Joris Vandenbroucke (SP.A): ‘Energiecorrectie Homans treft 50.000 kwetsbare gezinnen in portemonnee’

SP.A eist dat Vlaams minister van Wonen Liesbeth Homans haar ministerieel besluit voor een energiecorrectie voor sociale huurwoningen intrekt en haar huiswerk opnieuw maakt.

Volgens fractieleider Joris Vandenbroucke schiet de heffing haar doel volledig voorbij, en betekent ze voor 50.000 huurders een hogere huurprijs zonder dat de huurders van een energieverslindende woning een compensatie krijgen of de sociale huisvestingsmaatschappijen worden aangezet hun woningen te renoveren.

In 2007 besliste de toenmalige Vlaamse regering dat er bij de berekening van de huurprijs van een sociale woning een energiecorrectie moet komen. Wie een energiezuinige woning huurt, en daardoor een lagere energiefactuur heeft, moet een toeslag betalen. Bewoners van een energieverslindende huurwoning moeten dan weer een korting krijgen.

De bedoeling van die energiecorrectie is dubbel: de sociale huisvestingsmaatschappijen stimuleren om de huizen energiezuiniger te maken zodat ze meer huur kunnen vragen, en de huurders van een minder energiezuinig huis compenseren. Vlaams minister van Wonen Liesbeth Homans (N-VA) heeft het ministerieel besluit die de energiecorrectie moet invoeren, nu af. Op 1 januari 2020 kan ze ingaan.

Bij de berekening van de heffing moet erover gewaakt worden dat de correctie niet groter is dan het voordeel dat de huurder heeft op de energiefactuur, staat in het ministerieel besluit te lezen, maar de theorie is helemaal anders dan de praktijk, hekelt oppositiepartij SP.A. ‘Het systeem van Homans schiet de doelstelling volledig voorbij’, zegt fractieleider Vandenbroucke. De simulaties van de minister gaan uit van een hogere huurprijs voor zowat 50.000 sociale huurders in Vlaanderen. Gemiddeld zou het om iets meer dan 17 euro per maand gaan, of 205 euro per jaar, zegt Vandenbroucke.

Maar voor anderen loopt dat op tot meer dan 385 euro per jaar, wat neerkomt op een 13de of zelfs een 14de maand huur, zegt de SP.A-fractieleider: de gemiddelde huurprijs voor een sociale woning in Vlaanderen is ongeveer 386 euro, de mensen met de laagste inkomens betalen 123 euro.

Bovendien gaat Homans in haar besluit uit van de ‘verouderde’ energienormen van 2006, zegt Vandenbroucke. ‘Die zijn hopeloos voorbijgestreefd. Zo passeren de huisvestingsmaatschappijen langs de kassa: ze innen meer huurgeld zonder te investeren in bijkomende energiebesparende maatregelen. De sociale huurders zijn zo twee keer de pineut, want zij moeten bijbetalen op basis van totaal verouderde normen.’ Tot slot is de heffing niet gebonden aan het inkomen, zodat de laagste inkomens het zwaarst worden getoffen, meent hij.

Tegelijkertijd blijft van de compensatie voor de huurders van een energieverslindende woning niet veel meer over, zegt Vandenbroucke. Minister Homans ‘corrigeert’ enkel nog naar boven, hekelt hij. De socialisten eisen nu dat Homans de energiecorrectie alsnog intrekt en haar huiswerk opnieuw maakt. ‘Het moet een unicum zijn dat een minister van Armoede er met één beslissing in slaagt om doelbewust 50.000 financieel kwetsbare gezinnen te treffen in hun portemonnee.’ SP.A vraagt een huurkorting voor sociale huurders in een energieverslindende woning.

Controle op buitenlandse bezittingen sociale huurders loopt spaak

De overheid kan niet controleren of huurders van een sociale woning nog een woning bezitten in een ander land. Pogingen om daarover info van andere landen te krijgen zijn mislukt, bericht De Tijd woensdag.

Al in 2015 beloofde Homans te controleren of huurders van een sociale woning geen woning hebben in het buitenland. Dat is verboden. Homans dacht eraan naar Nederlands voorbeeld een onderzoekscel op te richten die dat in het buitenland zou controleren. Maar al snel moest Homans vaststellen dat ze de federale overheid nodig heeft als ze van andere landen gegevens wil krijgen over het vastgoed dat de sociale huurders daar mogelijk nog bezitten. De minister kreeg het engagement van de federale regering dat ze daar werk van zou maken.

Homans partijgenoot Johan Van Overtveldt heeft als vorige federale minister van Financiën aan de belastingadministratie gevraagd andere landen te contacteren over de kwestie. Dat is gebeurd voor vier belangrijke landen op dat vlak: Marokko, Turkije, Kameroen en Rusland. Maar dat bleek telkens een slag in het water. Geen enkel land wilde de gegevens uitwisselen.