‘De N-VA is sterker dan ooit. De partij houdt de nieuwe regering gegijzeld’. Dat zei PS-voorzitter Elio Di Rupo dinsdagavond in Terzake (Canvas). De voormalige premier herhaalde nog eens dat hij tegen een motie van wantrouwen is, iets waar de sp.a mee dreigt.
‘We moeten geen chaos boven chaos creëren’, zo liet Di Rupo optekenen. Hij is niet voor vervroegde verkiezingen en wil graag de vooropgestelde datum – 26 mei 2019 – behouden. Di Rupo zei ook nogmaals dat het VN-Migratiepact geen bindend karakter heeft voor ons land, in tegenstelling tot wat de N-VA zegt: ‘Voor de N-VA was dit een excuus om de kiezers niet naar het Vlaams Belang te zien vertrekken. De N-VA wil geen kiezers verliezen aan het Vlaams Belang en gaat daarom zo dicht mogelijk bij het Belang aanleunen’, zo zei Di Rupo, die de intussen beruchte socialemediacampagne van de N-VA tegen het VN-Migratiepact aanhaalde.
Toch stelt hij N-VA en Vlaams Belang niet op dezelfde lijn, ‘maar wat immigratie en de beelden die we gezien hebben betreft, was er bij N-VA een wil om zo dicht mogelijk bij het Vlaams Belang aan te schurken.’
In tegenstelling tot de burgemeester van Charleroi Paul Magnette, die binnen de PS is aangeduid als woordvoerder voor de verkiezingscampagne van de partij en gezegd heeft dat hij liever niet wil samenwerken met de N-VA, laat Di Rupo de deur op een -kleine- kier: ‘Zelfs al heb ik Italiaanse roots, heb ik geen fel temperament, en daarom zeg ik nooit ‘nooit’. Maar ik zit alleen een miljoen keer liever in een regering zonder N-VA. Maar de aanwezigheid van de N-VA in een regering hangt niet af van de Franstalige kiezer, wel van de Vlaamse kiezer.’
Over de ruk naar links in Wallonië en de goede resultaten van Vlaams Belang en N-VA in Vlaanderen was Di Rupo duidelijk: ‘Als we het land willen samenhouden, moeten we een evenwichtige alliantie vinden die rekening houdt met de gevoeligheden in beide landshelften.’
De ex-premier is ook tegen nieuwe communautaire hervormingen: ‘Bart De Wever zegt wel: ‘We gaan richting confederalisme’, maar als je de sociale zekerheid splitst, dan is dat bijna hetzelfde als het land laten ontploffen.’
