‘Het Europese migratiebeleid is een cocktail van tweeslachtigheid en blinde besluiteloosheid’

‘Vierhonderd jaar na de donkerste periode van het katholicisme herhaalt de geschiedenis zich. De barbaren van IS kloppen aan de poort’, schrijft Jean-Marie Dedecker (LDD). ‘Ik wil de Verlichting niet meer overdoen.’

Mathias Cormann was eventjes in het land. Als Belgisch migrant, uitgeweken naar Australië en nu minister van financiën Down Under, verdedigt hij het strikte migrantenbeleid van zijn nieuwe thuisland. ” We kunnen geen mensen blijven opvangen. Wie een rechtmatige vraag heeft voor asiel, kan die indienen. Maar via boten mag niemand binnen. Dat is de enige manier om mensensmokkelaars te stoppen. Vluchtelingen willen het nu niet meer betalen, omdat ze weten dat ze niet toekomen in Australië.” (DM 01.07.2015). Onze minister van Asiel en Migratie , de N-VA’er Theo Francken, wijst mensen uit die met de boot van zijn collega, minister van landsverdediging N-VA’er Steven Vandeput, hier terug aan land gebracht worden. Veerman op de golven van de hypocrisie in de Middellandse Zee. Charon en Kerberos.

Het integrale Europese migratiebeleid met in haar kielzog de uitwassen van het islamisme zijn een cocktail van tweeslachtigheid en blinde besluiteloosheid die onze welvaart en onze veiligheid uitholt. Het bloed op het Tunesische strand van Sousse was nog niet opgedroogd of onze politieke dhimmi’s wentelden zich al in het zand van de zelfverloochening. Frederica Mogherini, minister van Buitenlandse zaken van de Europese Unie, vond dat dergelijke slachtpartijen niets met godsdienst te maken hebben. Kruisiging van de waarheid. Je moet al het intellect van een vijgenblad hebben om te ontkennen dat de griezels van IS, Al Qaida, Boko Haram of Al Shabaab & co hun gruweldaden plegen in de naam van Allah. Religiegekken en zeloten met het waardenpatroon van een ratelslang.

De Britse filosoof Thomas Hobbes geloofde in de 17^e eeuw al dat de orde in de samenleving gebaseerd is op de angst voor de dood. Deze pre-rationele angst voor een gewelddadige dood is volgens hem het fundament voor elke moraal, omdat het de mensen dwingt in harmonie te leven met elkaar. Als deze angst verdwijnt en de dood verheerlijkt wordt, is het einde zoek. Deze dodencultuur is desalniettemin een rode draad in de geschiedenis . Karl Theodor Körner vocht tegen Napoleon in de overtuiging dat geluk alleen in de offerdood lag. Duitse intellectuelen trokken met dit motto naar de massaslachting in de loopgraven van Langemark in WO I. Japanse Tokkotai, kamikazepiloten, omarmden de dood als een nationalistisch zoenoffer. De schrijver Ernst Jünger had zelf in Langemark gevochten en verheerlijkte de dodencultus omdat: “alle genot tot leven komt door de geest en elk avontuur door de aanwezigheid van de dood die eromheen fladdert”. De huidige islamitische radicalisering werd reeds gepredikt in 1928 door de Egyptische Moslim Broederschap: “God is ons doel. De Koran is onze constitutie. De Profeet is onze leider. Strijd is onze weg, en de dood omwille van God is onze hoogste ambitie”. Dit was niet nieuw in de islamitische traditie. In de elfde en twaalfde eeuw pleegden de Sjiitische Assasijnen reeds rituele zelfmoord als teken van absolute gehoorzaamheid. Vandaag zijn ze terug van weg geweest. Een talibanstrijder zei over de Amerikanen ” Zij houden van Pepsi-Cola en wij houden van de dood “. Het grondpersoneel van het opperwezen moordt er in zijn naam lustig op los. De soennieten en sjiieten geselen elkaar al 1.400 jaar in een opbod van martelaarschap.

Voedingsbodem voor dergelijke dodencultussen zijn totalitaire staten. Wanneer mensen onderdrukt worden door hun eigen regeringen en zich vernederd voelen door buitenlandse machten, zoals in de Arabische wereld, trekken ze zich terug in het innerlijke geestelijke leven. Godsdienst wordt een politiek substituut en religieuze fanatici willen Gods Koninkrijk op aarde vestigen. In hun boek “Occidentalisme” ontleden de auteurs Ian Buruma en Avishai Margalit vlijmscherp het verband tussen totalitarisme en godsdienstfanatisme: “Het fascisme oefende juist zo’n aantrekkingskracht uit op middelmatige mensen omdat het hun een glimp liet opvangen van de glorie, doordat ze zich deel voelden uitmaken van een supernatie, en in het geval van het nazisme, van een superras dat kennelijk met superieure deugden en spirituele kwaliteiten was begiftigd. Gepolitiseerde religieuze bewegingen weten mensen vaak om dezelfde redenen aan te trekken. Zelfopoffering voor een hogere zaak”.

De materialistische moraal van het westers liberalisme zonder godvrezendheid maar met respect voor individuele vrijheid en voor de waardigheid van het alledaagse leven, staat haaks op de heroïsche verlossingsgedachte van de religieuze radicalen. Een katalysator voor de vijandigheid is vlug gevonden, namelijk de verachting voor alles wat mensen associëren met de westerse wereld :”Het occidentalisme“.

In West- Europa zijn er geen totalitaire staten. De fundi’s, jihadi’s, salafisten en andere amorele kruisvaarders van het Kalifaat halen hun fundamentalisme uit hun geloof zelf, wat die blinde Europese mandarijnen als Mogherini ook mogen beweren. Twee derde van de West-Europese moslims is voor de invoer van de Sharia en vindt dat religieuze wetten boven seculiere staan. 75% vindt dat ze moeten leven volgens de strikte interpretatie van de Koran (bron: WZB Country Immigrant Integretion Comparative Survey) Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo Van Gogh, zei op zijn proces tegen de moeder van het slachtoffer: “Het hele verhaal dat ik mij beledigd zou voelen als Marokkaan of omdat hij mij geitenneuker zou hebben genoemd, dat is allemaal niet waar. Ik heb gehandeld uit geloof.” Het belangrijkste verwijt van Osama aan de Amerikanen in zijn “Brief aan het Amerikaanse volk” is dat zij zich als vrije burgers gedragen en hun eigen wetten maken in plaats van de Sharia te accepteren. De hang naar vrede, vrijheid en materiële welvaart is volgens de fundamentalisten een vorm van decadentie en spirituele vervuiling die de samenleving verzwakt, ondermijnt en verrot. Enkel door vernietiging van deze samenleving kan er een nieuwe orde herrijzen. De parallel met het fascisme is vlug gelegd.

Haat tegen het Westen

Occidentalisme, de haat tegen het Westen is niet nieuw. Het heeft koude oorlogen veroorzaakt en religieuze. Ook voor heel wat marxisten was de belofte van een paradijs, waarin alle mensen gelijk zijn, de verrechtvaardiging om de mensen, die hen daarheen niet wilden volgen, te vermoorden.

De grootste bedreiging van dit fundamentalisme ligt voor het Westen in haar eigen zelfgenoegzaamheid en mis begrepen tolerantie. Te weinig mensen worden bereid gevonden om haar te verdedigen, in slaap gewiegd door multiculturalisten en door wat Alexis de Tocqueville in de 19^e eeuw al voorspelde in zijn “Democratie in Amerika”: “als het principe van gelijkheid zich niet alleen binnen een natie, maar tegelijkertijd onder verscheidene buurlanden verbreidt, zoals nu in Europa, lijken de inwoners van deze landen, ondanks hun verschillende taal, gewoonten en wetten in zoverre op elkaar dat ze oorlog allen evenzeer vrezen en houden van vrede”. Of kort door de bocht: als Amerikanen van Pepsi-Cola houden, houdt Europa van Coca-Cola .

In de 16^e eeuw kende het katholicisme haar donkerste periode met de inquisitie, heksenverbrandingen en zelfs fatwa’s zoals pauselijke bullen voor het doden van protestantse afvalligen. De christianisering van Zuid- en Midden-Amerika heeft volgens Eduardo Galleano 60 miljoen doden gekost, de aderlating van een continent. De veroveraars van dit continent waren de overtreffende trap van christenen: christianisten. De kolonisten hadden hun geloof als ideologie nodig om hun vreselijke moordpartijen te verrechtvaardigen met de zegen van de paus.

Vierhonderd jaar later herhaalt de geschiedenis zich. De barbaren van IS kloppen aan de poort. Ik wil de Verlichting niet meer overdoen. Het is hoog tijd om met een universeel militair ingrijpen een einde te maken aan die gruwel.

We hebben Chamberlains in overtal, maar Churchills te weinig.