Hoe Georges-Louis Bouchez wil profiteren van een verwarrende avond in maart

Georges-Louis Bouchez (MR) op 16 maart 2020. © Frederic Sierakowski
Tex Van berlaer
Tex Van berlaer Journalist Knack

Volmachten of niet, de regering-Wilmès blijft zeker tot september in het zadel, zegt MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez. Maar was dat wel de afspraak?

Georges-Louis Bouchez zit in een zetel. Zijn MR levert de helft van de ministers in de federale regering en bevindt zich met premier Sophie Wilmès in de cockpit van de machine die de coronacrisis bekampt. Bovendien zit de energieke Waal nog maar net aan de knoppen bij de Franstalige liberalen. Bouchez heeft nog veel krediet.

Is het dan verwonderlijk dat hij helemaal geen zin heeft om de gesprekken voor een meerderheidsregering aan te vatten? Op de Franstalige nieuwszender LN24 beweerde hij zelfs dat hij meerdere aanvragen van andere partijen om de gesprekken nieuw leven in te blazen heeft ‘afgeblokt’. Man en paard noemde hij echter niet. ‘Maar de N-VA was tenminste zo eerlijk om het publiekelijk te zeggen.’

Daarmee doelt Bouchez op het media-optreden van zijn N-VA-evenknie Bart De Wever op maandag. Op radio en tv riep hij zijn Vlaamse collega’s opnieuw op tot een Vlaams front, zodat ze ‘zich niet in de afgrond van de PS en Ecolo laten duwen.’ De beste manier om van die afgrond weg te blijven is volgens De Wever om de gesprekken weer op te starten in juni.

Niet toevallig juni. De volmachten die de regering-Wilmès II vroeg en kreeg lopen dan een eerste maal af. Bij aanvang van de coronacrisis werd er nog van uitgegaan dat de verlenging in juni bijna pro forma zou gebeuren. Maar niets is minder waar.

Het vertrouwen was gekoppeld aan de volmachten.

Een toponderhandelaar

N-VA, SP.A, en zelfs regeringspartij CD&V zijn de volmachten in mindere of meerdere mate beu. De parlementsleden ontdekken nu dat het parlement snel kan werken als het moet. De wekelijkse superkernen (door CD&V-vicepremier Koen Geens al ironisch bestempeld als ‘heerlijke zaterdagochtenden’) zijn een teleurstelling. Zo is juni een geschikt moment om de formatiemotor weer te laten draaien – als die al ooit zou hebben gedraaid.

Niet nodig, vindt Bouchez. Hij ontkent trouwens dat hij in een zetel zit. ‘Wat we ook beslissen: we zullen bekritiseerd worden.’ Toch wil hij elke vorm van onderhandelingen uitstellen tot na de gezondheidscrisis. ‘Onderhandelingen zullen spanningen veroorzaken. Zal de regering op die manier de crisis het hoofd kunnen bieden?’, vraagt hij retorisch.

Bovendien, zegt de MR-voorzitter, heeft Wilmès het vertrouwen gekregen voor zes maanden. Niet voor drie. Zelfs wanneer de volmachten op hun einde lopen, kan Wilmès dus voortdoen.

Een uitspraak die enkele wenkbrauwen deed fronsen in de Wetstraat. Niet in het minst bij sommige partijen die hun vertrouwen hebben gegeven aan de regering. ‘Het vertrouwen was gekoppeld aan de volmachten’, zegt een verbaasde toponderhandelaar.

Internationale topjobs

Binnen de regeringspartijen wordt er gewezen op Wilmès’ regeerverklaring. Daar vroeg ze het vertrouwen voor een halfjaar. Dat klopt voor een deel. ‘We zullen dit vertrouwen loyaal uitoefenen in het licht van de strijd tegen het coronavirus’, zei Wilmès op 17 maart. ‘Bovendien zal ik uiterlijk over zes maanden opnieuw het vertrouwen van het parlement vragen.’ Het woordje ‘uiterlijk’ maakt hier wel degelijk een verschil.

De verwarring gaat terug op die verwarrende avond van 15 maart. Daar werd in nasleep van de live op televisie opgeblazen noodregering met N-VA en PS een akkoord bedongen over de volmachten voor Wilmès. Alleen was het niet voor elke partij duidelijk dat ze daar ook hun vertrouwen voor moesten geven. Voor CD&V, Open VLD en Groen was dat zonneklaar: om de coronacrisis aan te pakken had de regering volmachten én het vertrouwen nodig. SP.A en N-VA leken ’s anderendaags uit de lucht te vallen. Die eerste besloot het vertrouwen toch maar te geven, die tweede niet.

De N-VA ziet haar vrees bevestigd en blijft benadrukken dat een regering niet gedeeltelijk het vertrouwen kan krijgen. Een volwaardige regering is een volwaardige regering, met alle voordelen van dien. ‘Let maar op wanneer ze hun kabinetten beginnen te benoemen en internationale topjobs uitdelen’, luidt het binnen de partij.

Maar of het nu juni of september is: opnieuw is de keuzevrijheid beperkt. De coronapandemie heeft heel wat in gang gezet, maar de verhoudingen in het parlement zijn onveranderd gebleven. Paars-geel of Vivaldi? Dat blijft het dilemma. Tenzij er nieuwe verkiezingen komen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content