Kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens: ‘Iedereen verlangt naar verbinding’

© Karl

is de Vlaamse kinderrechtencommissaris. Maar hoe is zij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had ze 12 minuten en 45 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De suïcide van een zeventienjarige jongen uit mijn buurt. Uiteraard is dat in de eerste plaats verschrikkelijk voor zijn familie, maar ook bij jongeren uit zijn omgeving roept die gebeurtenis enorm veel verdriet en vragen op.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Lessen empathie vanaf de lagere school, zoals bijvoorbeeld in Denemarken en Finland.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn drie kinderen grootbrengen, samen met mijn man en de familie. Een reis met veel hobbels, maar ook veel prachtige momenten.

Wat is uw grootste mislukking?

Ik ben van nature een optimist en ik probeer mijn kinderen te leren dat je van mislukkingen bijleert. Maar dat sommige hechte vriendschappen met de loop der jaren verwaterd zijn, vind ik wel jammer.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Zeker! Als Erasmus-student heb ik in Rome gewoond: het was fantastisch om een jaar weg te zijn en de Italiaanse cultuur te leren kennen. En toen mijn man en ik 26 waren, hadden we concrete plannen om naar Barcelona te verhuizen, we zijn er zelfs op zoek gegaan naar werk.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

We woonden vlak naast een bos en ik herinner me dat we daar zo vaak speelden: in de bomen hangen, voetballen met buurkinderen. We fietsten ook altijd rond, best ver van huis zelfs. Dat gevoel van echte vrijheid was heerlijk, maar voor kinderen van vandaag bijna ondenkbaar.

Ik probeer mijn kinderen te leren dat je van mislukkingen bijleert.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Onder impuls van onze oudste dochter eet ik al twee jaar geen vlees meer. Ik ben er trots op dat zij ons allemaal heeft kunnen overtuigen. Alleen haar broer sputtert af en toe nog een beetje tegen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

In de hele polemiek rond de coronamaatregelen krijg ik geregeld naar het hoofd geslingerd ‘dat ik niets geef om kwetsbare mensen die doodgaan’. Onzin, natuurlijk. Ik probeer gewoon het perspectief van jongeren in beeld te brengen en hun belangen te verdedigen.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ja, tegen onze bordercollie Sky. En hij begrijpt alles.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Dat mijn man en ik voor de start van onze carrières geen lange wereldreis hebben gemaakt.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee, ik begrijp die vergelijking niet zo goed. Elke tijd is anders.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Kinderen van Moeder Aarde van Thea Beckman. Ik heb dat revolutionaire boek, een toekomstroman over een matriarchale samenleving, gelezen rond mijn dertiende. Het raakte me enorm.

Waarover zou u meer willen weten?

Over filosofie en geschiedenis. Er valt nog zo veel te lezen – er liggen zeker twintig boeken op me te wachten – maar er is nu helaas te weinig tijd.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

400 à 500 euro.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

De angst om te verliezen.

Vindt u seks overschat?

Nee. Maar het ‘perfecte plaatje’ dat in de media wordt geschetst, leidt volgens mij wel tot veel faalangst en twijfels, zeker bij jongeren.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn mama heb ik als kind verloren, mijn papa heb ik deze maand nog gezien.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Geen vlees eten en elke dag gaan wandelen met de hond.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Daar twijfel ik geen minuut aan. In zo’n gruwelijke situatie, waarin alle mensenrechten van tafel worden geveegd, zou ik onmiddellijk mijn koffers pakken. Zeker om mijn kinderen te beschermen.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat iedereen verlangt naar verbinding en we dus zacht moeten zijn voor de ander.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content