Het Internationaal Gevangenisobservatorium (OIP) stelt vast dat de gedetineerden in de gevangenis van Sint-Gillis sinds een maand geen toegang meer hebben tot hun advocaat door protestacties van het personeel. Het OIP roept op om mensen vrij te laten onder elektronisch toezicht of met bepaalde voorwaarden, net zoals dat gebeurd is tijdens de eerste golf van de pandemie.
Sinds de start van de pandemie worden instromende gedetineerden minimaal twee weken in quarantaine geplaatst in sector E. Maar die vleugel beschikt slechts over één lokaal waar vertrouwelijke gesprekken met een advocaat kunnen gehouden worden. ‘Mensen die pas onder aanhoudingsmandaat werden geplaatst, moeten binnen de vijf dagen voor de raadkamer verschijnen waar over hun verdere aanhouding wordt beslist. Het is cruciaal dat zij binnen die korte tijdspanne met hun advocaat kunnen spreken,’ zegt Marie Berquin, ondervoorzitster van de Belgische tak van OIP.
Nadat op 31 oktober een cluster aan besmettingen werd vastgesteld onder de werkende gedetineerden, die zich doorheen de gevangenis verplaatsen, zijn cipiers begonnen met het verplaatsen van gedetineerden.
In de gevangenis verblijven momenteel 900 mensen terwijl de maximale capaciteit 850 is. Het personeel heeft daarom een stakingsaanzegging ingediend op 2 november. Om een minimumbezetting te kunnen garanderen moeten cipiers 72 uur op voorhand hun intentie tot staken aankondigen.
Botsende rechten
Het OIP merkt op dat door de wilde acties en onaangekondigde vakbondsvergaderingen advocaten al ruim een maand hun cliënten niet meer kunnen bezoeken om hun verdediging voor te bereiden. De contacten met advocaten werden sinds de nieuwe stakingsaanzegging die donderdag werd aangevraagd beperkt tot een gesprek door het kleine surveillancegaatje in de celdeur van de gedetineerden. Dit in de aanwezigheid van celgenoten en een cipier, waardoor absoluut geen sprake was van een vertrouwelijk gesprek.
‘De cipiers zijn zelfs niet met voldoende om een minimumbezetting te garanderen’, zegt Berquin, die er aan toevoegt dat ook de verplaatsingen van gedetineerden voor deelname aan activiteiten, zorg of bezoeken de afgelopen maand sterk zijn onderbroken. ‘De gedetineerden zijn de eerste slachtoffers van de overbevolking, het gebrek aan personeel en de gevolgen van deze sanitaire crisis’, vult ze aan. ‘Wanneer cipiers strijden voor hun rechten, zijn het de rechten van de gedetineerden die er het zwaarst onder lijden.’
