De vrijgegeven verslagen van de Risk Management Group (RMG) wijzen op een ‘gebrek aan daadkracht’ bij de aanpak van de coronacrisis. Dat zegt Vlaams parlementslid Celia Groothedde (Groen). Het was ’too little, too late’.
De Risk Management Group, die bestaat uit experts en leden van de kabinetten, is een van de vele organen die beslist over de manier waarop ons land de coronacrisis aanpakt. De verslagen van de RMG zijn nu vrijgegeven aan het Vlaams Parlement. Volgens Groothedde spreekt uit de documenten in de eerste plaats ‘een gebrek aan daadkracht’. ‘Too little, too late: dat wordt een slepend refrein van deze legislatuur in zorg en welzijn’, zo klinkt het. ‘Intussen lijden onder de cultuur van “too little, too late” bij minister (van Welzijn) Wouter Beke wel al maandenlang echte mensen.’
‘Er zijn wel momenten van daadkracht geweest. Alleen zijn het vooral outsiders zoals Karine Moykens (voorzitter van de taskforce Zorg) en Margot Cloet (gedelegeerd bestuurder van de koepel Zorgnet-Icuro), maar ook veel anonieme mensen uit het middenveld die de daadkracht in het werkveld en het kabinet brengen.’
De Standaard en De Morgen schrijven dat de RMG het beleid telkens opnieuw moest aanpassen aan schaarste op het terrein. Zo werd volgens de kranten al op 6 februari gevraagd om een strategische voorraad mondmaskers aan te leggen. Maar omdat daar niet onmiddellijk antwoord op lijkt te komen, wordt de weken daarop overgeschakeld op ‘rationeel gebruik’. Groothedde verbaast zich ook over de twijfel die in maart werd geuit bij de techniek van ‘contact tracing’. ‘Dan komen de skiërs terug, en die verspreiden massaal het virus’, zegt ze. ‘Alle skiërs hadden 14 dagen in quarantaine kunnen blijven en hun contacten getraced.’ ‘Waren die mensen wél geïsoleerd dan was de epidemie wellicht veel minder breed verspreid geweest onder de Belgische bevolking.’
