De Hoge Raad voor de Justitie (HRJ) vraagt het Belgische gerecht vrijdag zijn antwoord op seksueel geweld en op vragen van slachtoffers te verbeteren. De middelen waarover politie en rechterlijke macht beschikken, zijn vandaag ontoereikend en straffeloosheid blijft bestaan.
‘Als je seksueel geweld onaanvaardbaar vindt, maak je er een topprioriteit van. Dan is boter bij de vis nodig, en moet je er voldoende mensen en middelen voor uittrekken’, stelt Christian Denoyelle, de voorzitter van het Nederlandstalig College van de HRJ.
De HRJ organiseerde een rondetafel met 13 experts over seksueel geweld, en stelt op basis daarvan vrijdag een reeks aanbevelingen voor aan politiek en gerecht. Uit de rondetafel bleek dat in de periode van 2010 tot 2017 gemiddeld ongeveer 4.000 dossiers over verkrachting per jaar geopend werden. Drieënvijftig procent van die dossiers werd geseponeerd. In diezelfde periode werd een gelijkaardig aantal dossiers voor aanranding van de eerbaarheid geopend, waarvan 59 procent geseponeerd werd.
De reden was meestal een gebrek aan bewijzen. Een belangrijke aanbeveling van de HRJ is daarom om voor elk arrondissement de Zorgcentra voor Seksueel Geweld verder uit te bouwen. Het onderliggende idee is dat welzijn en justitie moeten samengaan.
‘De nood om bewijs te vinden moet gepaard gaan met de nodige zorg. Daarom zijn zorgcentra zo belangrijk, omdat welzijn daar op kop staat mét aandacht voor het verzamelen van bewijs’, aldus Denoyelle. De HRJ benadrukt ook het belang om over de hele strafketen voor goed gevormde dienstverleners te zorgen, en het gebruik van gepaste onderzoekstechnieken te stimuleren. Aan de wetgever vraagt de raad te onderzoeken of het wettelijk mogelijk is om zedenzaken achter gesloten deuren te behandelen, en slechts uitzonderlijk openbaar.
De parketmagistraat moet ook gestimuleerd worden om bij een seponering van een zedenzaak het slachtoffer zo mogelijk mondeling uitleg te verschaffen. ‘Vaak begrijpen slachtoffers niet dat een zaak wordt geseponeerd’, stelt Denoyelle. ‘Je moet objectief blijven als magistraat, maar dat neemt niet weg dat je de moeite kan doen om het slachtoffer een aantal dingen uit te leggen.’
