Misschien was u wel een van de 60.648 Belgen die in Frankrijk beboet werden. Als die snelheidsoverschrijding om een bij de 5 km/uur beliep is er misschien kans om die kwijt te raken, schrijft ere-vrederechter Jan Nolf.
Misschien was u in juli van verleden jaar wel een van de 60.648 Belgen die in Frankrijk beboet werden. Als die snelheidsoverschrijding om een bij de 5 km/uur beliep is er misschien kans om die kwijt te raken. In Frankrijk heeft een pienter advocaat daarvoor immers een nieuw argument opgediept.
Een Franse koning verplichtte immers in de zestiende eeuw net wat Hautekiet iedere dag op Radio 1 probeert met het Heerlijk-Helder-panel, geleid door schrijfster Ann De Craemer: klare taal in de communicatie van overheid tegenover de burger.
De slotshow van dat Radio1-project vindt op 3 april in het Vlaams Parlement plaats en tegen die datum beloofde commissaris -generaal Catherine De Bolle om de taal in de processen verbaal te herwerken.
De Franse tip voor #heerlijkhelder komt uit de Ordonnantie van Villers-Cotterêts in 1539 uitgevaardigd door François de Eerste (1494 – 1547).
In Frankrijk is dat besluit alvast nog altijd juridisch bindend. Dat ‘Koninklijk Besluit’ (toen was het nog écht de koning die besliste, en niet een of andere minister) wou toen komaf maken met het Latijn en voerde in artikel 110 een regel voor helder (Frans) taalgebruik in.
In het oud-Frans van toen luidt die:
‘Que les arretz soient clers et entendibles Et afin qu’il n’y ayt cause de doubter sur l’intelligence desdictz arretz. Nous voulons et ordonnons qu’ilz soient faictz et escriptz si clerement qu’il n’y ayt ne puisse avoir aulcune ambiguite ou incertitude, ne lieu a en demander interpretacion.‘
In het Nederlands luidt dat vrij vertaald zo:
‘Beslissingen moeten klaar en begrijpelijk geformuleerd worden. Om twijfel over de draagwijdte ervan te vermijden willen Wij en bevelen Wij dat die beslissingen genomen en geschreven zouden worden zonder dat er enige dubbelzinnigheid of onzekerheid zou kunnen bestaan, en zonder dat om interpretatie zou moeten gevraagd worden’.
In Frankrijk geldt in de regel een tolerantie van (ongeveer) 5km/uur boven de toegelaten maximumsnelheid.
In het verhaal dat La Dépeche op 20 maart jl. bracht, betwistte strafpleiter Nicolas Domenech uit Carcassonne de wettelijkheid daarvan in een proces voor de politierechter in Lyon. Zijn cliënte en stadsgenote was in het verre Villeurbanne à rato van € 135 geverbaliseerd om aan 56 km/uur te rijden, daar waar slechts 50 km/uur toegelaten was.
Meester Domenech betwistte aan de hand van de Ordonnantie van 1539 het Franse besluit van 4 juni 2009 dat de maximaal getolereerde marge voor snelheden onder de 100 km/uur bepaalt op ‘ongeveer 5 km/uur’.
In het Frans luidt dat ‘plus ou moins 5 km/h‘ en volgens de Académie française betekent dat ‘grosso modo ou à peu près‘.
Die benadering is volgens de Franse pleiter strijdig met de richtlijn van de Franse koning, want ze leidt tot mathematische onzekerheid en daardoor ook tot juridische twijfel.
De uitspraak volgt op 7 mei.
Misschien wordt die denkpiste voor de in Frankrijk geflitste landgenoten een bron voor juridische inspiratie (op eigen risico weliswaar). Samengevat: vijf eeuwen geleden wees François de Eerste er dus al op dat wetten #heerlijkhelder geschreven moeten worden om te vermijden dat de rechtzoekende telkens weer op moeite en kosten van juridisch advies gejaagd wordt.
Mogen we François de Eerste dus postuum nomineren voor het #heerlijkhelder -label van Hautekiet ?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier