‘Mevrouw Homans, wat heeft u de voorbije twee jaar eigenlijk uitgevreten?’

‘Eén na één vallen uw politieke paradepaardjes van hun sokkel’, schrijft Kurt De Loor (SP.A) over het beleid van Vlaams minister Liesbeth Homans (N-VA). ‘Krijgt Annemie Turtelboom binnenkort gezelschap in de bezemwagen van de Vlaamse politiek.

Mevrouw Homans, wat heeft u de voorbije twee jaar eigenlijk uitgevreten? In juli 2014 kopte De Gazet van Antwerpen ‘Liesbeth Homans wordt superminister in nieuwe Vlaamse regering’. Vice-minister, binnenlands bestuur, inburgering, wonen, gelijke kansen en armoedebestrijding. Aan het lijstje bevoegdheden dat op uw naamkaartje prijkt komt bijna geen einde en dat herhaalt u zelf nog altijd graag. U leek de politieke belofte van deze regeringsploeg. De supervrouw van N-VA, the first lady van de Vlaamse politiek.

Van dat plaatje blijft weinig over. Week na week moet u in verschillende dossiers beloofde deadlines en plannen inslikken. Eén na één vallen uw politieke paradepaardjes van hun sokkel. Het vertrouwen op terrein bij de lokale besturen in ‘hun’ minister keldert en ook de partners binnen uw eigen meerderheid beginnen te morren en schijnen uw brokkenparcours niet meer te smaken. Ze verwijten u openlijk in de kranten een gebrek aan daadkracht en realiteitszin. En ‘en plus’ verdenken ze u ervan om bewust controverse uit te lokken.

‘Mevrouw Homans, wat heeft u de voorbije twee jaar eigenlijk uitgevreten?’

De OCMW’s

Met de voeten vooruit en met een korte zin in het Vlaams regeerakkoord stortte u de OCMW’s, hun personeelsleden en cliënten twee jaar geleden in de onzekerheid. Het enige waar u dodelijk duidelijk over was, was dat het OCMW tegen 1 januari 2019 moet verdwijnen. Zonder evaluatie van wat er vandaag op het terrein beweegt, zonder degelijk overleg met de steden en gemeenten, zonder akkoord met uw federale collega’s en met een conceptnota gebouwd op juridisch drijfzand.

‘De OCMW’s ploeteren om de slachtoffers op te vangen die uw besparingsregering gemaakt heeft.’

En de OCMW’s zelf? Zij ploeteren elke dag verder. Ze vangen de slachtoffers op die uw besparingsregering en die van uw collega’s op federaal vlak gemaakt hebben. Ook uw nieuwe inderhaast neergepende conceptnota zal de juridische toets niet doorstaan. En ik denk dat u dat ook wel weet. Het is niet meer dan een doorzichtige poging om de wereld (en de coalitiepartners?) in de waan te laten dat u wel degelijk iets hebt opgeleverd. U wil natuurlijk geen tweede keer dat uw coalitiepartners in de kranten openlijk twijfelen aan uw capaciteiten als minister. Een ‘schone schijnmanoeuvre’ op kap van het lokaal sociaal beleid. U zou zich moeten schamen, niet in het minst als minister van armoedebestrijding.

De provincies

Ook met de provincies loopt u niet hoog op, en dat is nog zacht uitgedrukt. Vanaf 1 januari 2017 mogen de provincies geen initiatieven meer nemen op het vlak van cultuur, welzijn, sport en jeugd, de zogenaamde persoonsgebonden bevoegdheden. Bovendien legde u de provincies droog, kwestie van elke zin voor initiatief in de provincies preventief te kelderen. Provinciale musea, jeugdverblijven en sportcentra moeten onderdak vinden onder Vlaamse of lokale vleugels. De koehandel tussen Vlaanderen en de gemeenten kon beginnen.

‘Wordt het niet hoog tijd om uw blinde symbolenstrijd tegen de provincies aan de kant te zetten?’

Tot op vandaag zitten tientallen provinciale initiatieven, verenigingen en hun werknemers in onzekerheid. Niet wetende wie binnen een goed halfjaar de touwtjes in handen zal hebben of wie hun nieuwe werkgever zal zijn. Van uw kant blijft het daarover al enkele maanden oorverdovend stil. Het dossier zou afgelopen vrijdag rond de Vlaamse regeringstafel besproken worden, maar blijkbaar haalde het punt de agenda niet? Dit kan u toch onmogelijk catalogeren onder ‘goed bestuur’? Is het niet hoog tijd om uw blinde symbolenstrijd tegen de provincies aan de kant te zetten en de mensen en hun organisaties zekerheid te bieden?

Vluchtelingencrisis

We weten dat er de volgende maanden heel wat asielaanvragen goedgekeurd worden. Voor de steden en gemeenten betekent dat het begin van een zoektocht naar onderdak, een job, een nieuwe toekomst. En dat vergt natuurlijk mensen en middelen. Eind september 2015 gaf de Vlaamse regering aan dat ze 20 miljoen zou vrijmaken voor gemeenten om de vluchtelingencrisis lokaal aan te pakken. 9 maanden lang moesten gemeenten wachten op de centen. N-VA en CD&V vochten immers een robbertje uit over de verdeling ervan. Gekibbel op kap van de meest kwetsbaren. Rauw surrealisme op zijn Vlaams.

‘Als minister van Wonen bewoog u in het dossier van de vluchtelingencrisis nog geen milimeter.’

Ondertussen bleven de vluchtelingen toestromen. Ze moeten ook huisvesting krijgen, maar als minister van wonen bewoog u in dit dossier nog geen millimeter. En de gemeenten? Die ploeterden met de beste wil van de wereld voort, terwijl de Vlaamse regering verder de kop in het zand stak.

De fusies van gemeenten

Nog één van uw manke paradepaardjes. U wil natuurlijk kost wat kost tegen het einde van de legislatuur een paar fusies op uw palmares kunnen schrijven. Verder dan een openlijke flirt tussen Meeuwen-Guitrode en Opglabeek kwam het tot nog toe niet.

‘Uw falend beleid afkopen met postjes, dat doet geen enkele minister van binnenlands bestuur u voor.’

U toverde onlangs een fusiedecreet uit uw hoge hoed. U wil de vrijwillige fusie van gemeenten bevorderen door de steden en gemeenten een wortel voor te houden.

Het verleden heeft uitgewezen dat een financiële wortel alleen geen harten sneller doet slaan. U koos er dan maar voor om ook enkele schepenzitjes mee in de strijd te gooien. Wat een absoluut zwaktebod. Uw falend beleid afkopen met postjes, dat doet geen enkele minister van binnenlands bestuur u voor.

Het integratiepact

Het zou één van de zaken worden waarmee Bourgeois I het verschil wou maken. Een ambitieus plan dat discriminatie en racisme zou aanpakken. In de realiteit gebeurde er echter niets, er staat nog geen letter op papier. In het Vlaams Parlement schoof u de schuld volledig in de schoenen van de Diversiteitsambtenaar. Ik was beschaamd in uw plaats. Uw coalitiepartner, Open VLD, ergert zich dood aan uw non-beleid op het vlak van inburgering en gelijke kansen. Maar wat hadden ze dan verwacht? Een minister van integratie die te pas en te onpas laat vallen dat racisme een relatief begrip is, dat vooral als excuus gebruikt wordt voor persoonlijke mislukkingen van allochtonen. Wees gewoon eerlijk en geef toe dat u eigenlijk helemaal geen zin heeft in een integratiepact.

‘De politieke belofte van toen bengelt verzuurd aan de staart van het peloton. Het is een kwestie van tijd vooraleer uw coalitiepartners de kop trekken en u eraf rijden.’

Stuk voor stuk illustraties van uw falend beleid als minister van binnenlands bestuur, inburgering, wonen, gelijke kansen en armoedebestrijding. We zouden het natuuurlijk ook nog kunnen hebben over uw actieplan tegen radicalisering dat goed een jaar na publicatie enkel op papier bestaat? Of de facturen die u en uw regering eenzijdig en als een dief in de nacht doorgeschoven hebben naar de steden en gemeenten? Of het project ‘regioscreening’ dat u stilletjes begraven hebt. Of het kiesdecreet dat gisteren dan wel de agenda van de Vlaamse regering haalde, maar waar echte beslisslingen compleet uitblijven?

Week na week probeert u -zwaar gesticulerend- in het Vlaams Parlement de schijn hoog te houden dat u nog steeds die ‘superminister’ bent die u de Vlaming na de verkiezingen had beloofd. Maar de realiteit haalt u in. De politieke belofte van toen bengelt verzuurd aan de staart van het peloton. Het is een kwestie van tijd vooraleer uw coalitiepartners de kop trekken en u eraf rijden. Krijgt Annemie binnenkort gezelschap in de bezemwagen van de Vlaamse politiek?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content