Muzikant Sioen: ‘Ik ben een fervent fietser, zeker ook voor mijn mentale gezondheid’

is muzikant en woordvoerder van de Crisiscel Cultuur. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 26 minuten en 12 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Het zoveelste conflict tussen de Palestijnen en Israël. Het is waanzinnig hoe weinig invloed de internationale politiek daarop heeft.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Mochten we een duurzaam alternatief vinden voor wegwerpplastic, dan zou de natuur er in ieder geval veel beter uitzien.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat ik altijd trouw ben gebleven aan wie ik ben en waarvoor ik sta. Als songwriter kan ik daar gelukkig veel en diep over nadenken.

Wat is uw grootste mislukking?

Wat mijn eigen nummers betreft, ben ik een goede pianist. Maar als het over klassieke piano gaat, zou het veel beter kunnen.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Absoluut niet. Dankzij mijn muziek heb ik al veel mogen reizen, onder meer naar Zuid-Afrika. En we wonen drie maanden per jaar in Zuid-Korea, waar de roots van mijn vriendin liggen. Maar ik blijf heel graag thuiskomen. We beseffen veel te weinig hoe goed het hier is.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Samen met mijn grootvader naar de koers kijken. Ik ben de oudste van 18 kleinkinderen en met de jaren zag ik het kroost rond de tv groeien.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

We letten goed op wat binnenkomt: van ecologische schoonmaakproducten tot seizoensgroenten en af en toe ook vlees, maar altijd uit de korte keten. En we doen zo veel mogelijk verplaatsingen met de fiets, of we carpoolen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Dat ik arrogant zou zijn.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Mijn plusdochter heeft twee hondjes en als we samen gaan wandelen, durf ik me daar wel op te betrappen.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Ik geloof dat we allemaal ons eigen pad effenen. Dat daar af en toe slechte bochten tussen zitten, is niet meer dan logisch.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee, ik denk niet dat de wereld zo werkt, in schijven van 100 jaar.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

De 0110-concerten die ik samen met Tom Barman en Arno, twee van mijn persoonlijke helden, heb georganiseerd. Toen hebben we met muziek zo veel kunnen betekenen voor de samenleving.

Waarover zou u meer willen weten?

Ik heb twee jaar Koreaans gestudeerd aan de universiteit, maar door corona ligt dat nu stil. Nochtans zeggen ze dat je na drie jaar al een aardig mondje kunt meepraten. Koreaans dus, en bij uitbreiding elke nieuwe taal. Ik zou ze meteen met een chip in mijn brein willen laten planten.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Aan 11.11.11, Artsen zonder Grenzen en Cliniclowns stort ik maandelijks. Als muzikant doe ik ook veel benefieten, en onlangs fietste ik nog mee voor de 1000 kilometer van Kom op tegen Kanker, in de gietende regen.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Het evenwicht tussen samen zijn en zelfontplooiing.

Vindt u seks overschat?

Absoluut niet. Seks komt organisch, op de pieken van de liefde.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn moeder zie ik tweewekelijks, met mijn vader ben ik een tijdje geleden nog gaan wandelen.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik ben een fervent fietser, zeker ook voor mijn mentale gezondheid. Nu ik het podium moet missen, is het af en toe echt nodig om een berg op te knallen en goed af te zien.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Nee, ik zou blijven en me inzetten waar het het meest nodig is.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat het enorm loont om je te omringen met gelijkgestemde zielen die je goesting en vertrouwen geven.