Het BAM-tracé dient niet de mobiliteit, maar het imago

De keuze van de Vlaamse regering voor het BAM-tracé als beste optie om de mobiliteitsproblemen rond Antwerpen op te lossen is hoogst bedenkelijk en weinig democratisch. Het BAM-tracé dient niet de mobiliteit, maar het imago.

De Vlaamse regering kiest op basis van het MER (Milieueffectenrapport) weinig verrassend voor het BAM-tracé. Zogezegd ‘een definitieve keuze’. Wat hoogst bedenkelijk is en bovendien weinig democratisch.Waarom weinig democratisch? Omdat Antwerpen in 2009 het BAM-tracé in een volksraadpleging wegstemde. De vraag die toen voorlag klonk immers zo: ‘Moet de stad Antwerpen een gunstig advies geven voor een stedenbouwkundige vergunning van de Oosterweelverbinding op het huidige voorziene tracé tussen Zwijndrecht/Linkeroever en Merksem/Deurne?’

De vraag handelde dus over het hele tracé omdat de Vlaamse regering dat per se wou. Want, zo klonk het: ‘Het Masterplan is één en ondeelbaar.’ Toen de Vlaamse regering de stemming had verloren bleek het project echter niet meer zo ondeelbaar en was ze er als de kippen bij om de vraag te minimaliseren. Het ging enkel nog om de Lange Wapper, het beruchte viaduct.

Meer dan waarschijnlijk nam de Vlaamse regering deze houding aan om Noriant, het bouwconsortium, aan boord te houden. Dat minister president Kris Peeters de belangen van Noriant laat primeren op de wens van de Antwerpenaar blijkt ook uit een parlementair verslag. In de dagen na de volksraadpleging vraagt ex-burgemeester Patrick Janssens (SP.A) in het parlement om met een blanco blad te beginnen in een zoektocht naar een mobiliteitsoplossing voor Antwerpen. Zijn stad heeft het BAM-tracé ten slotte weggestemd.

Het antwoord van Raf Suys, kabinetschef van Kris Peeters is veelzeggend: ‘Out of the box denken en alle pistes openzetten zal consequenties hebben op de timing en de huidige relaties met het consortium Noriant.’ Het verslag vertelt vervolgens dat Janssens kwaad opstapt en de Vlaamse regering blijft naarstig verder werken aan BAM-tracé.

Ondanks de volksraadpleging, ondanks de 11.335 bezwaarschriften tegen het traject (een triest wereldrecord), ondanks het negatief advies van de stad Antwerpen, ondanks het vernietigende rapport van Arup/Sum (Het grootste ingenieursbureau te wereld), ondanks de telbare transporteconomen, planologen en artsen die waarschuwen voor de negatieve gevolgen heeft de Vlaamse regering nooit naar een ander tracé gekeken dan het eigen BAM-tracé.

De alternatieven zoals Meccano werden met leugenachtige informatie weg geserveerd. Herinner u hoe Mobiliteitsminister Hilde Crevits (CD&V) jarenlang vol hield dat Meccano was onderzocht en niet werkte. Deze studie bleek echter helemaal niet te bestaan waarna de minister een blaam kreeg van de Vlaamse ombudsman. Het werd allemaal voorzicht verwoord, maar ten gronde heeft Crevits jarenlang gelogen over de grootste infrastructuurwerken ooit in Vlaanderen. Het MER toont overigens overduidelijk dat Meccano wel werkt en bovendien superieur is aan het BAM-tracé.

Dat brengt mij bij mijn tweede punt. Waarom deze keuze helemaal geen keuze is, of beter kan zijn. Het BAM-tracé bestaat namelijk uit een derde Scheldeoeververbinding (de Oosterweeltunnels) en twee tangenten in het oosten van de stad, namelijk de A102 en de R11bis. Deze twee tangenten zijn essentiële onderdelen van het BAM-tracé om de Ring te kunnen ontlasten. Alleen, maakten deze twee tangenten geen deel uit van het afgelopen MER. Het MER voor de A102 en de R11bis is pas ten vroegste volgende jaar klaar. Pas dan weet de Vlaamse regering of deze twee essentiële wegen überhaupt kunnen worden gebouwd.

Bovendien protesteert zowat de halve Antwerpse zuidrand nu al tegen de komst van de R11bis, waardoor het dus meer dan waarschijnlijk is dat deze weg er nooit zal komen. En wat dan? Het verkeer moet namelijk ergens naar toe. Wel, de Vlaamse regering heeft dan nog 1 optie: het verbreden van de Antwerpse Ring. Iets wat de Antwerpenaar nooit zal pikken en waarna we terug bij af zijn.

De keuze voor BAM is dus ondoordacht en dient niet de mobiliteit of de stad, maar enkel het imago van deze ‘daadkrachtige’ Vlaamse regering.