Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden.
– Is het onaangeroerd laten van wenkbrauwen al weer bijna uit? Want ik heb deze nacht gedroomd dat die hilarische, getekende potloodlijntjes weer in waren en jongens, wat was me dat een mooie droomwereld. Stel je de salesmogelijkheden voor! Potloden in verschillende maten en kleuren, pincetten, lasers, zalfjes voor door laser beschadigde wenkbrauwhuid. Als we vrouwen opnieuw kunnen wijsmaken dat expressie en mimiek minder belangrijk zijn dan de illusie van haarloosheid, ziet onze toekomst er even rooskleurig uit als het gelaserde littekenweefsel onder hun lijnwenkbrauwen.
– Het is al lang geleden dat we over iets compleet normaals beslist hebben dat het lelijk is. Wat denk je hiervan: die rimpels in het midden van je vingers die daar zijn uit fysieke noodzaak om je vingers te kunnen bewegen? Wel, vanaf nu zijn die afzichtelijk! En daar moeten crèmes en scrubs op gesmeerd worden waarover wij beweren dat ze die rimpels laten verdwijnen. Het is gedurfd maar hé, met cellulitis is het ons toch ook gelukt.
– Blijkbaar is natuurlijke schoonheid weer helemaal bon ton bij de vrouwtjes. Dus we lanceren volgende maand onze zesentwintigdelige natuurlijkeschoonheidsmake-uplijn.
– Weet je wat we zouden kunnen doen om ons imago te verbeteren? We kunnen modellen met ‘normale’ lijven in onze reclames steken, zodat vrouwen ons ‘echt’ en ‘geloofwaardig’ vinden. Vinden ze ‘belangrijk’. ‘Lol’. Kent iemand misschien dikkerds? Met een zandloperfiguur? En een perfect gave huid? En een gezicht waarvan ik persoonlijk en subjectief vind dat het prachtig is? Wat zeg je? Je kent er drie, maar ze hebben een mening over hoe ze eruitzien op de beelden, hun loon, en dingen in de wereld? Oké, never mind heel dit fatty-idee en start een wedstrijd op Instagram waarbij het mooiste meisje (real talk: met de meeste volgers) onbezoldigd in onze reclame mag meedoen. Ze kan die reclame dan meteen op haar eigen socials delen zodat haar (real talk: lelijke) volgers er allemaal zoals zij willen uitzien en dat alleen kunnen als ze onze producten kopen (real talk: lukt niet).
– Waar zitten we nu juist in de cyclus van aanvaardbaar gewicht? Kan iemand de grafieken van de voorbije decennia er nog eens bij halen? We gaan meestal van dun over heel dun naar één-lichaamsdeel-mag-duidelijk-aanwezig-zijn-en-al-de-rest-moet-dun-zijn, terug naar dun. Wat denk je: draaien we nog eens aan het willekeurige lichaamsdeel-wiel? Doe maar, Hans, jij hebt nog nooit mogen draaien. Dikke poepen? Nope, hebben we al gehad. Nog eens draaien. Nog! Eens! Draaien! Brede schouders. Iedereen akkoord met deze totaal willekeurige beslissing die nergens op gebaseerd is? Oké! Brede schouders zijn vanaf nu de enige manier om mooi bevonden te worden. Goed gedaan, kerels.
Haar boek Leven in het nu verscheen onlangs bij uitgeverij Vrijdag.
