De leden van de Beroepsvereniging voor Belgische Longartsen geven uiting aan hun ongerustheid, vrees en woede over de evolutie van de besmettingscijfers en de aanpak door de overheden daarvan.
De longartsen, die mee in de frontlinie staan in de strijd tegen het coronavirus, doen dat via een open brief aan de beleidsverantwoordelijken en de media. Ze vragen zich af waarop de verantwoordelijke politici wachten.
‘Het aantal besmettingen explodeert, er is een exponentiële groei, en onvermijdelijk zal dat straks ook voor het aantal ziekenhuisopnames en daarna overlijdens het geval zijn, met een vertraging van 2 tot 6 weken. We vrezen opnieuw tientallen tot honderden opnames op de intensieve zorgafdelingen. Een derde van die patiënten zal sterven en veel overlevenden zullen na lang en moeizaam revalideren met mentale of lichamelijke defecten achterblijven. Ouderen en risicopatiënten sterven, soms ook perfect gezonde veertigers, in zeldzame gevallen kinderen’, klinkt het.
‘Is het daarop dat verantwoordelijke politici wachten? Denken ze op die manier de klok terug te kunnen draaien?’, vragen de longartsen zich af. ‘Het gebrek aan verantwoordelijkheidszin bij bepaalde individuen is stuitend, maar ook het gebrekkig inzicht van sommige politici’, aldus de longartsen. ‘Tracing and testing kan de epidemie die men tot deze schaal liet uitgroeien niet meer terugdringen. Er is vooral meer bescherming nodig.’
De longartsen wijzen eerst en vooral op correcte handhygiëne. Ook moet er ingezet worden op een handhaving van het dragen van maskers en de grootte van de bubbels. Ze opteren voor ‘een bubbel met maximaal 10, exclusief en van onbepaalde duur tot er minder dan 100 besmettingen per dag zijn’. Het publiek moet ook correct worden voorgelicht, ‘zonder een overvloed aan niet-relevante elementen, noch de drang om het leuk te houden’.
Tot slot willen de longartsen hun steun betuigen aan de experten/wetenschappers die zich de afgelopen maanden hebben ingezet. ‘Dat nationale experts nu met de vinger gewezen worden nadat hun advies tot striktere maatregelen niet gevolgd wordt, is erg.’
