Economische Inspectie vecht tegen de bierkaai

© ImageGlobe

De wetgever wil dat u weet wat u koopt en vaardigt daartoe tal van regels uit. Heel mooi, maar worden die ook toegepast? Bij de FOD Economie hebben ze er hun handen meer dan vol mee.

Eén bruggenhoofd in de strijd om meer transparantie voor de consument heeft de Algemene Directie Controle en Bemiddeling (ADCB) alvast verloren. Vroeger heette die dienst gewoon ‘Economische Inspectie’. Daarmee wist een lezer meteen waarover je het zou hebben; tegenwoordig heb je er een woordje uitleg bij nodig. Dat hoeft overigens niet gezegd te worden van het jongste jaarverslag van de ADCB. Dat werkstuk laat zich vlot lezen en alleen al door de enorme diversiteit aan onderwerpen en acties van de dienst maakt het indruk.

De 180 inspecteurs/controleurs van deze economische administratie controleren prijsaanduidingen in warenhuizen (maar ook in fitnesscentra en stomerijen), gaan na of elektrohandels op elk toestel het juiste energie-etiket plakken en of wat u in uw auto tankt de kwaliteit heeft waarvoor u betaalt. Ook voeren ze audits uit bij geschillencommissies (zoals die voor de meubelsector) en checken ze of de banken de nieuwe financiële wetgeving correct toepassen, bijvoorbeeld inzake de informatie aan de consument.

De leesbare taal, zelf ongetwijfeld al uiting van een moderne spirit in deze dienst, verhult overigens niet dat de ADCB een hoop moderniseringsprocessen doormaakt. Er vallen begrippen als ‘rationalisatie, risicoanalyse, samenwerking’ en ‘het volgen van de technologische evoluties’. In één adem, jammer genoeg, met ‘meer doen met steeds minder mensen’. De lijst van wetten waarvan de dienst de naleving moet controleren, neemt achteraan ettelijke pagina’s in beslag. Dit jaar kwamen er nog een paar belangrijke bij (marktpraktijken, consumentenkrediet, betalingsdiensten) en dat zadelt de dienst meteen op met extra vormings- en organisatietaken.

De uitdaging om meer te doen met minder mensen, wordt opgevangen door de controles beter te structureren en te mikken. Dat levert wel vruchten af. In 2010 leverden 32.040 controles de vaststelling van 7860 inbreuken op (13 procent meer dan het jaar ervoor). Met andere woorden, als het doel is: overtreders pakken, dan schieten de controles in een op de vier gevallen raak. Maar dat lost natuurlijk niet alles op. De dienst namaak controleerde minder winkels en het aantal ontdekte namaakartikelen (vooral speelgoed, dvd’s/cd’s, kleding) liep terug van 230.000 naar 180.000. Dat de dienst meer samenwerkt met andere organisaties, neemt volgens de gedupeerde merken niet weg dat er in werkelijkheid steeds meer namaak op de markt is. En wie zoals wij merkt dat er steeds meer binnenlandse spam in zijn mailbox sluipt – ook iets wat de ADCB geacht wordt te beteugelen – zal dat wel geloven: de mazen van het net blijven groot.

De vraag is dan, hoeveel zin het heeft om in het parlement wet na wet te stemmen die de consument beter moet beschermen, als de dienst die moet waken over de naleving van al die wetten het met steeds minder middelen moet stellen. Wetgeving en handhavingsbeleid moeten hand in hand gaan, anders wordt het allemaal één grote zinsbegoocheling.

Luc Baltussen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content