‘Een vernieuwde Vlaamse beweging wijst racisme expliciet af’

Het is merkwaardig dat de Vlaamse beweging zo licht over racisme gaat, vindt Vlinks. ‘Een gemiste kans. Zwijgen over racisme en het dus stilzwijgend goedkeuren, is schuldig verzuim.’

Het Minderhedenforum startte deze week een affichecampagne waarop Vlamingen met een migratieachtergrond te zien zijn, met de bijhorende sticker: ‘Ik ben Vlaming. Mag ik ook fier zijn?’. Vlinks staat achter deze taboedoorbrekende campagne. Uiteraard mag iedereen fier zijn dat hij of zij Vlaming is. De voorloper van Jong en Vlaams (JeV) lanceerde in 2015 al een soortgelijke actie. Maar met hun campagne, een affiche ‘Vlaams en niet anders!’ oogstte de jongerenafdeling van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) verontwaardigde en zelfs racistische reacties.

Na de oorverdovende stilte over Pegida zwijgt de Vlaamse beweging nu als vermoord over racisme. Het feit dat buiten Vlinks de Vlaamse beweging racisme niet expliciet afwijst, maakt duidelijk dat Vlaanderen een groot probleem heeft met racisme. Het is merkwaardig dat de beweging daar zo licht overgaat, een gemiste kans. Want racisme is geen mening, het is een agressief misdrijf. Wat men hierbij vergeet is dat dit stilzwijgen de kansen om ooit een Vlaanderen met een maximale autonomie te bereiken aanzienlijk hypothekeert en zelfs blokkeert. Sommige media doen daar maar al te graag aan mee en brengen consequent de ‘oude’ Vlaamse beweging met foto’s of beelden in diskrediet. Een beweging die in haar huidige vorm stilletjes naar het rusthuis aan het sloffen is. Gelukkig zijn onder meer de Vlinksers een nieuwe en veelbelovende generatie.

Beseft de Vlaamse beweging dat ze een aantal mensen voor het hoofd gaat stoten als ze racisme duidelijk veroordeelt? En dat bijgevolg het afhaken van een aantal mensen onvermijdelijk is? Allicht wel. Daarom blijft de beweging uit gebrek aan toekomstvisie en uit zelfbehoud liever klein en neemt ze een aantal racistische elementen er maar bij. Een klein aantal; de meeste Vlamingen zijn immers helemaal geen racisten. Ze verwachten wel een gelijke en correcte behandeling van nieuwe Vlamingen.

Nochtans is de Vlaamse beweging een aantal individuen beter kwijt dan rijk; met name diegenen die steeds het negatieve imago van de beweging blijven bepalen en zo bewust of onbewust de hele ‘Vlaamse strijd’ compromitteren. Bovendien maken ze misbruik van Vlaamse symbolen, zodoende wordt de Vlaamse zaak al jaren onterecht met extreemrechts geassocieerd. Vlinks is voorstander van een moderne Vlaamse beweging en bewijst dat Vlaamsgezind zijn niet noodzakelijk gelijk is aan rechts of extreemrechts. Vlinks zou die Vlaamse beweging toch graag een andere richting zien uitgaan, een meer inclusieve waarin iedereen die zich Vlaming voelt welkom is. Een vernieuwde Vlaamse beweging en uiteraard ook Vlinks wijzen racisme expliciet af. Zwijgen over racisme en het dus stilzwijgend goedkeuren, is schuldig verzuim. Het niet afkeuren van racisme is bovendien contraproductief omdat het van de Vlaamse beweging een karikatuur maakt en munitie geeft aan de tegenstanders. Als Vlinks vinden we het bijzonder jammer dat daardoor een verbreding van het draagvlak verhinderd wordt. Want het rechtse is wel goed afgedekt, maar links gaapt nog een groot gat.

Humor eindigt waar racisme of discriminatie begint.

De Vlaamse beweging voert pluralisme hoog in het vaandel, althans op papier. Maar pluralisme is ook pluralisme uitdragen. Niet zwijgen als het over racisme gaat, van welke kant het ook komt. Net zoals we vanzelfsprekend van moslims verwachten dat ze terreur afkeuren. Twee argumenten komen in het racisme-debat steeds terug: dat het enkel wordt aangeklaagd als het over blank racisme gaat en dat het een vorm van humor is. Humor eindigt waar racisme of discriminatie begint. Voor sommigen is de grens tussen humor en racisme niet duidelijk; zo gaan sommigen op de sociale media danig over de schreef, zich anoniem en onaantastbaar wanend.

De Vlaamse beweging heeft duidelijk een gebrek aan ambitie en visie. Vroeg of laat zal zij zich wel móeten uitspreken over racisme. Ondertussen blijft de oude beweging dus liever klein, met behoud van een klein aantal racistische elementen. Als je een echte ‘volksbeweging’ wil vormen dan moet je zorgen dat die beweging ook door het volk gedragen wordt en dus niet enkel naar leden van de zogenaamde ‘V-partijen’ luisteren, maar naar álle Vlamingen. Zoals de beweging voor meer zelfbestuur in Schotland en Catalonië, die van onderuit komt en door zowel de linker- en rechterzijde gedragen wordt. Vlinks beseft ook wel dat links en rechts voorbijgestreefde begrippen zijn, niemand is uitsluitend links of rechts. De meeste mensen zijn een combinatie van beide. Maar het gebruik van deze termen stelt wel zaken duidelijk. Zoals de naamkeuze van Vlinks: Vlaamsgezind zijn is niet uitsluitend rechts. Voor Vlinks zijn Vlaams én sociaal twee waarden die ontegensprekelijk bij elkaar passen.

Vlinks wil af van het ‘klaagzang’- en van het ‘pintennationalisme’. Sommigen vinden dat je een goede Vlaming bent als je veel aanwezig bent op bepaalde activiteiten. Waar enkel wordt geklaagd over geldtransfers naar Wallonië en hoe slecht het wel gaat in ons land. Met alleen maar pinten te gaan drinken op de IJzerwake of het Zangfeest zal Vlaanderen geen maximale autonomie bekomen. Daarvoor is een moderne, breedgedragen volksbeweging nodig die zich de échte problemen van de Vlaming aantrekt, een nieuwe beweging die een positief verhaal brengt en álle Vlamingen geloof, hoop en harmonie bezorgt.

Erik D’hamers is kernlid van Vlinks