Els van Doesburg (N-VA) stelt Europa soms ter discussie, maar: ‘Ik ben geen Orban-knuffelaar’

© GF
Stijn Tormans

Waarover is de Antwerpse schepen van Wonen Els van Doesburg (N-VA) van gedachte veranderd? ‘Sinds ik lokaal bestuur, besef ik meer dan ooit hoe ver de Europese Unie van de realiteit staat.’

In de rubriek “Durf Twijfelen” vraagt Knack elke week naar de twijfels van bekende mensen.

‘Ik was vroeger een kosmopolitische eurofiel’, zegt Els van Doesburg (N-VA), de Antwerpse schepen van Wonen. ‘Dat kwam ook omdat ik in een bubbel leefde. Ik studeerde politieke wetenschappen, met de bedoeling om diplomaat te worden. Dat was bij mijn medestudenten niet anders. De ene helft wilde stage lopen bij de Verenigde Naties, de andere helft bij de Europese Unie. We gingen op Erasmus en waren allemaal heel erg pro-EU. Dat was voor ons vanzelfsprekend. Achter ons lag alleen oorlog. De enige weg vooruit was méér Europese integratie, de oplossing voor alle problemen. Niemand stelde de EU ter discussie. Nationalisme had een onguur kantje. Naar al die KVHV’ers met hun Vlaamse linten en petten werd meewarig gekeken.’

Ik zou het enorm verrijkend vinden als er eens iemand in Terzake zegt: “Ik weet het niet.

Sinds wanneer vindt u nationalisme geen vies woord meer?

Els van Doesburg: Toen ik meer begon te lezen over Vlaams-nationalisme en conservatisme ben ik van gedachte veranderd. Een stabiele maatschappij moet van onderuit groeien, daar ben ik meer en meer van overtuigd. Neem bijvoorbeeld de vrijwilligers in de vaccinatiecentra. Zij vormen mee het hart en de ziel van een samenleving. Niet die eurocraten die ergens in een achterkamer iets beslissen. Ze willen beleid maken voor heel Europa, maar dat heeft iets neps. Zelfs een blinde ziet dat landen als Italië of Duitsland niet op dezelfde manier bestuurd kunnen worden. Zeker nu ik mee lokaal bestuur, merk ik hoe ver de Europese Unie van de realiteit staat. Ze zijn er bezig met dingen waar niemand van wakker ligt. Nu willen ze Kerstmis bannen uit het taalgebruik van EU-ambtenaren omdat het woord niet inclusief zou zijn. Dat is toch absurd? Terwijl ze voor de echt grote problemen zoals massa-immigratie dan weer geen oplossing hebben.

Bent u nu tegen de Europese Unie?

Van Doesburg: Wie Europa ter discussie stelt, wordt meteen als een Orban-knuffelaar bestempeld. Maar dat ben ik niet. Ik ben niet tegen de EU, wel tegen het idee dat meer Europese integratie per definitie beter is. Ook de bevolking is niet mee. Ik heb me geërgerd aan hoe minachtend er gedaan werd over de brexit. Los van het feit of het economisch een goede zaak was, begrijp ik de Britten wel. Zij willen geregeerd worden door iemand van hen. Er was weinig aandacht voor wat de brexit betekent voor hun identiteit. Trouwens, op de echt belangrijke momenten duikt die nationalistische reflex toch weer op. Zoals vorig jaar met de vaccinbedeling. Er waren toen nog vaccins tekort en meteen riep Angela Merkel: ‘Ja maar, wij moeten er genoeg hebben voor Duitsland.’ Ook de andere leiders eisten vaccins op voor hun land. Plots was het weer ieder voor zich.

U lijkt altijd zeker van uw stuk. Twijfelt u soms?

Van Doesburg: O ja, vaak zelfs. Ik mis twijfel ook in het publieke debat. Alles wordt heel stellig geponeerd en dat is soms een probleem. Deze zomer zeiden ze: ‘Als iedereen een vaccin neemt, breekt het rijk der vrijheid aan.’ Daarom zijn mensen nu zo ontgoocheld. Ik zou het enorm verrijkend vinden als er eens iemand in Terzake zegt: ‘Ik weet het niet.’ Of: ‘Daar moet ik me in verdiepen.’ Natuurlijk is dat niet gemakkelijk. Ik geef toe dat ik ook een zekere schroom zou voelen om zoiets te zeggen. Mensen zouden meteen roepen: ‘Van Doesburg kent haar dossiers niet.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content