Op de weblog van Knackblogger Marc Vanfraechem verscheen deze week een brief waarin vragen gesteld worden over de afkomst van de drie koppels die in 2007 weigerden getrouwd te worden door ‘zwarte schepen’ Wouter Van Bellingen.
Die weigering leverde Wouter Van Bellingen, toen lid van Spirit, vandaag schepen voor de lokale lijst Sociaal Onafhankelijk Sint-Niklaas 2012 (SOS) een stortvloed aan steunbetuigingen op. Daarop besloot hij met zijn sympathisanten een massahuwelijk te houden, op de Internationale Dag tegen Racisme.
Onbekenden
Van Bellingen heeft nooit een klacht ingediend tegen die koppels. Naar eigen zeggen omdat de identiteit van die mensen niet gekend was: “Mocht dat wel het geval geweest zijn, dan had ik zeker een klacht ingediend.” zegt Van Bellingen.
“Dat is toch wat ik vandaag zou doen, want dat zou ook mogelijk zijn: nu vragen we wel de identiteit van mensen die inlichtingen komen vragen. We willen immers geen twee keer dezelfde fout maken.”
Van Bellingen heeft zich in 2007 over het al dan niet indienen van een klacht laten adviseren door het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding (CGKR): “Maar dat was volgens hen niet mogelijk.”
Keuzevrijheid
Dat klopt, zegt Jozef De Witte, directeur van het CGKR. “Maar niet omdat die mensen onbekend zijn gebleven.” De ware reden is de aard van de antiracismewetgeving. Die is van toepassing in verschillende sferen, zegt De Witte, zoals arbeid, goederen en diensten; sociale en culturele activiteiten, … “Wat goederen en diensten betreft: het gaat altijd om wie een van die diensten aanbiedt. Niet om wie ze aangeboden krijgt, de klant dus.”
Aangezien de koppels de zogenaamde vragende partij waren, kan er dus tegen hen geen klacht ingediend worden, aldus De Witte. Omdat er simpelweg geen strafbaar feit gepleegd is door hen.
En dat is terecht, vindt De Witte: “Dat zou botsen met de keuzevrijheid. Die moet gerespecteerd worden: de wet kan niet alles regelen, en dat is maar goed ook.”
Twee maten en gewichten?
Een juridische verklaring, dus. En toch circuleren er volgens de briefschrijver andere geruchten in Sint-Niklaas. Er zou geen klacht ingediend zijn omdat de weigeraars zelf van allochtone afkomst zouden zijn.
En dus, concludeert de briefschrijver, kan de suggestie gewekt worden dat het CGKR met twee maten en gewichten werkt.
Wilde verhalen
“Van de pot gerukt, die bewering.” zegt De Witte. “De nationaliteit van die mensen doet totaal niet ter zake: wij vervolgen iedereen die een inbreuk maakt op de antiracismewetgeving. In deze is de nationaliteit van de weigeraars overigens irrelevant: ze kunnen simpelweg niet vervolgd worden.”
Hij wordt bijgetreden door Van Bellingen: “Die briefschrijver kan trouwens van alles beweren: ik zou graag eens bewijzen zien over de nationaliteit van die koppels. Er doen de wildste verhalen de ronde. Vergeet niet dat de halve wereldpers hier was voor dat massahuwelijk. Ook zij gingen op zoek naar die drie koppels, maar zelfs CNN en Al Jazeera hebben ze niet gevonden.”
Simon Demeulemeester
