Heverlee neemt afscheid van zijn slachtoffers

In de Sint-Pieterskerk in Leuven nemen familie, vrienden en betrokkenen afscheid van de slachtoffers uit Heverlee van het busongeval in Zwitserland.

Je hebt van deze wereld, zij het veel te kort, zo’n mooie plek gemaakt Je bent niet echt weg, je hebt gewoon wat vroeger de stroom overgestoken Ik zeg niet vaarwel, niet tot later, gewoon tot straks
Dat zei de peter van Sebastian, één van de slachtoffers van de busramp in Zwitserland. Ook vandaag legden de ouders van de kinderen aangrijpende en ontroerende getuigenissen af tijdens de afscheidsviering van de kinderen.

“Gelukkig zijn er nog woorden van toen Viktor er nog was: guitige woorden, lieve woordjes, uitgeroepen vreugdekreten, zinnen, hele verhalen die zeggen wie je bent”

Heverlee neemt afscheid van Sebastien, Klara, Sarah, Victor, Sonja, Joachim en Bavo.

Leerlingen van de Sint-Lambertusschool lieten een tekst voorlezen:

“Hé broer, hé zus, hoe doe je dat, zo plots er niet meer zijn? De lege plek aan tafel, je kamer, je bed, … Je bent, je was, ze zou er altijd zijn. Wat zie je, wat voel je, wat hoor je nu, waar je nu bent? Vlieg je ergens in de lucht? Knipoog, piep achter de deur, highfive, en dan weer weg. Kom maar eens langs, kruip in mijn knuffel en kom morgen weer…”
‘Wij zijn allemaal zoekende mensen,’ zei deken Dirk De Gendt. ‘Ieder van ons is geraakt door het sterven van onze kinderen. We hebben gevoelens van verdriet, dankbaarheid, twijfel en opstandigheid. Het mag allemaal van God.’

“Waarom moeten mensen doodgaan? Waarom moeten onze kinderen doodgaan? We hebben ons kwaadgemaakt, we hebben ons geërgerd aan elkaar en aan de dokters. We hebben spijt van wat we niet meer konden zeggen”

‘Waarom? Waarom kan God dit toelaten? Waar is nu die goede God? We hebben er geen antwoord voor.’

Kinderen van het zesde leerjaar lazen voor:

Op een ochtend klopte de mier al vroeg op de deur van de Eekhoorn. ‘Gezellig’,zei de eekhoorn Maar daar kom ik niet voor zei de mier Maar je hebt toch wel zin in wat stroop? ‘nou ja…. een klein beetje dan’ Met zijn mond vol stroop vertelde de mier waarvoor hij gekomen was. We moeten elkaar een tijdje niet zien,’zei hij Waarom niet? vroeg de eekhoorn verbaasd. Hij vond het juist heel erg gezellig als de mier zomaar voorbij kwam. Hij had zijn mond vol pap en keek de mier met grote ogen aan. Om er achter te komen of we elkaar zullen missen. Missen??? Ja missen, je weet toch wel wat dat is? Nee,zei de eekhoorn Missen is iets wat je voelt als iets er niet is Wat voel je dan? Ja daar gaat het nou juist om Dan zullen we elkaar dus missen, Zei de eekhoorn verdrietig. Nee zei de mier,We kunnen elkaar ook vergeten. Vergeten? JOU???? riep de eekhoorn. Nou,zei de mier.Schreeuw maar niet zo hard De eekhoorn legde zijn hoofd in zijn handen Ik zal jou nooit vergeten,zei hij zacht
De plechtigheid begon met het binnendragen van zeven witte kistjes. De kisten werden gedragen door militairen van de kazerne van Heverlee en gevolgd door enkele naaste familieleden van de slachtoffertjes.

De kerk is volledig gevuld met familie, vrienden en betrokkenen. Buiten aan het gebouw staan nog eens een duizendtal mensen. Ze volgen de plechtigheid op grote schermen. Op het plein voor de kerk is een massa bloemen neergelegd.

Tijdens de begrafenis worden de 7 slachtoffers van de Sint-Lambertusschool in Heverlee herdacht.

Bij de plechtigheid zijn bijna dezelfde prominenten aanwezig als gisteren in Lommel. Het gaat om koning Albert en koningin Paola, Europees president Herman Van Rompuy. Premier Elio Di Rupo, Vlaams minister-president Kris Peeters, enkele ministers, gouverneur Lodewijk De Witte, burgemeester Louis Tobback de Nederlandse kroonprins Willem-Alexander en prinses Maxima, de Nederlandse premier Rutte en Europees commissaris Neelie Kroes.

Nederland wil tonen dat de betrokkenheid groot is. Bij het busongeval kwamen ook 6 Nederlandse kinderen om.

Knack.be