Vrijdaggroep

‘Ons enige realistische perspectief: veilige en legale migratieroutes’

‘Europa heeft nood aan een ander migratiebeleid’, schrijft David Méndez Yépez van de Vrijdaggroep.

20.000. Dat is het aantal overnachtingen dat het burgerplatform voor steun aan de vluchtelingen mogelijk gemaakt heeft sinds augustus 2017. 20.000 keer. Dat is het aantal keren dat de deuren van particulieren opengegaan zijn, om ervoor te zorgen dat de vluchtelingen van het Maximiliaanpark niet buiten moesten slapen en, hen te beschermen tegen soms harde politiecontroles.

Elke dag geven duizenden Europese burgers blijk van hun solidariteit met de migranten. Ongeacht of het nu op de weg of aan de grenzen, aan de kusten van de Middellandse Zee of in de hoofdstad van Europa is. Telkens deze burgers de ontheemden te hulp komen, snoeren ze de navelstaarders en de fatalisten de mond. Ze zijn overtuigd dat een ander migratiebeleid mogelijk is. Zijn ze grootmoedig maar weinig realistisch?

Ons enige realistische perspectief: veilige en legale migratieroutes

Uit luiheid of onwetendheid vergeten we vaak het einde van de beroemde uitspraak van Michel Rocard te citeren: ‘Wij kunnen niet al het leed van de wereld opvangen, maar we moeten loyaal ons deel doen’. En er zijn gegronde redenen om twijfels te hebben over dat Europese aandeel: 90 % van de vluchtelingen wordt opgevangen in ontwikkelingslanden; amper 6 % wordt opgevangen in Europa. Dat is amper 0,2 % van de Europese bevolking. Volgens cijfers van het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen en de Wereldbank vangen de industrielanden die lid zijn van de OESO 9 % van alle vluchtelingen in de wereld op, terwijl hun economieën goed zijn voor 68 % van het wereldwijde bbp. De rest van de wereld daarentegen vangt 91 % van de vluchtelingen op, terwijl hun aandeel in de mondiale welvaart slechts 32 % bedraagt.

Tegenover de migratiedynamiek kiest Europa ervoor om zich af te sluiten, een keuze die met een financieel en menselijk prijskaartje komt.

Migrants Files schat dat de Europese Unie tussen 2000 en 2014 13 miljard euro heeft uitgegeven aan de strijd tegen illegale immigratie. In diezelfde periode is het aantal mensen dat illegaal de Unie is binnengekomen nochtans almaar gestegen.

Sinds 2000 zijn meer dan 33.000 mensen verdronken, terwijl ze probeerden de Middellandse Zee over te steken. De Internationale Organisatie voor Migratie van de Verenigde Naties heeft de verschillende regio’s vergeleken waar grote migratiebewegingen plaatsvinden. In haar laatste rapport, dat op 24 november 2017 gepubliceerd werd, is de organisatie ondubbelzinnig: Europa is veruit de gevaarlijkste bestemming ter wereld. Bovendien steunt de Europese Unie in de uitbestedingsstrategie van de controle van haar grenzen financieel de Libische kustwacht, die de migranten terugstuurt naar gevangenenkampen. De beelden van migranten die als slaven verkocht worden hebben tot verontwaardiging van de internationale gemeenschap geleid en het gebrek aan verantwoordelijkheidszin van Europa, dat het beheer van zijn grenzen toevertrouwt aan een onstabiel land als Libië, benadrukt.

In weerwil van de eerbiediging van de mensenrechten en het internationale recht wordt dit beleid vaak goedgepraat met de negatieve impact die een migrant(e) zou hebben op de economie van het gastland. Volgens de OESO levert een migrant(e) nochtans jaarlijks gemiddeld 3.500 euro aan belastinginkomsten op en zorgen migranten voor een positieve budgettaire impact van 0,5 % op het bbp in het gastland. De welvaart van een land is immers geen taart die verdeeld moet worden onder een steeds groter aantal mensen. Wanneer de bevolking groeit, kan ook de omvang van de taart toenemen, en zelfs meer dan evenredig. Migranten geven een enorme impuls aan de economie en vullen in het gastland vaak tekorten aan arbeidskrachten in. Bovendien heeft de EU, met haar vergrijzende bevolking, immigratie broodnodig als ze een voldoende grote actieve bevolking wil behouden om haar economisch en sociaal model te handhaven.

Overigens voeden de huidige beleidsmaatregelen, die een deel van de bevolking in de illegaliteit duwen, een ondergrondse economie en creëren ze een uitgebuite en onderbetaalde beroepsbevolking die concurreert met de ‘legale’ arbeidskrachten. Zo voeden ze het isolationisme, sociale spanningen en angst voor de ander. ‘De ander’, dat zijn die ‘vreemde vreemdelingen’, om de titel van het gedicht van Jacques Prévert te gebruiken.

Op 13 december, de dag voor de Europese top, zullen Europese burgers uit alle gelederen in Brussel manifesteren om het migratierecht te verdedigen: de invoering van veilige en legale migratieroutes, de onmiddellijke beëindiging van het geweld aan de grenzen en gelijke rechten voor alle mensen die in Europa leven.

Zouden het niet de solidaire burgers zijn die blijk geven van realisme? Als we het gebrek aan realiteitszin van de Europese beleidsmaatregelen vergelijken met het efficiënte pragmatisme van het maatschappelijke middenveld, kan je ze geen ongelijk geven.

David Méndez Yépez is econoom, muzikant en lid van de Vrijdaggroep, een politiek platform van jongeren van diverse pluimage ondersteund door de Koning Boudewijnstichting www.vrijdaggroep.be @Friday_Group

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content