‘Hopelijk hou ik aan deze lockdown geen summer body over’

De desillusies van een lockdown.

Voor de meeste Europeanen is de coronacrisis er voorlopig gelukkig alleen één van afzondering en social distancing, zolang de gruwel van Covid-19 hun bespaard blijft. Die nieuwe manier van leven komt met nieuwe gewoonten, en ik dacht meteen iets gevonden te hebben om de komende weken niet volstrekt zinledig door te brengen. Sinds de eerste zaterdag nadat zo goed als alles is dichtgegaan, doe ik elke dag een work-out.

Ik weet het: mensen hebben vandaag behoefte aan motiverende en positieve verhalen. Maar dit is er geen.

Die work-out moest goedmaken dat ik niet meer kan gaan zwemmen. Dat deed ik daarvoor twee of drie keer per week, en ik wilde niet hebben dat tijdens deze lockdown mijn lichaam minder fit werd.

Ik dacht dat ik van het zwemmen een fit lichaam had gekregen.

Rond het middaguur rol ik elke dag een versleten turnmatje van mijn zus uit in mijn keuken. De bejaarden in het rusthuis dat uitkijk heeft op mijn keukenraam zien hoe ik klaar ga staan terwijl ik een best of van Madonna opleg en op mijn iPhone de app Seven open, de full body option. Het idee is simpel: twaalf eenvoudige oefeningen waarvoor je naast dat matje enkel nog een stoel en een muur nodig hebt. Twaalf keer dertig seconden, met telkens tien seconden pauze. Ik kon me geen handiger manier inbeelden om het gebrek aan beweging in deze weken op te vangen.

Toen ik voor het eerst dertig seconden moest pompen, stonden de tranen al na vijf opdrukpogingen in mijn ogen, zoals ik dat daarvoor alleen had bij het lezen van verslagen uit Italië. Ik heb helemaal geen spieren. De sit-ups gingen nog sneller mis, mijn rug voelde als gebroken. De voorlaatste oefening bestaat ook weer uit pompen en afwisselend de ene en de andere arm in de lucht steken. Een fitnessinstructeur zou niet herkennen waar ik precies mee bezig ben als ik dat probeer, maar er is geen enkele oefening die ik reglementair weet te beëindigen.

Sinds ik met zwemmen ben begonnen, zie ik mezelf als een sporter. Ik kreeg zelfs voor het eerst in mijn leven een klein reliëfje in mijn bovenarmen. Het was geleden van de keer dat ik voor het eerst baardgroei voelde op mijn kin dat ik zo trots was op mijn lichaam. Ik ken ook wel het verschil tussen duursporten en krachttraining, maar ik dacht: sporters onder elkaar.

Elke ochtend voelt mijn lichaam alsof ik de dag ervoor iemand heb helpen verhuizen, maar elke keer gaat het ook ietsjes beter. Hopelijk hou ik aan deze lockdown geen summer body over.