Het gebrek aan een echt beleid voor re-integratie is problematisch, zo besluit de commissie van toezicht van de gevangenis van Itter in het verslag 2018, dat aan de centrale toezichtsraad voor het gevangeniswezen is overgemaakt.
De kranten La Libre Belgique en la DH berichten er donderdag over.
De commissie tekende vorig jaar 405 klachten op, ontmoette 510 gedetineerden, bezocht de gevangenis gedurende 383 uur en vergaderde vier keer met de directie. ‘Het voornaamste element in alle problemen is het gebrek aan een echt beleid voor re-integratie’, aldus het verslag. ‘De opsluiting is vooral gecentreerd op de bestraffing met als logisch gevolg de obsessie van de veiligheid.’
De commissie hekelt de problematiek van het werk van gedetineerden in de gevangenis van Itter, wat kan worden veralgemeend voor de andere penitentiaire inrichtingen. Het werkaanbod stemt niet overeen met de vraag. Momenteel werkt 43,8 procent van de gedetineerden in Itter (het Belgische gemiddelde is 40 procent). De verloning schommelt tussen 2,10 en 2,40 euro per uur. Het verslag stelt dan ook dat eerder moet worden gesproken van een vergoede bezigheid dan een echte baan.
Een ander groot probleem in Itter, en bij uitbreiding in de meerderheid van de gevangenissen, is de mentale gezondheid. De psychiatrische gevallen zijn er talrijk en het gaat om grote pathologieën: zware depressies, suïcidale gedachten… De verzorging concentreert zich op de dringende zaken, ten nadele van de minder acute patiënten die ook een volledige en regelmatige opvolging verdienen.
