‘Loskomen van je woordvoerder? De noodkreet van Meyrem Almaci kan slechts over één man gaan’

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.

Meyrem Almaci had slechts één advies voor haar opvolger, vertelde ze tegen een altijd luisterbereide Paul Cobbaert in De Zondag: blijf uzelf en ga niet mee in het verhaal van spindoctors. Politici moesten volgens haar wat meer los durven te komen van wat woordvoerders hen voorhouden. Het klonk op het eerste gehoor misschien als een gemeenplaats, zoals Almaci er in elk interview wel tientallen debiteert, maar de lezers die zondagochtend al wakker genoeg waren moeten zich hebben afgevraagd of nu zelfs ook Groen, een partij die meestal wordt uitgelachen om haar goeiig amateurisme, is overgenomen door spindoctors.

Wel: ja.

Het is te zeggen: de noodkreet van Almaci kan slechts over één man gaan, dat moet de interviewer zonder de minste twijfel ook hebben geweten. U hebt nog nooit van hem gehoord, maar in de Wetstraat kent iedereen hem vast: Jonas Dutordoir, die jarenlang partijwoordvoerder van Groen is geweest. Hij is ook meteen de lastigste der woordvoerders voor journalisten, de enige van wie iemand soms hoopt dat hij de telefoon niet opneemt. Het werd over Almaci geschreven toen ze haar ontslag bekendmaakte, maar het klopt enkel voor hem: alles wat Dutordoir aanraakt, verandert daadwerkelijk in lood.

Hij is namelijk degene die Almaci deed klinken zoals ze helaas al te vaak klonk, en waar ze dus blijkbaar spijt van heeft. Tijdens de verkiezingscampagne van 2019 liet Dutordoir haar telkens weer, en onverstoorbaar, dezelfde twintig clichés, slogans en anekdotes herhalen, tot niemand meer luisterde. Hij was de man achter de vrouw achter de nederlaag.

Het moet Almaci erg hoog hebben gezeten dat ze er in haar afscheidsinterview zélf over begon. Na de verkiezingen scheidden hun wegen dan ook, maar in tegenstelling tot Almaci kwam Dutordoir nog niet op het idee om andere oorden op te zoeken. In 2020 werd hij woordvoerder van niemand minder dan Tinne Van der Straeten, die als minister in geen tijd even robotachtig ging klinken als Almaci. In het eerste jaar van haar ministerschap kon ze geen interview geven zonder het over de ‘Bob De Bouwers’ te hebben, waarmee ze wilde samenwerken voor meer hernieuwbare energie. Voor iedereen een wat kinderachtige beeldspraak, voor Dutordoir een gewiekste oneliner die keer op keer moest worden herhaald.

Uiteindelijk ging Van der Straeten tegenover Pieterjan De Smedt van Ter zake helemaal onderuit aan het eind van vorig jaar, en is ze er nooit in geslaagd om echt uit te leggen waarom die kerncentrales per se dicht moesten. Ze blijven tien jaar langer open. Na 2019 werkt Jonas Dutordoir dus naarstig verder aan de verkiezingsuitslag van 2024.