Na Oxfam-schandaal: ‘Uiteraard is het in de sector niet één grote massaorgie’

Bruno De Cordier: 'De concurrentie onderling is groot, wat mede verklaart waarom interne wantoestanden soms worden verzwegen.' © Jonas Mertens
Simon Demeulemeester

Professor humanitair beleid Bruno De Cordier (UGent) hoopt dat het Oxfam-schandaal leidt tot een strengere rekrutering onder humanitaire helpers.

Bent u verbaasd over de misbruiken bij sommige humanitaire organisaties?

Nee. Goedbetaalde expats trekken nu eenmaal ritselaars aan en handelaars in getarifeerde charmes. Maar uiteraard is het in de sector niet één grote massaorgie. Een kleine minderheid kan niet om met de plotse macht over grote budgetten, tientallen werknemers en, ja, aandacht van het andere geslacht. Sommigen zijn na vele jaren dienst cynisch en uitgeblust en zouden beter stoppen. Als ze dat niet doen, ontsporen ze soms.

Mogen we van vrijwilligers hogere morele standaarden eisen dan van gewone werknemers?

Zeker in progressieve kringen werd lange tijd gedacht dat misbruik alleen bij militairen voorkomt en dat ngo’s moreel superieur zijn. Larie natuurlijk. Onderschat niet hoe hard deze sector is: de concurrentie onderling is groot, wat mede verklaart waarom interne wantoestanden soms worden verzwegen.

Ik ben voor het radicaal stopzetten van alle hulp in staten waar overheden hun verantwoordelijkheid op ngo’s afwentelen

Valt het wel te vermijden dat er soms grenzen worden overschreden, gezien de extreme omstandigheden waarin veel ngo’ers moeten werken?

Nee, maar je lost dat niet op met de zedenpolitie en een verkliksysteem. Er zijn soms ook affaires met wederzijdse instemming tussen internationale hulpverleners, of oprechte relaties tussen hulpverleners en mensen van de lokale bevolking. Wat moet je daar dan mee?

Hoe moet het misbruik worden tegen gegaan?

Met gezond verstand. Misbruik maken van je positie om seks te krijgen, zou bijvoorbeeld een reden kunnen zijn voor onmiddellijk ontslag. Er moet ingezet worden op een betere rekrutering, ook al is er geen waterdicht systeem want mensen veranderen vaak radicaal ‘op het terrein’. Politiek correcte quota werken ook niet. Niet alleen de stereotiepe oudere, blanke viespeuk gaat uit de bocht. Niet-blanke expats, lokale werknemers en – hoewel in de minderheid – vrouwen soms ook, zoals bleek in het intussen vergeten seksschandaal in Calais.

Hoe funest is dit voor de ontwikkelingshulp?

Het is een bijkomende smet op het blazoen van een sector die om verschillende redenen al een hele tijd onder vuur ligt. Ik ben voor het radicaal stopzetten van alle hulp in staten waar overheden hun verantwoordelijkheid op ngo’s afwentelen en waar die hulp leidt tot een afhankelijkheidscultuur en profitariaat.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content