Drie redenen om voor SP.A te stemmen

Niet iedereen kan de hele verkiezingscampagne in detail volgen. Daarom vroeg Knack.be aan alle partijvoorzitters om in drie kernwaarden samen te vatten waar zijn of haar partij voor staat. Vandaag: Bruno Tobback over inkomen, sociale zekerheid en toponderwijs.

1. Uw inkomen verzekeren

Bruno Tobback: ‘Sociale welvaart creëer je door zo veel mogelijk mensen aan het werk te krijgen. Daarom zetten wij volop in op jobcreatie voor jongeren, 50-plussers en laaggeschoolden. Die groepen hebben onze hulp het hardste nodig nu. Dus moeten we hen goedkoper maken voor werkgevers in plaats van algemene cadeaus uit te delen aan aandeelhouders. Jobs bovendien die toelaten de rekeningen te betalen en iets over te houden op het einde van de maand.

Om dezelfde reden houden we vast aan de index. Als de prijzen in de supermarkt duurder worden, moet ook uw loon of uw pensioen omhoog. Dat is een kwestie van respect voor wie werkt of wie gewerkt heeft. Meer, nog het is een kwestie van beschaving. Of is het de bedoeling dat we met zijn allen armer worden?

Hoe meer mensen werken, hoe beter we samen kunnen garanderen dat iedereen een comfortabele oude dag heeft. Om onze pensioenen betaalbaar te houden, moeten we de kost in de eerste plaats met zijn allen samen aanpakken. Willen we mensen langer aan het werk houden – cruciaal in dit debat – dan moeten we naar het aantal gewerkte jaren kijken.

Daarom maken wij ieders loopbaan even lang: 42 jaar. De metser die op zijn 18e in de bouw begon, kan zo met pensioen op zijn 60e. De dokter die op zijn 25e aan de slag gaat, kan zijn wettelijk pensioen opnemen op zijn 67e. Dat is transparant, rechtvaardig, eerlijk en zeker.

De volgende 5 jaar komen er 172.400 extra gepensioneerden bij. In ons financieel toekomstplan zetten wij – en dat als enige partij – bijna 10 miljard opzij om alle Vlamingen het pensioen te geven waar ze recht op hebben.’

2. Uw sociale zekerheid garanderen

Bruno Tobback: ‘Behalve uw pensioenen is goeie, betaalbare gezondheidszorg een absolute prioriteit voor SP.A. Gezondheidszorg die voor iedereen toegankelijk is en niet alleen voor wie het kan betalen. Door de toenemende vergrijzing zal de vraag naar zorg toenemen. De topkwaliteit die we in ons land bieden, willen we blijven garanderen. Dat betekent dat we moeten investeren, want anders zeggen we tegen de mensen die morgen zorg nodig hebben: “Sorry, het zal niet voor u of nu zijn.”

Wij passen voor een scenario waarbij we de uitgaven in onze gezondheidszorg zomaar bevriezen. Wij passen voor een scenario waarbij we wie zorg nodig heeft, in de kou laten staan. Wij kiezen het scenario waarin we met zijn allen samen investeren in optimale én betaalbare gezondheidszorg voor iedereen. Want dat is sociale welvaart.

Met ons gezondheidsplan sturen we het huidige zorglandschap bij om de kwaliteit te blijven garanderen mét de noden van de patiënt op de eerste plaats. Zo zorgen wij ervoor dat u meer verschillende behandelingen en producten terugbetaald krijgt. En via de versterking van de verplichte verzekering betaling we brillen, lenzen, hoorapparaten, tandzorg en geestelijke gezondheidszorg terug. Tot slot willen wij dat u voortaan 6 euro betaalt bij de dokter. U hoeft niet langer het volledige bedrag te betalen, maar enkele het remgeld. Zo maken we ook komaf met de kleefbriefjes.’

3. Uw kinderen toponderwijs laten volgen

Bruno Tobback: ‘Nu dwingen wij kinderen van 12 jaar een richting te kiezen. Niet alleen een richting, maar ook een stelsel van richtingen waaraan we een hiërarchie koppelen. Een hiërarchie aan waarderingen. Want de ‘goeie’ gaan naar het ASO, de ‘minder goeie’ gaan naar het technische onderwijs en het beroepsonderwijs. Een kind van 12 die keuze laten maken, is pervers. Kinderen die je in het TSO of BSO vindt, zijn vaak kinderen die daar gekomen zijn na een proces van mislukking na mislukking. Terwijl we die precies nodig hebben.

We hebben daar dus een probleem en een brede eerste graad is daar de oplossing voor. Verschillende studies en wetenschappers hebben dat ook duidelijk gemaakt.

Daarmee beletten we iemand niet om Latijn te studeren, als die dat al op zijn 12e weet. Maar een brede eerste graad beantwoordt wel aan de realiteit dat de overgrote meerderheid van de jongeren het nog niet weten. We mogen hen niet dwingen in een hiërarchie om keuzes te maken.

Laat jongeren daarom met een aantal dingen in aanraking komen en laat ze dan een keuze maken op basis van interesse, talent en inzet op hun 14e. Dan ga je gemotiveerde leerlingen krijgen, zowel in theoretische als praktische richtingen. En op het einde van de rit krijg je gemotiveerde gediplomeerden, gemotiveerde werknemers en gemotiveerde ondernemers.’