Nanosh van de circusfamilie Ronaldo speelt zijn debuut: ‘Mijn vader is mijn held’

De 25-jarige Nanosh Ronaldo, een telg van de circusfamilie Ronaldo, speelt tijdens de Zomer van Antwerpen twee maanden lang zijn debuut Swing.

Zal dat lukken, zo lang op één plek blijven?

Nanosh Ronaldo: Dat wordt wennen. (lacht) Reizen is mijn leven, hè. Toen ik klein was, gingen we met onze woonwagens en tenten van dorp naar dorp. Een dorp binnenrijden is geweldig: je vóélt hoe de mensen staan te popelen. Met Swing hebben we anderhalf jaar langs de dorpjes getourd, en nu zijn we klaar voor een groot festival als de Zomer van Antwerpen.

Wat mogen we verwachten?

Ronaldo: De titel is een weggever: het wordt een variétéshow met swingmuziek. Ik ben daar dol op – een van mijn lievelingsnummers is Sing, Sing, Sing van Benny Goodman -, en ik hou ook van de variété uit de jaren veertig. Ik denk dat ik een eeuw te laat geboren ben. (lacht)

De voorbereidingen voor Swing zijn in 2016 gestart. Ik reisde als technicus mee met mijn vader, Danny Ronaldo, die zijn solo Fidelis Fortibus speelde. Intussen dacht ik na over het decor van Swing. We bouwden een showtrap, omdat dat een vast decorstuk is bij variété. Er staan ook tafeltjes waaraan de mensen kunnen plaatsnemen. In de Swing-tent stappen is de tijd als een gordijn zien wegschuiven en in de forties belanden.

Mét een bigband?

Ronaldo: Helaas niet. Met een band reizen is te duur, en dus hebben we aan orgelbouwer Tony Decap gevraagd om een groot orgel voor ons te maken. Het instrument staat centraal in het decor. Er zitten onder meer twee trompetten en een klarinet in verwerkt. Ik speel zelf klarinet, maar niet goed genoeg.

In Circus Ronaldo-creaties draait het toch om de schoonheid van het mislukken?

Ronaldo:(lacht) Maar om een act te laten mislukken, moet je die act eerst perfect in de vingers hebben. De klarinet neem ik niet mee in de piste, mijn jongleerballetjes wel. Ik sta er met vijf circusartiesten, allemaal twintigers die ik via via heb opgetrommeld. Laure Osselin en Kimi Hartmann zijn trapezeartiesten, Jason van Lith is jongleur en goochelaar. Corneel Didier is de clown. En Anke Jochems zingt.

Elke avond, als het licht in de tent dooft en de muziek begint, krijg ik kippenvel. Dan denk ik: eindelijk thuis!

Mogen we daar een vlucht uit de wereld in vermoeden?

Ronaldo: Misschien wel. Circus is mijn wereld, ver weg van die andere wereld, die me te hard en te serieus is. Die wereld zou best wat meer ‘circus’ mogen zijn. We hopen het publiek van Swing een poos van alles te verlossen en hen dan goedgemutst de tent uit te laten gaan.

Is uw vader ook bij Swing betrokken?

Ronaldo: Ja. Mijn vader is mijn held. Hij heeft Swing gecoacht.

Hij debuteert dit najaar als filmacteur in Gust Van den Berghes Rain Anyway.

Ronaldo: Die film zal in een rondreizende ‘cinemabarak’ spelen. We organiseren een crowdfunding om dat bouwwerk, dat ik nu aan het maken ben, te financieren. Het wordt een wagen waartegen we een tent monteren, in de stijl van 1918, het jaar waarin Rain Anyway zich afspeelt. Het publiek een zachtere, minder serieuze wereld binnenloodsen: dat wil ook Gust Van den Berghe.