Journalist Patrick Van Gompel: ‘Er is dringend behoefte aan minder lange tenen’

is journalist. Zopas verscheen zijn boek Van onze verslaggever ter plaatse. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 15 minuten en 10 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Alle berichten over de ontregeling van het klimaat, van overstromingen tot bosbranden. Een paar jaar geleden stond ik op de 35e verdieping van een hotel in Peking door het raam te kijken naar de smog onder me. Vreselijk. De mens moet de planeet toch een beetje gaan sparen.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Er is dringend behoefte aan meer verdraagzaamheid en minder lange tenen. Mensen die bijvoorbeeld een scheidsrechter aanvallen omdat hij anders heeft gefloten dan gehoopt, die missen toch elke zin voor realiteit?

Wat is uw grootste prestatie?

Daar hoef ik geen seconde aan te twijfelen: dat ik twee zonen op de wereld heb gezet, met redelijk veel hulp van mijn vrouw.

Wat is uw grootste mislukking?

Geen idee. Misschien de hummus die ik ooit probeerde te maken? Die had meer weg van stopverf dan van een Libanese lekkernij.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Jamais de ma vie. België is uitgevonden voor journalisten.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Als 17-jarige werd ik kampioen met de juniorenploeg van SK Weelde. Dat seizoen verloren we maar vier punten. Teamsport is geweldig, zeker als je kampioen speelt.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik neem sneller de fiets en de trein dan vroeger.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Blijkbaar ben ik ongelofelijk goed in het vergeten van de scheldtirades van ratten die uit de riolen komen gekropen.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Gelukkig heb ik geen huisdier, want daar zou ik liever geen tijd aan verliezen. Ik praat trouwens ook nooit tegen mezelf.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Spijt is verloren tijd.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Bijlange niet. Voor mensen die niet de hele dag stilzitten is er vandaag ongelofelijk veel mogelijk. De wereld ligt aan onze voeten.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Het zijn er drie. Het eerste is een beeld van Bernini, De ontvoering van Proserpina. Ik zag het op mijn 19e voor het eerst staan in de Villa Borghese in Rome en sindsdien heb ik het nog twee keer bezocht. Ook naar Nighthawks van Edward Hopper kan ik eindeloos blijven kijken: de kilte en eenzaamheid zijn erg treffend. En tot slot het lied Motherland van Nathalie Merchant. Het gaat door merg en been.

Waarover zou u meer willen weten?

Over minstens honderd onderwerpen. Maar kunstgeschiedenis staat met stip op één.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Een euro per dag. Decennialang schonk ik die aan Artsen Zonder Grenzen, maar sinds kort aan Mercy Ships.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Niets.

Vindt u seks overschat?

Nee. Je kunt seks niet overschatten.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn vader stierf in 1986, mijn moeder in 2015. Ik mis hen allebei, maar mijn broers nog meer: Omer stierf in 2010, Huug in 2020.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Mijn gewicht onder controle houden is een levenslange oefening. Ik ben in mijn leven al meer kilo’s afgevallen dan ik er nu weeg. Maar ik probeer op tijd te fietsen en te wandelen.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

In geen geval. Ik ga samen met Dirk Draulans het land verdedigen ter hoogte van het kanaal Dessel-Schoten. Dat spraken we ooit af op de Boekenbeurs.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat vooruitkijken het allerbelangrijkste is. Want het verleden, met al zijn tegenslagen en verdriet, brengt je geen stap verder.