‘Onze gezondheidszorg draait vandaag te veel om financiële winst, en te weinig om zorg voor de patiënt’

‘Dat de burger in ruil voor zijn bijdrage verwacht dat hij niet alleen betaalbare, maar ook kwaliteitsvolle, warme en menselijke zorg krijgt, is niet meer dan terecht’, schrijft Melissa Depraetere (SP.A). ‘Alleen is dat door de vele besparingen van de voorbije jaren niet langer gewaarborgd.’

Zorg ligt iedereen na aan het hart, want vroeg of laat krijgen we er allemaal mee te maken. Ook u kunt van de ene dag op de andere ongeneeslijk ziek worden. Zonder enige aanleiding en zonder enige rationele verklaring. Dat u dan zomaar in een wip enkele duizenden euro’s aan behandeling op tafel kunt leggen, valt sterk te betwijfelen. Precies omdat we de risico’s van het leven samen opvangen én samen financieren, dekken we ze voor iedereen.

Onze gezondheidszorg draait vandaag te veel om financiële winst, en te weinig om zorg voor de patiënt.

Dat de burger in ruil voor zijn bijdrage verwacht dat hij niet alleen betaalbare, maar ook kwaliteitsvolle, warme en menselijke zorg krijgt, is niet meer dan terecht. Alleen is dat door de vele besparingen van de voorbije jaren niet langer gewaarborgd. Steeds meer worden supplementen aangerekend waardoor de gelijke toegang onder druk staat. Bovendien maken de besparingen dat onze gezondheidszorg de nieuwste ontwikkelingen mist.

Door de toenemende vergrijzing en technologische ontwikkeling stijgen de kosten. Dat is zo, maar die evolutie hoeft niet te botsen met de belangen van de patiënt. Precies daarom is 26 mei een unieke kans om onze gezondheidszorg opnieuw de zuurstof te geven die ze nodig heeft en patiënten weer zekerheid te bieden.

Met een gebroken arm wordt je kind vandaag meteen geholpen en krijgt het een gips. We vinden dat maar normaal. Maar heeft je kind nood aan psychologische hulp of begeleiding, dan zijn er lange wachtlijsten of een gepeperde factuur van privé-consultaties die je volledig zelf moet betalen. Ook voor de beugel van je zoon of dochter ben je vandaag als snel 1.000€ kwijt. Een mooie lach is vandaag onbetaalbaar voor wie het niet breed heeft. En als 900.000 Belgen vandaag zorg om financiële redenen uitstellen, staat dat haaks op de gezondheidszorg die we voor ogen hebben. Wij vinden dat niet normaal.

Een nieuw financieringsmodel moet de focus verleggen van prestatiedruk, met vaak ook onnodige zorg tot gevolg, naar kwaliteitsvolle en menselijke zorg.

Aan de andere kant doen verpleeg- en zorgkundigen hun job met hart en ziel, maar komen ze handen tekort. Het is geen toeval dat velen de voorbije jaren hebben afgehaakt door het toenemende personeelstekort en een te hoge werkdruk. Drie op de tien neemt zelfs dagelijks of wekelijks medicatie om fysieke en mentale ongemakken op te vangen, terwijl anderen verschillende keren uitvallen voor een korte periode. Vaak voelen ze zich dan nog eens schuldig, omdat ze weten dat collega’s nog maar eens het extra werk moeten opvangen. En er is al zo weinig tijd voor de patiënt. Als we het aantal verpleegkundigen per patiënt willen optrekken tot het Europees gemiddelde, komen we in België nu al 15.000 verpleegkundigen (!) te kort.

Onze gezondheidszorg draait vandaag te veel om financiële winst, en te weinig om zorg voor de patiënt én zorg voor wie verzorgt. Behalve exuberante bedragen voor eenpersoonskamers – én torenhoge ereloonsupplementen voor specialisten – zijn nieuwe geneesmiddelen en behandelingen vandaag zo duur dat ze het budget van onze gezondheidszorg ook opvreten. Een nieuw financieringsmodel moet de focus verleggen van prestatiedruk, met vaak ook onnodige zorg tot gevolg, naar kwaliteitsvolle en menselijke zorg.

Met ons gezondheidsplan engageren wij ons om de volgende jaren 7.500 extra verpleeg- of zorgkundigen naast de patiënt te krijgen, om elk kind gratis naar de dokter te laten gaan, voor een verhoogde terugbetaling van hoorapparaten, brillen en tandprotheses en maken we komaf met die torenhoge supplementen specialisten.

‘Die sossen, hoe gaan ze dat betalen?’

En ja, dat kan. Dat is betaalbaar als we weer focussen op doelmatige zorg, die de zekerheid biedt dat elke euro goed wordt besteed. Met dubbel zoveel ziekenhuisbedden als in Denemarken en lonen van sommige specialisten waarmee je twee tot drie NMBS-bazen kunnen betalen, is er nog heel wat marge. En als de Europese farma-lobby vandaag een budget heeft dat 17 keer hoger ligt dan alle maatschappelijke organisaties samen, ligt er werk om vaker grenzen te stellen aan de industrie. Aan nieuwe geneesmiddelen die niemand kan betalen, hebben we niets.

Politiek is een kwestie van keuzes maken. Als een overheid er werk van moet maken om de zorg van elke patiënt te waarborgen, dan twijfelen wij niet. Alleen zo blijft het maatschappelijk en financieel draagvlak voor een solidaire, betaalbare en kwaliteitsvolle gezondheidszorg overeind. Het is een investering waar elke burger die bijdraagt recht op heeft én ook verdient.