Welke conclusies trekt Bleri Lleshi uit zijn initiatief om slachtoffers van racisme hun verhaal op sociale media te laten doen?
Onder de hashtag #DailyRacism hebben de voorbije dagen vele slachtoffers van racisme hun verhaal gedaan op sociale media. Initiatiefnemer is politiek filosoof en auteur Bleri Lleshi.
Welke conclusies trekt u uit dit initiatief?
Ik heb mensen bewust willen maken van het probleem. De verhalen die naar buiten komen, zijn schrijnend. Je ziet wel dat slachtoffers solidair zijn met elkaar, maar ook dat vele blanke Vlamingen schrikken van de reikwijdte van racisme. Conclusies trek ik niet uit deze verhalen, maar wel uit de harde cijfers. En die tonen aan dat er nergens in Europa zoveel racisme is op de arbeidsmarkt en in het onderwijs als in België.
Hoe verklaart u dat?
Laat me eerst zeggen dat dit niet betekent dat alle Belgen racistisch zijn. Veelal zijn mensen gewoon onwetend. De zwakke discriminatiewetgeving is één verklaring. Je werkt racisme in de hand als je het niet hard aanpakt. Dat is in België het geval. Werkgevers bijvoorbeeld krijgen het signaal dat het niet fout is om migranten te weigeren.
Is het niet zo dat blanken zich nog altijd superieur voelen, een restant van het kolonialisme?
Dat speelt zeker een rol. Het onderwijs heeft hier gefaald. Het onderwijs moet kinderen en jongeren veel juister informeren over racisme, kolonialisme en de negatieve gevolgen ervan. Je moet goed beseffen dat niemand als racist geboren wordt.
N-VA-voorzitter Bart De Wever legt de link met het falend integratiebeleid. Dat doet ook Jozef De Witte van het Gelijkekansencentrum.
Er is geen enkele partij in Vlaanderen die op een goede manier met racisme omgaat.
Natuurlijk heeft het integratiebeleid gefaald. De focus lag altijd op religie en cultuur, en niet op sociaal-economische factoren zoals armoede. Dat is een fout die alle partijen gemaakt hebben. Het werd trouwens alleen maar erger toen N-VA aan de macht kwam. De Wever meent anderzijds dat “racisme te vaak gebruikt wordt als uitvlucht voor persoonlijk falen”. Dat is een typisch conservatief enneoliberaal discours. Dat is net als zeggen dat armen zelf verantwoordelijk zijn voor hun armoede. Of dat slachtoffers van seksismedaar zelf schuld aan hebben. De Wever weet natuurlijk dat hij deze praat gemakkelijk verkocht krijgt aan de mensen. N-VA is trouwens niet de enige partij die dat doet. Er is geen enkele partij in Vlaanderen die op een goede manier met racisme omgaat. Akkoord dat elke mens een verantwoordelijkheid heeft, maar de samenleving draagt óók een verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld: ik met mijn twee diploma’s draag een grotere persoonlijke verantwoordelijkheid dan iemand die laaggeschoold is.
Hoe moeten we racisme tegengegaan?
Bewustmaking is essentieel. Iedereen zou moeten beseffen hoe racisme aanvoelt. Dan zullen mensen dat niet langer tolereren. Dat vraagt een lang proces, maar het is de enige manier. Het onderwijs is een tweede zaak. En ten derde moet de politiek een duidelijker signaal geven: de antidiscriminatiewet moet sterker gemaakt worden én effectief toegepast worden. De praktijktests zijn een stap in de goede richting. (De Zondag/Paul Cobbaert)
