Jean-Marie Dedecker (LDD)

‘Doping hoort bij het wielrennen zoals een kalkoen bij Kerstmis’

Lance Armstrong is straks eregast in de Ronde van Vlaanderen. Jean-Marie Dedecker ziet het met lede ogen aan. ‘Wielrennen is een mooie sport, jammer van de coureurs en de orakelende tycoons die zichzelf en de zondaars schoon kakelen, en hen zelfs rondrijden in praalwagens.’

Sport is de belangrijkste bijzaak ter wereld. Of is het hoofdzaak ? Als onze Hein Deprez uit de Westhoek , met zijn bedrijf Greenyard, de Amerikaanse reus Doyle overneemt en zo de grootste fruit- en groentenondernemer ter wereld wordt, krijgt hij een pagina in de krant. Als Marc Coucke voetbalclub RSC Anderlecht koopt, vult hij alle gazetten en opent hij alle journaals. Sporters zijn pionnen geworden op het schaakbord van het grootkapitaal. Soms trofeeën en pronkstukken, maar ook Playmobil van tycoons.

Dopingzondaar Lance Armstrong krijgt zo de absolutie van de nomenclatura van de Vlaamse wielerwereld. De verloren zoon komt terug. Hij mag straks als eregast in de volgwagen van Wouter Vandenhaute Vlaanderens mooiste wielerklassieker opfleuren, een dikke middelvinger opstekend naar het klootjesvolk, dat samengedromd in beate bewondering langs de kant van de weg, de bekeerling meelijwekkend zal toewuiven en in de armen sluiten.

Devotie is blind. De Ronde is niet zomaar een wielerkoers. Het is een bedevaart dwars door wielerminnend Vlaanderen. Een processie van godenkinderen, bedienaars van hun eigen eredienst met het sacrament van onschendbaarheid. Alhoewel de supporters als blinde vinken hun gevallen idool meedogend zullen nafluiten, hoort een judas niet vereerd te worden in een ommegang. De man hoort eerder in de bezemwagen thuis van de grote prijs van Kuttikhove.

Doping hoort bij het wielrennen zoals een kalkoen bij Kerstmis

Drie rondjes rond de kerktoren om hem dan af te zetten bij de apotheker… voor zijn thuisgevoel. Armstrong is niet zomaar een dopingzondaar. Hij is het symbool van de perversiteit van het wielermilieu. Wereldkampioen in list en bedrog. Misschien een groot renner maar een heel kleine sportman. Hij zette zijn hele ploeg aan tot dopinggebruik, hield de omerta in stand met afpersing en omkoping, pleegde broodroof op zijn tegenstanders en maakte mensenlevens stuk. Zowel een handelaar in dope als een gebruiker die zoveel geprikt en gespoten heeft dat zijn lijf na zijn dood niet meer zal ontbinden. Zijn EPO-bloedzak hing in zijn kleedkamer aan een kleerhanger, het galakostuum van de bedrieger. De man betoonde nooit een schaamhaartje wroeging. Armstrong heeft een gietijzeren ruggengraat, maar de moraal en de ethiek van een strontvlieg. Zijn kankerfonds was ook een witwasmachine voor eigen gebruik en in de School van Meedogenloosheid is hij geen leerling maar een professor. Het Proces-verbaal van zijn veroordeling telt 166 pagina’s, een bloedrode roman.

Armstrong komt hier niet alleen maar fietsen en de goedgelovigen toezwaaien. Hij komt tegen de luttele som van 295 euro ook een clinic geven voor een roedel krijtstrepen met een Eddy Merckx- fiets. Het wordt georganiseerd door de Tour of Flanders Business Academy, een theekransje van Wouter Vandenhaute en Bob Verbeeck, de opperste kardinalen van onze sport. Ze ordonneren zelfs bij Sporza en de VRT wat er op het scherm mag en moet komen.

Koers was vroeger van het plebs, nu van de patriciërs. Sport gedegradeerd tot een onbeschaamde geldpers en een collectieve drug voor lui met oogkleppen op. Volgens Vandenhaute is Armstrong veroordeeld door zijn arrogantie. Klopt gedeeltelijk. Hoogmoed is geen misdaad. Het is wel een misdrijf als je door je eigen arrogantie een platgespoten antiheld op het schild hijst, terwijl je wordt wijsgemaakt dat een ganse meute pedaalridders zich nu clean de pleuris uit het lijf rijdt. Het is zelfs een belediging voor die zuivere categorie. ‘Ze gebruikten toen allemaal’ is het riedeltje dat de komst van één van de grootste charlatans uit de sport moet verrechtvaardigen en de illusie van onschuld aanhouden. Zeer hypocriet als je weet dat al wie deze mantra toentertijd durfde op te zeggen de banbliksems op de hals haalde van het ganse wielermilieu en plat geschreven werd door de embedded wielerjournalisten. Inktkoelies die eerder supporters waren dan verslaggevers en elk excuus aangrepen om de illusie van onschuld in stand te houden. Je werd in de gracht gereden en plat geslagen met schadeclaims. Wie als renner de omerta doorbrak wachtte broodroof en verbanning. Dimitri De Fauw spookt nog in mijn gedachten.

Het kan verkeren, maar niet in de velosport. Doping hoort bij het wielrennen zoals een kalkoen bij Kerstmis. Op de dag dat Armstong witgewassen werd door onze wielerbobo’s, kwam zijn opvolger in opspraak. Het puffertje van viervoudig Tourwinnaar Chris Froome hangt nu als een wc-eend boven de wielerbeerput. Verstuiver van een kwalijke geur. De collectieve verontwaardiging is weerom selectief. Nochtans puft het halve peloton, zelfs bij de miniemen die nog met een pamper in het zadel zitten. Ze kennen de namen salbutamol, Ventolin, Formoterol en Symbicort beter dan de Pokemonfiguurtjes. Een dosis babyvoeding Vaminolact ligt samen met de slaapmiddelen Stilnoct of Noctamid op het nachtkastje. Corticosteroïden, al of niet met een TUE worden nog geslikt als snoepgoed. Salbutamol zet de luchtwegen open, verhoogt de opname van glucose en zou zo de groeihormoonspiegel mede verhogen, stelden Franse onderzoekers. Anderen dan weer vergoelijken de medicatie als noodzakelijk kwaad.

‘Zelfs de zwaarste astmapatiënt gebruikt minder Salbutamol dan Chris Froome afgelopen september deed tijdens de Vuelta.’

Zelfs de zwaarste astmapatiënt gebruikt minder Salbutamol dan Chris Froome afgelopen september deed tijdens de Vuelta’, zei sportarts Jean Driessen, zelf astmapatiënt en gepromoveerd op inspanningsastma, in de Volkskrant. Bij Froome werd in Spanje 2.000 nanogram per milliliter Salbutamol in zijn urine aangetroffen. Dit zou neerkomen op 32 pufjes. Driessen nam zelf ooit 10 pufjes: ‘Ik kan je zeggen: dan is het alsof je in één keer een kan koffie achterover giet. Ik stond te stuiteren…Als ik met mijn 100 kilo al sta te stuiteren na 10 pufjes, dan moet Froome met zijn 60 kilo door het dak zijn gevlogen… Het was tijdens die etappe warm en vochtig, niet in het nadeel van astmapatiënten. Mijn longen doen dan een dansje. Bij Froome niet. Het kan er op duiden dat hij geen last heeft van astma, maar van een heel ander probleem aan zijn luchtwegen’.

Grote sportbonden worden volgens mij geleid door sportmaffiosi. Grote sportmanifestaties en -functies worden gekocht met tonnen smeergeld. Holle retoriek achter vlag en volkslied voor het vaderland. Net zoals UCI-baas Hein Verbruggen indertijd de knieval deed voor Lance Armstrong, ging zijn Britse opvolger Brian Cookson nu plat op zijn buik voor zijn landgenoot Chris Froome, doodgeknuffeld door gifmengers en verdwaasd in idolatrie en zelfbescherming voor hun sport en hun eigen riante positie. Team Sky is al een tijdje terug met de voeten op de aarde. Eerst met sir Bradley Wiggins als notoir astmapatiënt en nu met Froome. Hoestbuien op twee wielen. De toegelaten therapeutische grens voor Salbutamol is 1.000 nanogram per milliliter urine. Froome plaste het dubbele.

Wie aan dubbele snelheid door het rood licht rijdt moet zijn rijbewijs voor een tijdje inleveren. Wielrennen is een mooie sport, jammer van de coureurs en de orakelende tycoons die zichzelf en de zondaars schoon kakelen, en hen zelfs rondrijden in praalwagens.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content