Hannes Anaf (Vooruit): ‘Iedereen zou een beetje meer Kempenaar moeten worden’

© Karl

is Vlaams Parlementslid voor Vooruit en voorzitter van de parlementaire onderzoekscommissie naar PFOS-vervuiling. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 15 minuten en 21 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Dat de Amerikaanse multinational 3M decennialang ongestraft kon wegkomen met de vervuiling van onze grond. En dat de overheid er dus niet in slaagt haar burgers te beschermen.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Iedereen zou een beetje meer Kempenaar moeten worden: gemoedelijk en solidair.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn werk in de Vlaamse coronacommissie. We waren scherp tegenover minister van Volksgezondheid Wouter Beke (CD&V) toen dat nodig was. Maar we hebben ook aanbevelingen gedaan om het beleid beter te maken, met meerderheid en oppositie.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn dochtertje is op 26 oktober 2018 geboren, vlak na de gemeenteraadsverkiezingen. Meteen daarna begon de campagne voor de Vlaamse verkiezingen. Van haar eerste zes maanden heb ik veel gemist.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Nog nooit. Wie eens in Turnhout komt kijken, snapt meteen waarom.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Elke zondag gingen we met de hele familie op bezoek bij moemoe en vava. Heel de middag ravotten met alle kleinkinderen, en daarna boterhammetjes met verse soep. Heerlijk onbezorgd.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

We doen bijna elke verplaatsing met de trein of fiets. En op professioneel vlak: achter de chemiereuzen aanzitten.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Sinds ik in de nationale politiek zit, krijg ik veel anonieme bagger over me heen. Maar ik word alleen geraakt door kritiek van mensen die ik ken.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

We hebben alleen kippen. Als ik ze voeder, struikel ik er soms bijna over. Verder dan ‘allez stoeme kip, hop hop’ gaan de gesprekken dus niet.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Op mijn 27e ben ik gestopt met competitiebasket. Ik werd schepen en had geen tijd meer. Dat was de juiste keuze, maar het knaagt nog altijd.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Elke tijd is anders. Maar de toenemende polarisering baart me wel zorgen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Als zeventienjarige hoorde ik op Rock Werchter Bomb the World van Michael Franti. Die tekst is me altijd bijgebleven: ‘We can bomb the world to pieces, but we can’t bomb it into peace.’

Waarover zou u meer willen weten?

Na mijn studie politieke wetenschappen studeerde ik nog management. Omdat ik daar nooit iets concreets mee heb gedaan, ben ik bijna alles vergeten. Jammer genoeg, want mijn vrouw start nu als zelfstandige en ik zou haar daar graag bij kunnen helpen.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Er zijn enkele doorlopende opdrachten, maar daarnaast geef ik ook veel kleine bedragen aan lokale benefieten, armoedeorganisaties, eetfestijnen… Elke lokale politicus herkent dat wel.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Genoeg kwaliteitsvolle tijd vinden voor elkaar, met drukke jobs en twee kleine kindjes. Wanneer die in bed liggen, zijn we meestal pompaf.

Vindt u seks overschat?

Zie vorige vraag. (lacht)

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Twee dagen. We wonen bewust dicht bij hen.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Onlangs had ik mijn koersfiets meegenomen naar Brussel. Na de plenaire vergadering – die tot halfnegen had geduurd – ben ik nog tachtig kilometer naar huis gefietst. Zalig!

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Ik zou alles doen om mijn kinderen te beschermen.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Relativeren. Ook dat hebben mijn kinderen me geleerd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content