Radiomaker Sven Speybrouck: ‘Seks zou een mensenrecht moeten zijn’

Sven Speybrouck is radiomaker en sinds kort directeur van Universiteit van Vlaanderen. Hij lanceerde zopas de podcast Mistlicht, over dementie. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 24 minuten en 23 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Zoals iedereen ben ik me nu aan het indekken tegen een helse winter. Al word ik daar niet bang of boos van, eerder ondernemend. Verder probeer ik het nieuws zo veel mogelijk te mijden. Als het echt belangrijk is, zal ik over tien jaar de documentaire wel zien, om Jan Leyers te parafraseren.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Always be gentle. En beperk politieke mandaten in de tijd. Wat goed is voor de president van Amerika, is ook goed voor de rest van de wereld.

Wat is uw grootste prestatie?

In leven blijven. Al geloof ik eerder in kansen dan in prestaties.

Wat is uw grootste mislukking?

Dat ik mijn vriendschappen te weinig onderhoud. Ik denk veel aan mijn vrienden, maar laat hen dat te weinig weten.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Deze plek bevat te weinig groen en open ruimte, maar los daarvan is er weinig reden tot klagen. Ik voel dus geen ontsnappingsdrang.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Toen ik klein was, zat mijn tante Kaat bij ons thuis op kot. Het arme schaap kon amper studeren, omdat er om de haverklap een peuter met haar wilde spelen. Onze favoriete herinnering hoort bij een prentenboek over een ijsbeer. Ik heb haar wel duizend keer dezelfde vraag gesteld: ‘Is dat nu een ijzerbeer of wat?’

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik probeer in mijn vrije tijd bomen te redden van de kap. De teller staat op 150.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Vroeger had ik één fan, Trees De Knok uit Brugge. Elke jaar stuurde ze me een kaartje om te zeggen wat voor een fantastische radiopresentator ik was. Maar op een dag kwam er een mail: ze had mijn foto in de krant gezien en dat viel fameus tegen. Ze is nadien wel kaartjes blijven sturen, tot aan haar dood.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Dag in dag uit. De grote kracht van een huisdier is dat het niet antwoordt. Zolang je iets op een lieve toon zegt, maakt het niet uit waarover het gaat. Bij baby’s is dat net zo.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Van geen enkele. Op elk kruispunt in dit leven gok ik, naar eer en geweten.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee. Het ongelofelijke aan geschiedenis is dat je spectaculaire veranderingen nooit ziet aankomen. En trouwens: als je dit al turbulente tijden vindt, wat moet het dan geweest zijn voor een middeleeuwer?

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Magnolia van Paul Thomas Anderson. Die film verbeeldt de fenomenale complexiteit van menselijke relaties, met heel veel mededogen.

Waarover zou u meer willen weten?

Over alles, behalve sport.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Twee tot vijf procent van mijn loon. Al zal het nu eerder twee zijn, ik moet dringend indexeren.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Dat ze onvermijdelijk gepaard gaat met verlies.

Vindt u seks overschat?

Seks zou een mensenrecht moeten zijn, net als water, gas en elektriciteit.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Ze zijn beiden al vele jaren gestorven. Ik bezoek hun graf te weinig, maar ik denk nog dagelijks aan hen.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik probeer gezond te leven, met mate.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Geen idee. Ik hoop nooit voor dat soort verscheurende keuzes te worden gesteld.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat aan alles een einde komt, daar moet je je niet tegen verzetten. Die biologische kijk op het leven vind ik heel geruststellend.