Lucas De Man brengt hulde aan erotische verhalen: ‘Dit is uitstekend voor je seksleven’

Lucas De Man onderzoekt en prikkelt in Yes, please! de erotische verbeelding met een caravan, een liveshow, een boek en een expo in Maastricht.

Laat ons raden: dit idee ontstond in bed.

Lucas De Man: Toch niet. Het begon op een feestje. Of correcter: het zaadje werd geplant toen ik vijftien was. In mijn moeders slaapkamer vond ik het boek Diepe gronden van Nancy Friday. Daarin noteerde Friday erotische fantasieën van meer dan vierhonderd vrouwen. Die zijn prachtig en soms choquerend. Sindsdien vroeg ik vrienden en geliefden naar hun fantasieën. Iedereen heeft ze, maar weinigen durfden te antwoorden…

In 2017 werkte ik aan De Man is Lam – een voorstelling over man-zijn – en sprak met een seksuoloog. Toen die vertelde dat er een groeiende preutsheid is, wilde ik met dat thema aan de slag. We vrijen steeds minder vrij. Ook al tolereren we ieders seksuele geaardheid, ook al struikelen we over de tips om te presteren in bed. Jongeren ervaren steeds meer prestatiedruk. Praten over je kwetsbaarheid wordt een taboe. We hebben geen nood aan een seksrevolutie, maar aan een kwetsbaarheidsrevolutie.

Tijdens een feestje vertelde ik dat aan een van mijn vrienden, scenograaf Pascal Leboucq. Toevallig zat psycholoog en seksuoloog-in-opleiding Mariëlle de Goede erbij. We zijn samen in 2018 gestart met het interviewen van mensen over hun erotische fantasieën.

Hoe vraagt u zoiets?

De Man: Respect tonen, dat is het belangrijkste. Seksuologen Ellen Laan en Wim Slabbinck leerden ons wat je wel en niet kunt vragen. We kochten een caravannetje – ‘Bolleke’ – en trokken ermee langs festivals in Vlaanderen en Nederland. We schreven de meer dan driehonderd interviews uit en rangschikten ze in negen categorieën zoals ‘groepsseks’, ‘macht, controle en ruwe seks’, ’taboe’, ‘passie’ en ‘non-monogamie’. In het boek, dat je als naslagwerk of prikkelende gids kunt lezen, bundelen we per categorie de meest representatieve of bijzondere fantasieën. Zoals fantaseren over Angela Merkel. Of fantaseren over seks met dieren of kinderen. In je fantasie kan alles. Al is het belangrijk dat iemand het onderscheid tussen de fantasie en de realiteit kan maken en de morele grenzen erkent.

U interviewde iemand over poepseks.

De Man: Dat gebeurde tijdens een van de Yes, please! Liveshows. We wilden een publiek getuige laten zijn van zo’n gesprek. Dat lukte dankzij een stijlvolle aanpak en wat humor. In het boek lijkt het een vrij makkelijke getuigenis. In werkelijkheid twijfelde die jongen enorm. Het medeleven van de zaal hielp hem. Dat kun je horen tijdens de expo, daar zijn alle getuigenissen te beluisteren.

Wordt de expo een zinnelijke belevenis?

De Man: Ja, maar je bent vrij om te beleven wat je wilt. Bolleke staat in de tuin van Marres, het museum in Maastricht. Elke zaterdag vinden er een-op-eeninterviews plaats. De expo begint met een verwelkoming door een storyteller. Dan ga je op pad. Pascal Leboucq en geluidskunstenaar Marc Alberto bouwden een parcours volgens de fases van de seksuele ontluiking: van schaamte via aanvaarding tot nieuwsgierigheid. Je mag aan alles voelen en ruiken. Je wandelt langs fantasieën.

Heeft Yes, please! u veranderd?

De Man: Ja! Dit is uitstekend voor je seksleven. Mijn favoriete fantasie – op een feest losgaan met iedereen – breidde ik uit. Ik stond er namelijk nooit bij stil dat ik ook als vrouw zou kunnen losgaan. En ik ken de fantasieën van al mijn collega’s bij mijn gezelschap Stichting Nieuwe Helden. Ik vind hen nu nog leuker. ( lacht)