Olivier Deschacht en Yves Vanderhaeghe: ‘Vercauteren is de enige Belg naar wie Kompany luistert’

Beste vrienden Yves Vanderhaeghe en Olivier Deschacht treffen elkaar in de derby tussen KV Kortrijk en Zulte Waregem, maar het wordt geen vriendenmatch. ‘Hij kan slecht tegen zijn verlies. En ik nog slechter.’

‘Kameraden heb je in het voetbal met hopen, maar een echte vriend met wie je alles deelt, zoals ik en Olivier? Dat is zeldzaam.’ Yves Vanderhaeghe en Olivier Deschacht, respectievelijk trainer van KV Kortrijk en verdediger bij Zulte Waregem, zijn beste vrienden. Ze kennen elkaar van bij Anderlecht, ondertussen een voetballeven geleden, en hielden contact toen hun sportieve wegen splitsten. ‘We horen elkaar minstens één keer per week’, zegt Deschacht. ‘Om over het leven te praten, en natuurlijk ook over voetbal. Ik vraag Yves niet bij welke club ik moet tekenen, maar zodra ik een contract getekend heb, is hij wel de eerste die het weet. Na het seizoen trekken we samen op vakantie, dat is een jaarlijkse traditie. Dan doen we elkaar de duvel aan bij het manillen, tennissen of padellen. Een competitiebeest leeft op wanneer er een ander competitiebeest in de buurt is.’

Hoe verliep jullie eerste ontmoeting?

Yves Vanderhaeghe: Dat was in 2001. Olivier stapte van de beloften van Anderlecht over naar de A-kern. Ik ben elf jaar ouder, maar het klikte vanaf het eerste moment. Zo’n jongen die continu wil verbeteren en altijd maar wil winnen! En hoe vaker hij de ploeg haalde, hoe harder hij werkte. Ik voelde vanzelf sympathie voor hem.

Wij tweeën zijn de Belgische competitie, hè: we kennen de tegenstand van binnen en van buiten.

Zaterdag staan jullie tegenover elkaar in de felbevochten derby van Zuid-West-Vlaanderen: KV Kortrijk tegen Zulte Waregem. Olivier hoeft alvast geen soepgroenten in te slaan.

Olivier Deschacht: Huh? Ik kan niet volgen.

Vanderhaeghe: Onze supporters noemen die van Zulte Waregem ‘de boeren’. Wist je dat niet? Er wordt al eens een prei op het veld gegooid. Voor onze supporters is dit de match van het jaar, maar ik zou liever zaterdag verliezen en daarna vijf keer op rij winnen dan andersom.

Deschacht: Omdat Yves er zit, ken ik KV Kortrijk goed. De ploeg speelt aantrekkelijk, verzorgd voetbal. Onze spelerskernen lijken elkaar waard, maar zij spelen zaterdag thuis. Dat is een troef.

Het feit dat het tegen een vriend is: motiveert dat?

Deschacht: Van Kortrijk wil ik extra graag winnen, ja. Yves kunnen kloppen is mijn lang leven. ( lacht)

Vanderhaeghe: Hij kan slecht tegen zijn verlies. En ik nog slechter.

Hoe moeten uw spitsen Olivier aanpakken?

Deschacht: ( lacht) Dát zou ik ook wel willen weten.

Vanderhaeghe: Door zijn ervaring en zijn doorzicht komt Olivier zelden in de problemen. Toch zijn er matchen waarbij ik denk: hier had ik hem willen bijsturen. Tegen AA Gent liet je je overbluffen door Roman Yaremchuk, terwijl iedereen weet dat die snelheid maakt met zijn rechtervoet. Misschien vind ik zo nog iets waarmee we hem zaterdag kunnen verschalken.

Deschacht: Och, ik weet hoe Kortrijk voetbalt. Tegen Ilombe Mboyo heb ik al tien keer gespeeld, bij wijze van spreken. Die nieuwe spits (Fraser Hornby, nvdr) moet ik nog wel bestuderen.

Wij tweeën zijn de Belgische competitie, hè: we kennen de tegenstand van binnen en van buiten. Soms bel ik hem met tips. Ik had bijvoorbeeld gewaarschuwd voor Moeskroen. Maar luistert hij? 2-0 op hun doos, ja.

Olivier Deschacht scout gratis voor KV Kortrijk?

Vanderhaeghe: Dat is zo, en ik heb daar al veel aan gehad. Niet dat ik hem altijd volg, maar zijn input is sowieso nuttig.

In de zomer benaderde Kortrijk Olivier om hulptrainer te worden.

Deschacht: Dat was goed gezien. Wij hebben zelden dezelfde mening en net daarom zou het fantastisch werken tussen ons: we zouden veel discussiëren om elkaar te overtuigen.

Vanderhaeghe: Ik had hem er graag bij gehad. Voor zijn ideeën en zijn ervaring. 19 jaar eerste klasse: wie doet beter? Er zijn niet veel postjes in het voetbal, weinig kansen om de stiel te leren in een stabiele omgeving. Ik had hem dat gegund, maar hij was er niet klaar voor. Olivier wou nog veel te graag voetballen.

Deschacht: Onze vriendschap had hier trouwens niks mee te maken. Het aanbod kwam vanuit de club. Ik ging op gesprek in Kortrijk en dacht dat ze me een contract als speler gingen aanbieden, maar ze wilden me als T2. Pas daarna werd Yves ingelicht.

Er was sprake van dat u speler-trainer zou worden, zoals Vincent Kompany bij Anderlecht.

Deschacht: Dat was een slecht idee. Ik heb ook voorspeld dat Kompany het fysiek niet zou kunnen bolwerken. Trainer zijn wordt onderschat. Wanneer de spelers rusten, moet je dagtaak nog half beginnen. Denk je dat het toeval is dat Kompany twee spierscheuren opliep? De combinatie is te belastend.

Vanderhaeghe: Olivier is geen vlotte prater. Als hij coach wil worden, zal hij moeten leren om voor een groep te staan. Ik studeerde regentaat lichamelijke opvoeding en deed stages in scholen. Aan zo’n klas middelbare scholieren merk je snel of je hen raakt of niet. Het heeft me enorm geholpen in mijn omslag naar trainer.

Deschacht: Wat ik nog steeds raar vind: Yves heeft nooit tegen mij gezegd dat hij hoofdcoach wilde worden, tot één maand voor hij de aanbieding kreeg. Ik was daar compleet door verrast.

Vanderhaeghe: Toen liep ik nerveus, zeg. We waren samen op vakantie. Kortrijk twijfelde of ze mij een kans wilden geven.

Deschacht: Onze slechtste vakantie ooit. Yves blééf zijn telefoon maar checken, om toch zeker geen oproep te missen. Toen belde Besnik Hasi of je zijn assistent wou worden op Anderlecht en werd het helemaal een zottenkot.

Is het voor een voetballer lastig om te zeggen: en nu stop ik?

Vanderhaeghe: Je ziet dat Olivier daar nog niet aan toe is. Dit zou zijn laatste seizoen worden, maar ik denk dat hij er nog één bij doet. Dé test om te zien of hij met pensioen moet, is: kan Olivier er mij nog aflopen op vakantie? En pas op: ik ben aan het trainen!

Deschacht: Geen paniek, ik heb al een fiets gereserveerd. Je zult me niet kunnen volgen, maar zo kun je toch nog mee! ( lacht) Nee, serieus: ik heb heldere afspraken gemaakt met Francky Dury. Als hij vindt dat ik het niveau niet meer haal, zal hij me dat eerlijk vertellen. Op dit moment loopt het goed. Te goed, ik voel er me bijna ongemakkelijk bij.

Al heel zijn carrière is Olivier de voetveeg van de supporters van de andere ploeg.

Deschacht: Het is opvallend geminderd, zeker vergeleken met mijn periode bij Anderlecht. Beter zo, ik mis het niet. Het kan nog komen, natuurlijk. Ik ben dit jaar nog niet op verplaatsing geweest naar Club Brugge. Daar houden ze niet van mij, om het zacht uit te drukken. Maar weet je wat me de laatste maanden overkwam? Dat Bruggefans zeiden: ‘Eigenlijk was jij een speler voor ons geweest.’ Ik wist niet wat ik hoorde! Het is eens iets anders dan uitgescholden worden.

Vanderhaeghe: Onverzettelijkheid typeert Olivier, maar is dat typisch Club Brugge? Knokken voor elke meter deden we bij Anderlecht ook.

Olivier is geen vlotte prater. Als hij coach wil worden, zal hij moeten leren om voor een groep te staan.

Wat denken jullie van de aanstelling van Frank Vercauteren bij Anderlecht?

Deschacht: Dat is de beste beslissing die Anderlecht kon nemen. Gek genoeg zit ik er al maanden op te wachten, sinds ik hoorde dat Kompany terug naar België kwam. Ik vond dat Kompany het te eenzijdig benaderde. Hij kopieerde te veel Pep Guardiola. Nochtans heeft hij veel goeie coaches gehad. Je moet van elk wat opsteken, daar een mix van maken en dat uitkneden tot de trainer Kompany. Nu was het alsof hij zich bij elke keuze afvroeg: wat zou Guardiola doen?

Vanderhaeghe: Slimme analyse, Olli.

Wie is daar nu de baas: Kompany of Vercauteren?

Deschacht: Vercauteren, zonder twijfel. Die gaat recht door zee. Vercauteren is de enige Belg naar wie Kompany luistert. Het was ook zijn eerste trainer, hè.

Vanderhaeghe: Laat Kompany weer een supergoeie verdediger worden, en laat de tactische kant over aan Vercauteren. Dat is de snelste weg naar succes.

Deschacht: Pas op, ik vond het leuk om naar het Anderlecht van Kompany te kijken. Er was pressing en de wil om te domineren, maar de resultaten volgden niet. Dat gaat Vercauteren veranderen, die haalt altijd zijn doelen. Hij speelde twee keer kampioen met Anderlecht. De druk was toen veel groter: drie verloren matchen en je lag buiten bij Anderlecht. Vercauteren is de beste trainer die ik heb gehad.

Zowel KV Kortrijk als Zulte Waregem droomt van play-off I. Anderlecht staat op achterstand en wordt misschien jullie grootste concurrent.

Deschacht: Het zou een schande zijn als Anderlecht play-off I niet haalt. Zulte Waregem droomt van play-off I, maar als je de budgetten bekijkt, dan ligt de top zes voor de komende tien jaar vast. Brugge, Standard, Anderlecht, Genk en Gent zaten er al, en als je ziet welke spelers Antwerp haalt, dan tillen zij zich ook op een ander niveau. Als Kortrijk of Zulte Waregem play-off I halen, dan is dat een mirakel. En welke spelers koopt Anderlecht nog in januari?

Vanderhaeghe: Twee, drie toppers, als ze niet staan waar ze willen. Een kleine club die goed presteert, moet zijn beste spelers juist verkopen.

Deschacht: Zulte Waregem heeft deze zomer uitzonderlijk goed gescout. Cyle Larin en Saido Berahino zijn toppers, maar hoelang zullen we ze kunnen houden? Hoogstens een seizoen.

Hoe kijken jullie, als Anderlecht-mannen, naar wat Kompany ’the process’ noemt? Het komt neer op aanvallend voetbal met eigen jeugd, en heel veel geduld.

Vanderhaeghe: Ik sta er volledig achter dat je kansen geeft aan jongeren, maar het mag niet te bruusk. Die jonge spelers van Anderlecht komen nog maar kijken. Ze willen zich zo graag bewijzen dat ze het rendement uit het oog verliezen.

Het zou een schande zijn als Anderlecht play-off I niet haalt.

Deschacht: Ik moest drie jaar kampioen spelen bij de reserven voor ik mocht meetrainen bij de A-ploeg van Anderlecht. Drie jaar presteren, week na week. Ik zie te veel spelers die stap overstaan, alsof het allemaal niks voorstelt om de eerste ploeg van Anderlecht te halen. Sommige jongens werden te snel gebracht.

Vanderhaeghe: Wij hadden interesse in Sieben Dewaele, bijna kwamen we tot een akkoord. Over de loop van een heel seizoen had Dewaele bij Kortrijk ook wel zijn kans gekregen, maar vandaag heeft hij al acht matchen gespeeld bij Anderlecht! Ja, dat kon ik hem in Kortrijk niet beloven.

Deschacht: Ik heb jou Dewaele nog getipt. En wat er dan ook nog bij komt: Dewaele is een uitstekende verdedigende middenvelder, maar geen linksback. Onbegrijpelijk dat ze hem daar zetten.

Vanderhaeghe: Natuurlijk denken die jonge gasten nu: hé, ik ben goed genoeg voor Anderlecht! Maar is dat zo? Bij Anderlecht ben je pas goed genoeg als je titels wint. Daar ligt de lat.

Deschacht: Anderlecht moet kampioen spelen. Als je dat loslaat, houdt Anderlecht op Anderlecht te zijn.

Club Brugge lijkt niet te kloppen dit seizoen.

Deschacht: En dan? Een speler van Anderlecht moet altijd en overal de beste willen zijn. Dát is de stijl van het huis. En ze hebben toch topspelers? Kompany, Chadli: is dat geen kampioenenmateriaal?

Zou het kunnen dat Anderlecht spelers mist met de verbetenheid van Yves Vanderhaeghe of Olivier Deschacht?

Deschacht: Wij willen altijd winnen. Al sta ik bij het tennissen 5-1 achter tegen Yves – een fictief voorbeeld ( lacht) – nooit plooi ik. Je geeft niet op. Vercauteren heeft mij zo gevormd.

Vanderhaeghe: Niet dat wij op Anderlecht geen slechte jaren hebben gekend, maar dan zit je je een heel seizoen dood te ergeren dat het niet lukt. Bij het huidige Anderlecht hebben te veel jongens dat nog niet in zich. Pijnlijk is dat ze bij elke nederlaag verplicht de supporters gaan groeten. Daar zou ik niet graag tussen staan. Want die fans weten wél welke standing Anderlecht moet hebben.

Wat met het idee: het is maar voetbal?

Deschacht: O nee, ik kan voetbal niet relativeren. Winnen maakt mij gelukkig en van verliezen ga ik kapot. Ik heb twee dotten van kinderen die óók alles voor mij betekenen, maar denk je dat dat me troost als ik verloren heb?

Vanderhaeghe: Er bestaat leven buiten de sport, maar niet voor ons tweeën. Soms steekt mij dat tegen. Overal waar ik mijn kop laat zien, beginnen ze over voetbal. Supporters die sms’en: waarom stel je die speler niet op? ( blaast) Kunnen we het niet eens over iets anders hebben?

In Het Nieuwsblad zei Olivier: ‘Ik heb veel mensen gefrustreerd en verzuurd zien worden toen ze hoofdcoach werden.’ Hoe zorgt u dat u niet verzuurd en gefrustreerd wordt?

Vanderhaeghe: Je mag nog zo’n grote winnaar zijn, er alles voor doen en zó overtuigd zijn van je gelijk: soms loopt het niet. Dat moet je kunnen loslaten. Ik ben al twee keer buitengesmeten, bij Oostende en bij AA Gent. Dat is geen open wonde.

Laat Kompany weer een supergoeie verdediger worden, en laat de tactische kant over aan Vercauteren. Dat is de snelste weg naar succes.

Deschacht: We kennen allebei trainers die tien jaar lang woedend waren om een ontslag. Die niet meer buiten kwamen, totaal in zichzelf gekeerd. Triestig. Daarom word ik geen hoofdcoach. Het zou mij ook kunnen overkomen.

Jullie hebben de jonge Kompany zien binnenkomen bij Anderlecht. Hoe was dat?

Deschacht: Je zou niet hebben geloofd dat hij zeventien was. Direct de leider, liet zich door niemand doen. Zelfs een icoon als Pär Zetterberg durfde hij tot de orde te roepen. Zó zelfbewust. Eigenlijk is hij geen haar veranderd.

Vanderhaeghe: Kompany kreeg tegenkanting, dat was zijn grote geluk. Hannu Tihinen zette hem op zijn plaats.

Heeft hij jullie gebeld toen hij het overnam op Anderlecht?

Deschacht: We hebben hem niet gehoord, nee. Ik had ook geen telefoontje verwacht.

Niet lang na Kompany arriveerde indertijd de jonge Anthony Vanden Borre op Anderlecht. Nu werkt hij er aan een comeback. Komt dat goed?

Vanderhaeghe: Waarom niet? Hij heeft een sportlichaam, alleen is het niet getraind. Het voetbaltechnische bezit hij ook, en hij ís al eens teruggekeerd nadat hij diep had gezeten.

Deschacht: Kompany en Vercauteren geloven in hem en een rechtsback kunnen ze goed gebruiken. Ik ben 38, hij 31: mij maak je niet wijs dat het op is. Kijk naar Kim Clijsters. Twijfelt iemand eraan dat die er weer zal staan?

Het blijft doodzonde van Vanden Borre.

Deschacht: Daar kunnen wij niets van zeggen. Elk zijn leven.

Vanderhaeghe: Niet iedereen kan het opbrengen om zeven dagen op zeven te leven als een prof. Is het je al opgevallen dat Olivier hier al twee uur alleen plat water drinkt?