N-VA: ‘Het oordeel van de kiezer over overlopers zal vernietigend zijn’

‘Het oordeel van de kiezer over overlopers en overnemers zal vernietigend zijn.’ (Citaat uit een persmededeling van N-VA uit 2002.)

In 2002 haalde de toenmalige VLD een reeks politici van de pas uiteengevallen Volksunie binnen: Sven Gatz, Patrik Vankrunkelsven, Vincent Van Quickenborne. De N-VA, die de hele erfenis van de Vlaams nationalistische stamboom voor zich opeiste, reageerde met een zuur persbericht: “De VLD houdt de kiezers voor de gek.” Ze verweet de VLD dat die wilde groeien “niet door wervende ideeën, maar door acquisities. Geheel in de stijl van het neoliberale marktdenken: kiezers zitten in de portefeuille van de verkozene die zich vrij beweegt op de transfermarkt.”

Maar de wraak van de N-VA smaakt zoet. Met de verkiezingen in aantocht plukt de N-VA de liberale partij kaal. Voordat Open VLD zelf aan de beurt was, maakte hoofdredacteur Johan Van Overtveldt van Trends de overstap. Veel blauwer dan Van Overtveldt vind je ze niet in onze contreien. Vorig jaar schreef hij nog het boek Red de Vrije Markt. De Terugkeer van Milton Friedman. Een verdediging, in volle crisis, van de bankenpraktijken en de speculatie die juist tot de ontploffing van de crisis hebben geleid. Kort daarna liepen ook Annick De Ridder en Lorin Parys, twee jonge high potentials van Open VLD, over.

De partij is niet aan haar proefstuk toe. Ook bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 gingen De Wever & co volk wegkapen bij Open VLD: huidig burgemeester Christophe D’Haese in Aalst en de schepenen Luc Bungeneers en Ludo Van Campenhout in Antwerpen. Daar haalde de N-VA ook nog André Gantman binnen.

Het liberale duo De Ridder & Parys heeft naar eigen zeggen opeens het licht gezien, “van zijn paard gebliksemd” trekt het nu dus ten strijde tegen de “belastingsregering-Di Rupo” en noemt zich plotsklaps “gecharmeerd” door het confederale N-VA-model. Zou het? De geloofsbrieven van het duo tonen hoe vooral het koude, bijtende liberale programma van de N-VA hen charmeert. Oordeelt u zelf.

Lorin Parys, die zopas op zijn website O’Leary van Ryanair aanprees als een na te volgen voorbeeld van innovatie, verdiende vorig jaar via zijn managementvennootschap Red Snapper, een bedrag dat geen geheim is voor wie de balans inkijkt. Daarop betaalde hij netjes 33% belastingen. En toch jammert hij nu over “een land waarin je meer dan de helft van je loon aan belastingen betaalt”. Hij was tot voor kort ook een van de managers voor het megalomane Uplace-project in Machelen. Het is durven: net in de week dat de auditeur van de Raad van State de Vlaamse regering een pandoering verkoopt voor “belangenvermenging” in het Uplace-dossier maakt de N-VA de overstap van Lorin Parys wereldkundig. Natuurlijk is N-VA in de Vlaamse regering de grootste verdediger van het project en zijn investeerders.

Ryanair is een hardliner. Een andere miljardair, Fernand Huts van KatoenNatie, is dat ook. Voor hem ging Annick De Ridder vanaf 2011 consultancy-opdrachten uitvoeren. Was ze ontgoocheld dat andere coming ladies haar carrièrekansen in Open VLD fnuikten? Ze nam toen naar eigen zeggen “mentaal afscheid” van het Vlaams Parlement. Ze komt sindsdien toch nog tussen, driftig als vanouds, rond een aantal concrete dossiers, zoals de Oosterweel, de IJzeren Rijn en de Scheldeverdieping, waarin ze netjes de standpunten van de Antwerpse betonlobby en de havenbazen vertolkt. En nu loopt ze over naar de partij waarover haar baas Huts tot in de Financial Times de loftrompet afstak als de kracht van verandering voor grote Vlaamse ondernemers.

Natuurlijk, overloperij en eigenbelang gaan hand in hand. Maar dat de N-VA zich de afgelopen maanden steeds sterker profileert als de harde neoliberale partij van het grote geld, maakt het manoeuvre gemakkelijker. Met als besluit nogmaals het persbericht van de N-VA uit 2002: “Het oordeel van de kiezer over overlopers en overnemers zal vernietigend zijn, net zoals over de ongeloofwaardige congresbesluiten.”