Voormalig staatssecretaris Theo Francken (N-VA) kondigt in Het Laatste Nieuws en Sudpresse aan dat hij een wetsvoorstel zal indienen om een ‘achterpoortje’ voor familiehereniging dicht te metsen. Huidig minister van Migratie Maggie De Block vindt dat beperkende maatregelen mogelijk moeten zijn als er sprake is van misbruik, ‘maar alleen als deze geen sancties opleggen aan al die mensen die de wet niet misbruiken.’
Wie verblijfsrecht kreeg in ons land, kan nadien maar een beperkt aantal familieleden via gezinshereniging laten overkomen, zoals de echtgenoot of wettelijke partner of minderjarige kinderen. Een Europese richtlijn laat echter enkele uitzonderingen toe. Zo kunnen Europeanen in ons land ook familieleden laten overkomen die financieel of medisch afhankelijk van hen zijn. Francken wijst erop dat de verblijfsaanvragen via die laatste weg in drie jaar tijd vervijfvoudigd zijn. Hij zegt dat De Block de richtlijn vijf jaar geleden te ruim heeft omgezet in nationale wetgeving, iets wat topman Freddy Roosemont van de Dienst Vreemdelingenzaken beaamt in Het Laatste Nieuws. ‘Dit is écht een groot probleem’, zegt hij.
In een reactie wijst het kabinet-De Block erop dat een toename van het aantal verzoeken niet noodzakelijk betekent dat er sprake is van misbruik. ‘Bovendien moet een onderscheid gemaakt worden tussen de aanvragen en de uiteindelijke toestemmingen’, klinkt het. Al benadrukt de minister ook dat er maatregelen moeten genomen worden om mogelijk misbruik te voorkomen, met inachtneming van nationale en internationale wetgeving. ‘De Europese Unie garandeert met name het vrije verkeer van de Europese burgers. Men kan dit recht niet zomaar beperken omdat er misbruik bestaat.’
‘De minister wil niet het spel van symboolpolitiek in de marge spelen’, luidt het. ‘Het doel kan nooit zijn om het leven van buitenlanders, en zeker niet van Europese burgers, ingewikkelder te maken. Als er sprake is van misbruik, moet het mogelijk zijn om beperkende maatregelen te nemen, maar alleen als deze geen sancties opleggen aan al die mensen die de wet niet misbruiken en tegelijkertijd ook doeltreffend blijven.’
