatste essay 10 mesures pour reconquérir l’Europe, programme pour la Droite européenne, eist de filosoof Drieu Godefridi quota’s voor rechtse journalisten in de redacties… Misschien zal daar niet aan te ontkomen zijn of moeten we terugkeren naar de ‘etiketten’ die ooit bij RTB bestonden? Maar de vraag is waar we die journalisten moeten vinden.

Al in 1944, in ‘The Road to Serfdom‘, merkte Friedrich Hayek op dat de Amerikaanse journalisten allemaal links waren. In de jaren 1940 gaf Georges Orwell journalisten advies om snobisme, ons kent ons en Newspeak te vermijden. We moeten “1984” opnieuw lezen. Big Brother in de media? In Franstalig België zijn we er.

Nicolas de Pape is journalist voor Le Journal du Medecin. Deze opinie verscheen eerder op Levif.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content