De federale regering breidt het verlof voor mantelzorgers uit tot drie maanden. Dat besliste de ministerraad op voorstel van minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS).
Een mantelzorger biedt zorg aan iemand die omwille van bijvoorbeeld ziekte of een handicap ondersteuning nodig heeft. Het gaat om iemand met wie de mantelzorger een affectieve band heeft en de zorgverstrekking gebeurt op regelmatige basis. Denk aan een ouder die aan Alzheimer lijdt of een buur met een chronische aandoening.
Vandaag kunnen mantelzorgers al erkend worden. Dankzij deze erkenning kunnen zij tot vandaag, volgens bepaalde criteria, een maand thematisch verlof krijgen om hun persoonlijke en professionele leven beter te kunnen combineren met hun taak als mantelzorger.
Volgens minister Dermagne vertegenwoordigen mantelzorgers meer dan 12 procent van de Belgische bevolking. Maar de coronacrisis heeft de druk op verzorgers doen toenemen, zegt Sigrid Brisack van de vzw Aidants Proches. ‘Uit een recente studie blijkt dat bijna 40 procent van de verzorgers die samenleven met een dierbare het in de toekomst erg moeilijk zal hebben om hun hulp vol te houden.’
‘Zuurstof geven’
Daarom besliste de regering de mantelzorgers verder te ondersteunen. ‘Op mijn voorstel en in samenwerking met de vzw Aidants Proches komt de regering tegemoet aan de behoefte van mantelzorgers door het verlof te verlengen van één tot drie maanden’, aldus Dermagne. ‘Geen aankondigingspolitiek meer, zoals onder de vorige regering het geval was. Onze uitdrukkelijke wens is om zuurstof te geven aan zorgverleners. Het gaat over ons allemaal. Wie weet worden we op een dag mantelzorger van een geliefde, of hebben we zelf hulp nodig.’
Kamerlid Nahima Lanjri (CD&V) drong al vaker aan op een uitbreiding en reageert dan ook opgetogen. ‘Mantelzorgers zijn van onschatbare waarde. Zij bieden zorg aan chronisch zieken, mensen met een beperking en zorgbehoevenden zodat deze thuis, in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen’, zegt ze. ‘Mantelzorgers krijgen nu meer tijd, vrijheid en flexibiliteit voor hun zorg.’
