Dyab Abou Jahjah

‘Één stem voor een radicale omwenteling betekent voor mij meer dan tien stemmen voor de status quo’

Dyab Abou Jahjah Auteur en opiniemaker

Medeoprichter van Be.One, Dyab Abou Jahjah, gelooft wel dat er een draagvlak is voor zijn partij. ‘Zolang traditioneel links enkel focust op het economische aspect van gelijkheid, heeft een partij als Be.One bestaansrecht.’

Voor een nieuwe, pas opgerichte partij, heeft Be.One de afgelopen dagen veel discussie veroorzaakt. Dat is enigszins te begrijpen. Wij zijn een op en top radicale partij. Wie durft zich in deze tijden radicaal te noemen? Wij doen dat, op basis van een nieuwe verhaal en staan met trots achter radicale gelijkheid en Nieuwe politiek.

Voor aspirant-filosoof Othman El-Hammouchi zijn dat begrippen die geïmporteerd zijn uit de verenigde staten. Maar in hetzelfde artikel spreekt hij zichzelf tegen door het als op het marxisme gebaseerde begrippen te typeren. Hij gaat zelfs mee in het extreemrechtse jargon, en beschuldigt ons van ‘cultuurmarxisme’. Bovendien kiest El Hammouchi er bewust voor om ons goede resultaat in Mechelen niet te analyseren, want daar zou hij moeten uitleggen waarom we 3% al van de stemmen halen. En dat sluit allerminst aan bij zijn bewering dat er geen draagvlak is voor onze vorm van politiek.

Één stem voor een radicale omwenteling betekent voor mij meer dan tien stemmen voor de status quo.

Het is normaal dat El Hammouchi zich stoort aan Be.One op inhoudelijk vlak. ‘Dat is een van de vele problemen met mensenrechten: er is niets aan verbonden. Rechten moet je verdienen’, zo schreef hij eerder al op Twitter. Als je het er niet mee eens bent dat mensenrechten inherent vasthangen aan het mens zijn, en dan komen wij met onze radicale gelijkheid tussen alle mensen, dan kunnen inhoudelijke verschillen tussen ons niet groter zijn.

Zowel El Hammouchi als de nieuwe partij Democratisch-Solidair Appèl (D-SA) maken deel uit van een heel netwerk van mensen die zich met plezier op het terrein van het conservativisme en neoliberalisme begeven. Hun enige probleem met het huidige etsablishement is dat het een laicité a la française geneigd is. Voor de rest zouden ze morgen een partijkaart van de N-VA kunnen aanschaffen. Structurele uitsluiting? Koloniale reflexen? Institutionele racisme? Exploitatie van de arbeiders en groeiende oligarchische macht? Patriarchale mechanisme en seksisme? Uitsluiting van LGBT’s? Allemaal cultuurmarxistische onzin en slachtofferschap, geïmporteerd uit de VS.

En toch is de realiteit anders, en worden elke dag meer mensen bewust van al deze structurele onderdrukkingsmechanismen en vooral van de intersectionaliteit van al deze strijden. In Mijn boek ‘Pleidooi voor radicalisering’ heb ik de contouren geschetst van een visie om daartegen te strijden en dat is de basis van het begrip radicale gelijkheid geworden.

Radicale gelijkheid is een begrip dat het Marxisme en het ideeëngoed van de 19u003csupu003edeu003c/supu003e eeuw net overstijgt.

Deze ideeën vormden ook de basis van Movement X in Belgie en in Nederland en hebben andere politieke krachten beïnvloedt. Radicale gelijkheid is een begrip dat het Marxisme en het ideeëngoed van de 19de eeuw net overstijgt. Het stelt dat naast de tegenstelling tussen arm en rijk, ook twee andere tegenstellingen bestaan die even belangrijk zijn, namelijk etnie en gender. Radicale gelijkheid wilt zeggen dat gelijkheid kan alleen volledig zijn wanneer ze op alle drie niveaus bewerkstelligd is.

Daarom heeft Be.One een bestaansrecht buiten traditioneel links, waar men gelijkheid blijft reduceren tot enkel de economische dimensie ervan. Wij erkennen die economische dimensie maar we geloven niet dat die meer of minder fundamenteel is dan de twee anderen.

Radicale gelijkheid is driedimensionaal. Dit is geen theorie: je kan dit heel concreet zien aan de de prioriteiten van de traditioneel linkse partijen. Zij leggen veel minder de nadruk op de etnische dimensie en de tegenstellingen op het vlak van gender, maar benadrukken vooral de klassenverschillen tussen arm en rijk.

Voor rechts-conservatieve moslims zoals Al Hamoushi en zijn d-SA-vrienden bestaat de oplossing er dan uit om een nieuw rechts alternatief te bouwen. Een rechts alternatief dat wel open staat voor religiositeit, en meer specifiek moslimreligiositeit. Eens dat dat voldaan is zullen ze samen met traditioneel rechts en extreemrechts de solidariteit die gebouwd is op de verworvenheden van de arbeidersbeweging ontmantelen en vervangen door het extreemrechtse model van “solidarisme”.

En wanneer het om gender gaat, vinden ze dat de feministische strijd of die van LGBT’s een ondermijning is van de waarden en normen van de maatschappij. Dat er voor deze rechts-conservatieve ideeën een draagvlak bestaat bij een segment van de moslimgemeenschap is geen geheim. Net daarom zou het een illusie zijn om te denken dat d-SA een eendagsvlieg is. De komende jaren zullen we volgens mij de trend zien waarbij de N-VA afstand neemt van haar islamofoob discours, waarna een alliantie met het d-SA niet uitgesloten kan worden.

In mei 2019 zullen veel mensen die ons nu al afschrijven, anders gaan denken. Wij zijn hier om te blijven.

De tegenstelling tussen Be.One en de N-VA en hun moslimklonen, is niet alleen te beperken tot radicale gelijkheid. De andere tegenstelling is dat we een breuk maken met de ideologieën van de 18de en 19de eeuw, en de verbasteringen die gemaakt zijn van de ideeën van Edmund Burke, Hegel, en het Duitse romantisch nationalisme. Be.One daarentegen, is gefundeerd op een kruisbestuiving tussen post-structuralistisch een dekoloniale analyses. Wij verdedigen een maatschappijproject dat past bij dit tijdperk van globalisering. New Politics is dus voor ons veel meer dan alleen maar een statement tegen bepaalde wanpraktijken in de politiek, of een pleidooi voor transparantie en openheid. We zijn vernieuwend niet alleen in de vorm maar ook in de inhoud.

Daarom is Be.One meer dan een politieke partij. Het is een immanentie van een beweging. Dat 7.000 mensen in 6 gemeentes in Vlaanderen hun stem aan zo een project al gaven heeft voor mij veel meer betekenis dan de stemmen die gingen naar een oude politiek van conservatisme en neoliberalisme. Één stem voor een radicale omwenteling is veel meer van betekenis dan 10 stemmen voor de status-quo.

Iedereen die lid is van Be.One moet de diepe betekenis kennen en begrijpen van Radicale Gelijkheid en Nieuwe Politiek. Alleen op die manier slagen we om iets te bouwen die van betekenis kan zijn en een impact kan hebben. We leven in een wereld van radicale ongelijkheid en van versleten en corrupte, oude politieke structuren en praktijken. En daarom is ons project van Radicale Gelijkheid en Nieuw politiek broodnodig. En juist daarom zal het alleen maar groeien en met de tijd sterker worden. In mei 2019 zullen veel mensen die ons nu al afschrijven anders gaan denken. Wij zijn hier om te blijven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content