Het hoofddoekendebat bracht de Franstalige politiek weer in rep en roer. ‘Ik ben beducht voor de import van kruisvaarders van het secularisme’, zegt Michel Henrion, gewezen woordvoerder van Guy Spitaels.
De Brusselse regering toverde op de valreep een compromis uit haar hoed in verband met religieuze symbolen in een publiek ambt. Dat behoedt alle Brusselse coalitiepartners voor gezichtsverlies. De Brusselse vervoersmaatschappij MIVB moet haar arbeidsreglement zo aanpassen dat religieuze symbolen zoals de hoofddoek toegestaan zijn, althans voor werknemers die geen contact hebben met het publiek en geen leidinggevende functie vervullen.
De MR, die in Brussel in de oppositie zit en met voorzitter Georges-Louis Bouchez een veldtocht voor de ‘neutraliteit van de staat’ is begonnen, schreeuwde moord en brand. Maar ook de Brusselse regering stond onder hoogspanning – Défi dreigde er zelfs mee uit de regering te stappen – omdat de MIVB niet in beroep gaat tegen de veroordeling voor discriminatie door een Brusselse arbeidsrechtbank, nadat de MIVB had geweigerd een vrouw met een hoofddoek aan te nemen. Nu het stof wat is gaan liggen, kun je je afvragen wie baat heeft gehad bij het verhitte gevecht.
‘Dit debat leeft alleen in Brussel en niet in Wallonië’, zegt communicatiespecialist en politiek waarnemer Michel Henrion. ‘In Charleroi, Luik of Namen praat niemand hierover. Het compromis van de Brusselse regering heeft op zich ook weinig belang, al vind ik het goed. Maar daar was het de politieke partijen niet om te doen. Het ging om politieke poses en om machtsvertoon. Het was één groot theaternummer, waarin elke partij probeerde om kiezers naar de mond te praten, met dure woorden en grote gebaren, in de hoop op een nieuw electoraal marktaandeel in 2024. ‘ Al vraagt Henrion zich af of Défi en MR met hun onbuigzame houding in het diverse Brussel veel extra stemmen zullen winnen.
Elke partij probeerde om kiezers naar de mond te praten.
Probleem in Franstalig België, aldus Henrion, is dat het Franse debat over de laïcité is overgewaaid. ‘Het gevaar is dat daarmee ook al de Franse excessen in dit debat worden geïmporteerd. In Frankrijk verdedigt ook Marine Le Pen de strikte scheiding tussen kerk en staat, omdat dat past in haar anti-islamdiscours. Ik ben beducht voor dit soort kruisvaarders van het secularisme. In België gaan wij traditioneel toleranter om met de verhouding tussen religie en staat. Maar de Belgische samenleving is op ethisch vlak ook een stuk progressiever dan de Franse.’
Henrion ziet hoe het hoofddoekendebat steeds terugkeert. ‘Terwijl het juiste uitgangspunt volgens mij nooit verandert. Het is onaanvaardbaar om iemand te dwingen een hoofddoek te dragen, het is onaanvaardbaar iemand te dwingen hem uit te doen. Je moet een middenweg zoeken. Maar als naaldhakken bij moslima’s populair waren, zouden sommigen die ook willen verbieden.’
