Op maandag zorgden de bevindingen van een Groen-politica voor het vervroegd opstappen van Geert Versnick (Open Vld). Na de Samusocial-onthullingen van partijgenoot Arnaud Verstraete zet Groen zich opnieuw in de kijker. ‘En dat is niet hetzelfde als met modder gooien, zoals N-VA probeert te doen.’
De nachten in Bangkok die Geert Versnick (Open Vld) de das omdeden, kwamen aan het licht door speurwerk van Oost-Vlaams provincieraadslid Riet Gillis (Groen). Net als de Samusocial-onthullingen van partijgenoot Arnaud Verstraete had dit nieuws politieke gevolgen. Mogen we Groen stilaan een klokkenluiderspartij noemen?
Riet Gillis heeft het moeilijk met die term. ‘Ik heb gedaan wat elke mandataris kan doen, namelijk controle uitvoeren.’ Ze benadrukt dat ze niet met modder wenst te gooien naar Geert Versnick, wiens ontslag ze ook niet geëist heeft.
‘Het was niet de bedoeling om hem te viseren. Ik wist niet dat hij fouten had gemaakt met die buitenlandse reizen. Ik heb de rekeningen nagekeken van de dienstreizen van alle gedeputeerden sinds 2012. Ik heb toen pas ontdekt dat er onregelmatigheden waren bij gedeputeerde Versnick.’
‘De ambtenaren hebben mij geweldig geholpen. Opeens stuitte ik op een omweg naar Bangkok en dan begin je verder te onderzoeken. Als je op voorhand weet wat je zoekt, is het gemakkelijker. Ik begon echter onbezonnen.’
‘Het was moeilijk, maar alle documenten waren beschikbaar. Denk aan facturen en schuldvorderingen. Je moet daar weliswaar je weg in vinden. Ik had ’s avonds alleen nog maar rekeningetjes voor mij.’
‘Het uitspitten van deze documenten hoort bij de taak van politici, en zeker bij dat van de oppositie’, zegt Riet Gillis. Ze vindt dat dat nazicht momenteel te weinig voorkomt. Misschien ligt het aan de intensiviteit ervan. ‘Ik heb drie dagen verlof moeten nemen voor dit werk.’
Ik heb drie dagen verlof moeten nemen voor dit werk.
De vierde macht
Groen-politicus Arnaud Verstraete kwam de laatste maanden in het nieuws dankzij zijn onthullingen over de wanpraktijken bij Samusocial. De daaropvolgende mediastorm zorgde voor een politieke aardverschuiving in Franstalig België. Ziet de Brusselaar zichzelf als klokkenluider?
‘U mag mij zo noemen, ja. Maar de democratische controle is een onderdeel van het werk van een politicus. Als er problemen zijn, dan moet ik die melden en er proberen iets aan te doen’, zegt hij.
Stemmen de nieuwe onthullingen door Riet Gillis hem tevreden? ‘Het gaat me niet om spektakel. Politiek is essentieel, het regelt ongeveer alles in het leven. Politici moeten dan ook betrouwbaar zijn.’ En dat is iets wat volgens Verstraete niet altijd het geval is geweest.
Wat is het belang van de nationale media bij het klokkenluiden, in deze tijden van blogs en sociale media? Gillis: ‘Ik had naar de plaatselijke media kunnen stappen, maar ik vond dat dit veel groter was. De nationale pers is er massaal op gesprongen, maar voor hetzelfde geld had niemand dit opgepikt. De provincie wordt meestal vergeten.’
‘Sommigen verwijten me dat ik meteen naar de media ben gestapt. Maar toen we vorig jaar Versnick wilden ondervragen in de provincieraad zei hij geen woord. Daarna moesten we een speciale commissie achter gesloten deuren voeren en de vragen op voorhand indienen. Tweemaal zagen we dat we niets bereikten.’
‘Deze ontdekking was een brug te ver en daarom besloten we met de pers te praten. Wij zijn misschien wel groen, maar niet achter onze oren.’
‘Ik ondervond dat ook heel goed in Brussel’, zegt Verstraete. ‘Normaal is de aandacht voor de hoofdstad niet zo groot. Nu zag je waarom de media de vierde macht worden genoemd. Zij vertalen de complexe politieke realiteit naar het leven van de mensen.’
‘Toen ik een jaar geleden aanklaagde dat de Brusselse minister-president Rudi Vervoort (PS) er alles aan doet om de macht naar zich te trekken op het vlak van stedenbouw, dan was er geen media-aandacht en dan veranderde er niets. Pas als de bevolking haar verontwaardiging kan uitdrukken, dan gebeurt er iets’, zegt het Brussels parlementslid.
Normaal is de aandacht voor de hoofdstad niet zo groot. Nu zag je waarom de media de vierde macht worden genoemd.
#toenmetgroen
N-VA’er Peter Dedecker is onlangs eveneens aan een reeks onthullingen begonnen, via zijn blog. Onder de noemer ‘#toenmetgroen’ wil hij duidelijk maken dat Groen zelf niet zondenvrij is.
Zo verwijt hij voorzitster Meyrem Almaci dat ze gevraagd heeft om haar kinderopvang ’te laten vergoeden door de stedelijke belastingbetaler’. Heeft Groen een concurrent op het vlak van klokkenluiden?
Gillis wil haar onthullingen niet vergelijken met de blog van Peter Dedecker. ‘Wat ik gedaan heb, is niet hetzelfde als met modder gooien, zoals N-VA momenteel probeert te doen.’
‘Ik hecht er veel belang aan om alles te dubbelchecken en bij de feiten te blijven’, zegt Verstraete. ‘Ik wil honderd procent zeker zijn van mijn stuk. Ik stel vast dat dat bij Peter Dedecker niet zo is. Ik wil de uitvoerende macht democratisch controleren, hij heeft andere bedoelingen.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
