De arme Brusselse wijken staan onder grote demografische druk, terwijl de rijkere buurten afgesloten zijn voor nieuwkomers. “Dit vereist een krachtdadige reactie op het vlak van het huisvestingsbeleid,” klinkt het in een studie van de ULB.
Het grootste deel van de nieuwe, arme immigranten komt terecht in de verpauperde wijken in Brussel, terwijl het beleid van het Brusselse gewest er de inrichting van nieuwe woningen voor de middenklasse stimuleert. Daardoor is er uiteindelijk “een enorme demografische druk op die reeds dichtbevolkte gebieden”, zo stellen drie geografen van de Université Libre de Bruxelles (ULB) in een studie die maandag gepubliceerd werd in het elektronisch wetenschappelijk tijdschrift Brussels Studies.
De studie van Gilles Van Hamme, Taïs Grippa et Mathieu Van Criekingen analyseert de migratieprocessen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de impact ervan op de sociaal-economische processen in de verschillende wijken. De onderzoekers baseerden zich daarbij op gegevens van 2005 tot 2010 van de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid.
Transitzones
Die gegevens wijzen op het bestaan van een “arme halve maan”, die zich van het noorden (Sint-Joost-ten-Node) via het westen (Anderlecht, Molenbeek) tot het zuiden (Sint-Gillis) van de vijfhoek uitstrekt. Die wijken vormen ten dele “transitzones”, waarin immigranten die pas uit het buitenland zijn aangekomen zich vestigen en waaruit een deel van de inwoners naar de rest van Brussel en België vertrekt. “Maar ze kunnen ook worden beschouwd als wijken die een deel van hun inwoners tegenhouden en verankeren”, zeggen de onderzoekers.
De onderzoekers wijzen er daarbij ook op dat een “klim op de ruimtelijke ladder”, niet noodzakelijk een “stijging op de sociale ladder” inhoudt. Bevolkingsgroepen die de armste sectoren van de stad verlaten, vestigen zich in de grote meerderheid van de gevallen in de aangrenzende gebieden in het westen van het Brussels gewest, waardoor het probleem zich gewoon verplaatst. “De armoede breidt zich dus uit naar het westen”, zeggen de onderzoekers.
Rijke wijken
De “gebieden van de burgerij” in het zuidoosten van de stad, lijken dan weer “hermetisch gesloten” voor die bevolkingsgroepen. Die wijken kennen een demografische druk die twee keer minder is dan het gemiddelde in de regio. “Een dergelijke vaststelling noopt ongetwijfeld tot een krachtdadige reactie op het vlak van het huisvestingsbeleid, zodat de demografische druk niet volledig op de achtergestelde wijken komt te liggen”, besluiten de onderzoekers. (Belga/EK)
