Bij de gemeenteraadsverkiezingen willen de socialisten het CDH de rekening presenteren voor het ‘verraad’ van zijn voorzitter Benoît Lutgen.
Wat staat er, nu de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober naderen, op het spel in de voornaamste Waalse steden? In Luik, de stad waar de PTB het sterkst staat en waar nationaal woordvoerder Raoul Hedebouw de lijst duwt, is er onzekerheid, zegt ULB-politicoloog Pascal Delwit. ‘De grote vraag is: wat als de MR daar groter wordt dan de PS? Dat valt, gezien de impact van het Publifin-schandaal in Luik, niet uit te sluiten.’ In Wallonië is de regel dat de kandidaat met de meeste voorkeurstemmen uit de grootste meerderheidspartij automatisch burgemeester wordt. Bij een te grote winst van de MR zou de PS in Luik dus andere opties kunnen overwegen dan de verwachte paarse coalitie.
Di Rupo vindt dat hij na de verkiezingen van 2014 als een nobody is behandeld.
Ook Seraing, een stad met ruim 50.000 inwoners in de periferie van Luik, moet in de gaten worden gehouden. ‘PS-burgemeester Alain Mathot en zijn absolute meerderheid moeten er opboksen tegen een ijzersterke PTB, met wie Mathot bovendien op voet van oorlog staat. In sommige peilingen scoort de PTB beter dan de PS’, zegt Delwit.
In andere grote Waalse steden, zoals Charleroi, Bergen of Doornik, worden geen grote verschuivingen verwacht. ‘Daar zal de PS allicht achteruitgaan, maar waarschijnlijk toch de grootste partij blijven.’
Scheidend burgemeester en PS-voorzitter Elio Di Rupo verraste door het lijsttrekkerschap van zijn partij in Bergen af te staan aan eerste schepen Nicolas Martin. Een verstandige zet, vindt Delwit. ‘Hij heeft zo zijn voornaamste politieke tegenstander in Bergen, MR-gemeenteraadslid Georges-Louis Bouchez, de wind uit de zeilen genomen – Bouchez presenteerde zich als de anti-Di Rupo.’
‘Bovendien wordt Elio Di Rupo gedreven door revanche. Hij vindt dat hij, nadat hij in moeilijke omstandigheden het land had geleid, na de federale verkiezingen van 2014 in de Wetstraat als een nobody is behandeld. Vandaar zijn keuze om zich voor 100 procent toe te leggen op zijn droom om de PS in 2019 weer in de federale regering te krijgen.’
Voor het CDH, dat in Wallonië in de peilingen rond de 10 procent schommelt, worden het overlevingsverkiezingen. ‘Er is voor partijen een symbolische ondergrens’, legt Delwit uit. ‘Zak je onder die grens, dan gaan kiezers naar andere opties uitkijken.’
Ook de coalitievorming na de gemeenteraadsverkiezingen zal niet zonder gevaar zijn. ‘In nogal wat gemeenten wil het PS-kader wraak nemen voor de beruchte “coup” die CDH-voorzitter Benoît Lutgen in juni 2017 pleegde door de PS als partner in de Waalse regering in te ruilen voor de MR. Als de socialisten het CDH uit plaatselijke besturen kunnen gooien, zullen ze niet aarzelen. Burgemeester Paul Magnette (PS) van Charleroi heeft dat al bijna letterlijk zo gezegd.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
