Lawrence Vanhove van Liberales is kritisch voor de manier waarop de regering het fiscaal voordeel van de zogenaamde ‘fake hybrides’ heeft geschrapt. ‘Willen we ongewild de dieselwagen langer op de troon laten zitten?’
Vorige week ontstond er nogal wat opschudding over de zogenaamde “fake hybrides”. Omdat bepaalde chauffeurs de wagen niet gebruiken zoals ontworpen, is het reële verbruik en uitstoot amper lager dan een vergelijkbare niet hybride wagen. Het feit dat het in sommige gevallen dan nog om een luxewagen gaat, veroorzaakte ineens ook afgunstige reacties, en dat resulteerde in steekvlampolitiek: met één pennentrek wordt een hele categorie aan hybrides fiscaal onaantrekkelijk gemaakt. Onder meer Michel Maus en Marc Van Ranst juichten deze beslissing toe. Door deze maatregel dreigt men echter een nodige tussenstap naar volledig elektrische wagens over te slaan, en zo ongewild de dieselwagen langer op zijn troon te laten zitten.
‘Fake hybrides’: ‘Moeten we hele technologie afschrijven omdat kleine groep die verkeerd gebruikt?’
Omdat ik reeds jarenlang waarschuw voor de perverse incentivisering van dieselwagens in dit land, voegde ik zelf daad bij woord en koos ik recent voor een hybride bedrijfswagen. Op die manier heb ik persoonlijke ervaringen met deze technologie. Zoals bij alle wagens is het natuurlijk zo dat de Europese verbruikscyclus een te optimistisch beeld geeft van het verbruik, er zijn genoeg filmpjes en artikels die aantonen waarom deze norm beter naar de prullenmand verwezen wordt. In praktijk is het zo dat plug-in hybrides wel degelijk ecologisch zijn bij correct gebruik. Bij correct opladen en consequent gebruik van het navigatiesysteem zal de wagen het beschikbare batterijvermogen optimaal gebruiken. Het is volgens mij dan ook fout om te zeggen dat een plug-in hybride met 30 tot 50 km volledig elektrische radius een te klein rijbereik heeft, dit is gebaseerd op een verkeerd begrip van de technologie. De bedoeling is om het totale verbruik te verlagen, niet om 0 liter benzine te gebruiken. Rij je een lange afstand dan zal de wagen in stedelijke omgeving volledig elektrisch rijden en niets uitstoten, van zodra je op de autostrade bent geeft de batterij geleidelijk energie af, maar zal de wagen ook opladen door remenergierecuperatie en dergelijke meer. Eens in de volgende dorpskern rij je weer volledig elektrisch. Dit alles resulteert in een verbruik vergelijkbaar aan een dieselwagen, maar zonder de diesel-uitstoot. Ben je iemand die het geluk heeft om binnen 30 km van het werk te wonen, dan zal je wagen die ritten volledig elektrisch rijden. Het kan dus dat iemand met dezelfde wagen 0 liter/100 km verbruikt, en een ander 5,5 liter/100 km. Het resultaat blijft positief: een minder negatieve impact op het leefmilieu.
Nu is het inderdaad zo dat sommigen de fiscale maatregelen als enige reden zien om voor dit type wagens te kiezen. Ze gebruiken de wagen zonder ooit op te laden, de batterijen zijn door hun gewicht eerder ballast en ondanks de energierecuperatie zal men nauwelijks minder verbruiken dan een gelijkaardige benzinewagen. De uitstoot van schadelijke stoffen is nog altijd lager, maar het verbruik en bijgevolg CO2-uitstoot zijn hoger dan de bedoeling is. Dit is een realiteit, maar door dit verkeerde gebruik door sommigen een hele technologie af gaan schrijven is als schieten met een machinegeweer op een mug.
Controlesysteem en log-data
Als je al het gedrag van de gebruiker wil gaan sturen en het vermeende misbruik wil aanpakken, werk dan met een controlesysteem. Men kan bijvoorbeeld fiscaal een weerlegbaar vermoeden inbouwen, waarbij je moet aantonen dat je verbruik binnen een bepaalde tolerantie ligt om de hogere aftrek te kunnen gebruiken. Doe je dat niet, dan val je terug op de fiscaliteit van eenzelfde type wagen zonder batterijen. Het klopt dat dit dreigt weer extra administratie met zich mee te brengen, dit terwijl komaf maken met ‘fiscale koterij’ meer dan ook een relevant maatschappelijk issue geworden is. Persoonlijk denk ik dat er geautomatiseerde mogelijkheden bestaan die de administratielast beperken. Bijvoorbeeld het opvragen van log-data van de wagen, of een fiscaal attest dat verkregen kan worden via verbruiksdata aan de hand van het gebruik van de aan de wagen gekoppelde tankkaart.
De regering kondigt aan dat ze het vermogen van de batterijen als norm zal gebruiken, maar dit zou een nog grotere fout zijn: het zijn net de “mild-hybrids”, waar Volvo met zijn veelgeprezen beslissing volop op inzet vanaf 2019 in afwachting van verdere ontwikkeling van volledig elektrische wagens tegen 2025, die dé tussenstap lijken te worden. Benzinewagens gecombineerd met een zeer lichte 48-volt batterij om zo te resulteren in een lager verbruik. Fiscale aftrekbaarheid laten afhangen van vermogen van batterijen is dus niet wenselijk.
Bij deze dus een oproep aan de regering om haar beslissing te herbekijken en te werken aan een technologieneutrale autofiscaliteit gebaseerd op negatieve externaliteiten, diesel niet langer fiscaal te stimuleren, de weg vrij te maken voor hybride alsook elektrische wagens én verder in te zetten op “cash-for-cars”.
Lawrence Vanhove is Kernlid van Liberales. Hij schrijft deze tekst in eigen naam.
De Doordenkers van Knack.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier