Elio Di Rupo laat zijn tanden zien

Eerste minister Elio Di Rupo liet, misschien voor het eerst sinds hij premier is, zijn tanden zien. Met veel bevlogenheid sabelde hij de kritiek op zijn begroting neer en haalde in een ruk door zwaar uit naar N-VA.

Nadat hij een begrotingsakkoord had bereikt, liet eerste minister Elio Di Rupo drie gelegenheden voorbijgaan om de begroting met vuur te verdedigen.

Tijdens de persconferentie had hij meer aandacht voor de beslissingen die het kernkabinet niet had genomen dan voor de maatregelen die er wel komen. De premier beperkte zich bij de voorstelling van het akkoord tot een droge opsomming van cijfers en tabellen.

In de studio van Terzake kon hij zijn boodschap niet overbrengen omdat hij daarvoor onvoldoende Nederlands spreekt. Hij zette er de perfecte illustratie neer van waarom hij zo weinig interviews geeft.

En de state of the union, een uitgelezen moment om andere politici en bij uitbreiding de hele bevolking te inspireren, was een slaapverwekkende vertoning, getuige ook de parlementsleden die meer aandacht hadden voor hun smartphone, hun tablet of voor een babbel met de buurman.

‘Elio Di Rupo zal nooit de Cicero van de Lage Landen worden’, schreef deze website en dat was de enige juiste analyse.

Eén dag later moeten we onze mening herzien.

‘Ik doe dit zelden, maar nu wil ik wel eens de puntjes op de i zetten,’ zei Di Rupo tijdens het debat over de beleidsverklaring. Wat volgde was een bevlogen betoog waarin de eerste minister nu wel met vuur zijn beleid verdedigde en in één moeite door de vloer aanveegde met oppositiepartij N-VA.

De tussenkomst van de premier maakte indruk op alle banken. Dat stellen een dag later ook de krantencommentatoren vast.

KrantencommentarenDe Standaard: ‘Combattieve en geestige regeringsleider’ ‘Wat een verschil een dag kan maken,’ stelt Bart Sturtewagen vast in De Standaard. ‘In plaats van een neuzelende, gortdroog declamerende premier Di Rupo, kreeg de Kamer gisteren een ontketende, combattieve en voorwaar soms geestige regeringsleider te zien.’

‘De belangrijkste smet op zijn optreden was dat hij nog steeds alleen in het Frans echt gevat uit de hoek kan komen en in het Nederlands niet veel verder komt dan gehakt stro.’

‘Maar de politieke boodschap was desondanks duidelijk: de handschoenen gaan af. Van nu tot midden 2014 zal er worden gevochten voor de harten en geesten van de kiezers en dan vooral de Vlaamse.’

Het Laatste Nieuws: ‘Premier van de grote dagen’

‘Gisteren nog eens de premier gezien van de grote dagen,’ schrijft ook Luc Van Der Kelen in Het Laatste Nieuws. ‘De volkstribuun in hem bovenhalen, dat zou Di Rupo wel eens meer mogen doen. Dan kan hij zich meten met die andere volkstribuun, Bart De Wever.De Morgen: ‘Een politiek dier in volle actie’

‘Eigenaardig blijft het toch, dat Jekyll en Hydegehalte van premier Di Rupo,’ schrijft Yves Desmet in De Morgen. ‘Op het spreekgestoelte van de Kamer was hij gisteren nog eens bevlogen, gevat, stevig debatterend, hard tackelend; een politiek dier in volle actie, altijd aangenaam om te zien. Maar dan wel in het Frans. Even later stamelt hij zich door een interview met Linda De Win, in het Nederlands.’

Wanneer Di Rupo een kans wil maken in 2014 bij de moeder aller verkiezingen zal hij dat alleen kunnen doen door in Vlaanderen een charme-offensief in te zetten. Door fitnessuurtjes in te ruilen voor taallessen.’

Het Belang van Limburg: ‘Spits en humoristisch in zijn replieken’

‘Oppositiepartij N-VA vond dat de begroting op niks trekt, maar een bevlogen premier Di Rupo liet zich – weliswaar enkel in het Frans – niet doen. Hij had duidelijk goed gerecupereerd, was spits en humoristisch in zijn replieken.’

Met enige zin voor euforie en overdrijving noemde politoloog Carl Devos de repliek van eerste minister Elio Di Rupo de meest opgemerkte tussenkomst in de Kamer in de afgelopen vijf jaar.

Volgens ons gaat die prijs nog altijd naar Meryame Kitir. (EE)