‘Groen wil bedrijven niet pesten: Stressbeleid is win-win voor werknemer én werkgever’

Unizo reageert erg afwijzend op het voorstel van Groen om een stresstest in te voeren voor bedrijven om burn-outs te voorkomen. ‘Als Karel Van Eetvelt verder kijkt dan de voorspelbare clichés dan zal hij merken dat hij bij Groen een partner heeft om stress bij werknemers én werkgevers aan te pakken’, stelt Groen-voorzitter Wouter Van Besien.

De afgelopen legislatuur schoot beleidsmatig tekort, en stress en verzuim treffen meer werknemers dan ooit tevoren. Minister van Werk Monica De Coninck erkent het probleem, maar heeft er nagenoeg niets aan gedaan. De enige noemenswaardige maatregel van De Coninck was een vrijblijvende preventiecampagne www.voeljegoedophetwerk.be, een website met wat voorbeelden over hoe je als organisatie een stressbeleid kan ontwikkelen. That’s it.

Stel je voor dat we werkloosheid op die manier zouden benaderen: de overheid maakt een website met enkele goede ideeën rond hoe je een job kan zoeken, en daar stopt het beleid. Onwaarschijnlijk, maar wel een benadering van wat het beleid nu doet rond stress op het werk. Intussen heeft de regering wel beslist dat mensen langer moeten werken en de mogelijkheden tot tijdskrediet ingeperkt. Groen lanceert een wake-up call, en wil dat hier dringend een veel effectiever en efficiënter beleid gevoerd wordt. Het afschuiven van verantwoordelijkheden daar los je het probleem niet mee op. Meteen werd positief gereageerd vanuit verschillende hoeken zoals het ACV.

Het aantal personen dat kampt met een burn-out krijgt immers onrustwekkende proporties. Welke bron je ook gebruikt, vast staat dat het aantal werknemers dat ziek thuisblijft van het werk nooit zo hoog lag als vandaag. En dat vooral de langdurige afwezigheden de afgelopen paar jaar toegenomen zijn. Op basis van cijfers van SD Worx of Securex leiden we af dat er nu zo’n 50.000 werknemers meer kampen met langdurige ziekte dan 5 jaar geleden. De helft wordt toegeschreven aan het eindeloopbaanbeleid, waardoor mensen die langer moeten wachten vooraleer ze op pensioen mogen ziek worden in plaats van langer te werken. De andere helft van die 50.000 worden ziek ten gevolge van stressoren op het werk.

Ondertussen kent iedereen iemand in zijn omgeving die omwille van burn-out een tijd het werk niet meer aankon. UNIZO merkt terecht op dat niet alleen werknemers, maar ook werkgevers of zelfstandigen hiermee kampen. Dat 6% van de werknemers ziek thuisblijft van het werk is niet alleen een onaanvaardbare evolutie voor de gezondheid van onze samenleving, het is ook om louter economische redenen niet meer goed te praten er niets aan te doen. De kostprijs van ziekteverzuim is niet tot op de cent uit te rekenen, maar zeker is dat het de bedrijfswereld en de overheid ieder jaar ettelijke miljarden euro’s kost. Groen wil daarom geen boksmatch met de bedrijfswereld, maar de handen in elkaar slaan.

UNIZO reageerde snel door te stellen: “Beter dan werkgevers op te zadelen met een zoveelste regeltje of procedure, zouden we beter investeren in het ondersteunen van bedrijven bij het opmaken van een goed personeelsbeleid en van afspraken tussen al wie in een onderneming werk.” Helemaal akkoord, want dit is precies wat Groen voorstelt.

Groen wil dat iedere werknemer, zelfstandige of werkgever met een eenvoudig instrument in staat is de knipperlichten in zijn of haar werkomgeving te detecteren. Dat noemen we het meten van het werkvermogen. Dit gebeurt reeds met succes in sectoren in het buitenland zoals Nederland en Finland.

We voorzien ondersteuning voor werknemers én voor bedrijven. Voor werknemers voorzien we loopbaanbegeleiding, voor werkgevers stimuleren we de bestaande opleidingsfondsen om hun dienstverlening voor bedrijven uit te breiden met HR tools. Ook dat gebeurt al in visionaire sectoren, dat kan Karel Van Eetveldt vragen aan zijn leden uit de voedingssector.

Groen wil bedrijven dus helemaal niet pesten, maar gebruikt het bestaande instrumentarium om het beleid rond stress op het werk effectiever en efficiënter te maken. Als Karel Van Eetvelt verder kijkt dan de voorspelbare clichés dan zal hij merken dat hij bij Groen een partner heeft om stress bij werkgevers en werknemers aan te pakken.