In het boek Molenbeek, miroir du monde brengt Ecolo-schepen Sarah Turine een hoopvol verhaal over ’s lands meest beruchte gemeente.
Als Ecolo-schepen voor Jeugd, Sociale Cohesie en Interculturele Dialoog probeert Sarah Turine al vijftien jaar aan samenlevingsopbouw te doen. Toen ze vorig jaar anonieme dreigementen ontving, besloot ze een boek te schrijven over haar ervaringen. Het resultaat is Molenbeek, miroir du monde.
Sarah Turine: Het is jammer dat de buitenwereld zo’n monolithisch idee heeft van Molenbeek. Ja, er zijn veel problemen, maar tegelijk is het een gemeente vol artistieke projecten waaraan heel wat bewoners participeren. Er zijn veel jongeren die zich engageren en ondernemen. Het kan geen kwaad om ook eens de positieve kanten te belichten.
Had u tien jaar geleden kunnen voorspellen dat Molenbeekse jongeren in staat zouden zijn om jihadistische aanslagen te plegen?
Turine: Nee, dat had niemand kunnen voorspellen. Maar het baarde me tien jaar geleden wel al zorgen dat veel moslims zich terugplooiden op de eigen identiteit.
Meneer Jambon wil álle verenigingen onderzoeken omdat er één of twee met illegale praktijken bezig zijn
Maakt u zich vandaag nog zorgen over radicalisering in Molenbeek?
Turine: Er is de voorbije vijftien jaar een paradoxale beweging geweest binnen de moslimgemeenschap. Er is een heel kleine minderheid die gewelddadig is geworden en terreurnetwerken heeft gesteund. Maar tegelijk is het overgrote deel van de moslimgemeenschap net opener geworden. Een jongere die beslist om bijvoorbeeld niet aan de ramadan mee te doen, ervaart vandaag veel minder sociale druk.
Hoe evalueert u het Kanaalplan waarmee minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon Molenbeek wil ‘schoonvegen’?
Turine: We zien vandaag vooral de negatieve effecten van dat plan. Dat er meer politieagenten komen, juich ik uiteraard toe, maar ik stel me wel de vraag wat ze dan wel doen. Meneer Jambon wil álle verenigingen onderzoeken omdat er één of twee met illegale praktijken bezig zijn. Sorry, maar dat lost niets op. Daardoor zullen mensen net minder geneigd zijn om een vereniging op te richten. Terwijl het verenigingsleven de oplossing is en niet het probleem.
Vreest u voor een verloren generatie?
Turine: Dat is inderdaad het risico. Ik wil niet naïef zijn: er zijn veel jongeren die door schoolproblemen of sociale omstandigheden in criminele netwerken terecht komen. Maar met repressie los je dat niet op. Als jongeren aangetrokken worden door radicale discoursen, komt dat ook omdat ze geen vertrouwen vanuit de overheid ervaren. Alle politici moeten duidelijk maken dat zij er óók bij horen, en dat ze binnen het democratische kader mogen deelnemen aan het debat. Als we dat niet doen, winnen de extremisten.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
