Peter Casteels

‘Is vriendschap het allerlaatste wat nog niet door een algoritme kon worden gekraakt?’

Vriendschap is geen illusie.

Waarom bestaat er nog geen app om mensen te leren kennen, en uiteindelijk nieuwe vrienden te maken? Ik vraag me dat al jaren af, eerlijk gezegd. Eenzaamheid is zo’n enorm probleem, in zo goed als alle leeftijdscategorieën. De pandemie heeft dat alleen maar verergerd. Het is zelfs wat afgezaagd om erover te schrijven, terwijl de oplossing zo eenvoudig lijkt: een app om mensen met elkaar te verbinden. Je hebt namelijk aan eenzame mensen genoeg om het probleem op te lossen. Het is des te opmerkelijker omdat apps als Tinder, om een relatie, of seks, te zoeken, bijzonder succesvol zijn. Ze worden niet alleen massaal gebruikt, ze hebben internetdating ook in korte tijd genormaliseerd. Niemand kijkt nog op van liefjes die elkaar online leerden kennen. Het stigma dat er lang aan kleefde, toen ook met één oogopslag duidelijk was welke vriendin, nicht of tante haar vriend online had moeten zoeken, is verdwenen.

Is vriendschap het allerlaatste wat nog niet door een algoritme kon worden gekraakt?

De afwezigheid van zo’n app voor nieuwe vrienden doet mijn fantasie wat op hol slaan. Zou het kunnen dat vriendschap het aller-, allerlaatste is wat nog niet door een algoritme kon worden gekraakt? Zijn de vriendschapsrelaties die ik heb zodanig uniek, subtiel en onvoorspelbaar dat het voor een app onmogelijk is om mij soortgelijke contacten te suggereren? Het blijft ten slotte ook verbazen dat er zo veel meer verhalen in de kunsten bestaan over liefdesrelaties dan over vriendschap. (Ik heb, toegegeven, nog nooit één aflevering van Friends gezien.) Blijkbaar is het veel eenvoudiger om over de liefde een universeel verhaal te vertellen, dat zeggenschap heeft voor meer mensen dan enkel de auteur ervan. In een liefdes- en zeker seksrelatie is nu eenmaal ook helderder wat de partners van elkaar verlangen, of nodig hebben. Dat past makkelijker in een schemaatje.

Zou het echt? Ik geloof het niet helemaal. Veel vriendschapsrelaties zijn ook geformatteerd, en vallen binnen een voorspelbare typologie. Facebook raadt nu al mensen aan die je misschien kent. Het meest unieke wat al mijn vrienden bindt is, vrees ik, het toeval dat ik ze ooit heb ontmoet, en dat we toen de tijd hebben genomen om elkaar te leren kennen. Nieuwe mensen willen ontmoeten blijft gewoon een taboe, ik geloof niet dat ik er iets originelers over kan zeggen. Ik moet mezelf ook inhouden om niet al te expliciet in deze column te schrijven dat ik niet zélf op zoek ben, iets wat me nu toch maar mooi is gelukt. Maar mensen hebben echt mensen nodig. Wanneer lost Silicon Valley dat probleem in hemelsnaam voor ons op? De cookies neemt iedereen er nog altijd graag bij.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content