Het Europese Hof van Justitie heeft de Arco-regeling van de regering afgeschoten. ‘Nu zijn we weer bij af’, stelt fiscaal expert Michel Maus. ‘Je hebt helemaal niet veel marge meer om de regeling erdoor te krijgen in deze legislatuur. De taskforce zal in de eerste 6 maanden met resultaten moeten komen.’
Na acht jaar blijft de Arco-saga maar duren, en de weg is nog lang niet ten einde nu Europa het plan van de regering naar de prullenbak verwijst. ‘De initiële doestelling van de regering was om de depositogarantieregeling – zeg maar de waarborg op spaartegoeden – uit te breiden naar de Arco-spaarders, omdat men hen niet als beleggers maar als spaarders beschouwde,’ verduidelijkt fiscaal expert Michel Maus (VUB).
‘Europa heeft nu gezegd dat dat niet kan, want het gaat om verboden staatssteun: het ging immers wel degelijk om beleggingen. Nu zijn we weer bij af, en moet gezocht worden naar andere pistes om die mensen toch nog een vergoeding te geven.’
Wat zijn dan de mogelijke pistes?
Maus: ‘Een van de plannen die op tafel ligt, is dat men het geld uit de vereffening van Dexia zou gebruiken om de Arco-investeerders te vergoeden. Dat zou er voor de regering op neerkomen dat de schuldeisers ongeveer 40 procent van hun inleg terugkrijgen. Bij die piste zijn er drie partijen die geld moeten gaan ophoesten: de Belfius-bank, Beweging.net (het vroeger ACW, de christelijke arbeidersbeweging, nvdr.) en de Belgische staat. Die zouden dus de tegoeden uit de vereffening van Dexia gebruiken om de Arco-coöperanten te vergoeden.’
Zou die oplossing juridisch dan wel overeind blijven?
Maus: ‘Ik denk het niet – met name voor twee partijen ligt die piste heel moeilijk. Ten eerste de Belgische staat zelf: die loopt het risico om opnieuw tegen het obstakel van de verboden staatssteun te botsen. Het gaat namelijk opnieuw om belastingsgeld, en om een vergoeding die maar aan één welbepaalde partij wordt toegekend – en bijvoorbeeld niet aan de Fortis-aandeelhouders. Ten tweede: als Belfius die centen zal gebruiken om Arco-coöperanten te vergoeden, is dat fiscaal wat mij betreft een abnormaal voordeel waarop Belfius zal belast worden. Dat krijg je dus ook niet zomaar rond.’
‘Enkel voor Beweging.net kunnen er geen juridische problemen ontstaan. Zij hebben het statuut van non-profit, dus zij kunnen met middelen schenkingen doen aan de coöperanten.’
De inbreng van Beweging.net ligt dan weer politiek heel moeilijk, voor CD&V.
Maus: ‘Klopt, maar tenzij men de centen tevoorschijn wil toveren zal men ze wel ergens moeten gaan halen. We mogen ook niet vergeten dat er een zekere vorm van verantwoordelijkheid aan dat dossier vasthangt, en die komt echt wel op rekening van Beweging.net: zij hebben de Arco-beleggingen als veilige producten aan de man gebracht, terwijl die achteraf gezien toch van een ander kaliber waren. Dat Beweging.net in het verhaal betrokken wordt, lijkt mij dan ook verantwoordbaar. Alleen is dat politiek helemaal niet zo evident, en het is dus allesbehalve zeker dat het fameuze plan B van de regering wel kans op slagen heeft.’
Een plan C dan maar?
Maus: Een van de mogelijke opties is om de fiscale toer op te gaan. Er is nu al een bijzonder fiscaal statuut voor aandeelhouders van coöperatieve vennootschappen. Dat bijzonder statuut kan men uitbreiden door bijvoorbeeld meerwaarden op die aandelen belastbaar te maken, en minwaarden recupereerbaar te maken onder de vorm van een belastingvermindering. Om de budgettaire gevolgen voor de begroting enigszins onder controle te houden, kan men de belastingvermindering over een periode van vijf jaar spreiden.’
Is het ook verantwoordbaar om te stellen dat Beweging.net zelf volledig moet opdraaien voor het Arco-dossier?
Maus: ‘Dat houdt zeker steek. Maar als je die toer opgaat, wanneer ga je je geld dan zien? Ga je überhaupt geld zien? Het is juridisch geen uitgemaakte zaak dat de rechter in zo’n scenario ooit in die richting zou beslissen. Dan zijn de coöperanten alweer vertrokken voor 15 jaar zware procedures op alle mogelijke niveaus. Daar staan weinig mensen voor te springen. Een onderhandelde oplossing is voor velen de beste en makkelijkste piste. Het andere verhaal is er een van heel wat negatieve energie voor alle betrokkenen, waar uiteindelijk enkel de advocaten beter van zullen worden.’
Het is nu aan een taskforce om duidelijkheid te brengen in 2017, en in 2019 staan al verkiezingen voor de deur.
Maus: ‘In het regeerakkoord staat sowieso dat er een oplossing gezocht moet worden, dus ik denk dat het voor CD&V absoluut een vereiste is om nog deze legislatuur iets uit de brand te slepen. Maar we zitten inderdaad op twee jaar van de verkiezingen. 2017 wordt het laatste jaar waarin nog beleidsbeslissingen mogelijk zijn, want het laatste jaar van de regering zal in volle verkiezingsmodus verlopen – ik heb zelfs de indruk dat dat nu al het geval is.’
‘Je hebt dus helemaal niet veel marge meer om de regeling erdoor te krijgen. De taskforce zal in de eerste 6 maanden met resultaten moeten komen, anders zal het politiek onmogelijk zijn om dat geregeld te krijgen. En wat er dan politiek zou gebeuren, valt niet te voorspellen – maar dan zou CD&V zich absoluut bekocht voelen door de coalitiepartners. Een herhaling van de huidige centrumrechtse regering zou daarna niet evident zijn.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier