‘De Standaard maakt zo veel podcasts dat de krant stilaan een logopedist in dienst mag nemen’

Hoeveel uur per dag kun je naar podcasts luisteren?

Iemand vertelde me onlangs over een theatervoorstelling waar ze aan werkte. Het klonk goed en interessant, leuk verhaal, tot ze zei dat het eigenlijk zo’n beetje een ‘livepodcast’ zou worden. Ik dacht dat podcasts dienen om naar te luisteren als ik sta af te wassen of te koken. Waarom zou ik daarvoor naar een theaterzaal gaan? Een lompe gedachte, natuurlijk: tegenwoordig probeert iedereen zijn werk te herverpakken als een podcast. Die bubbel is al zo opgeblazen dat zelfs het Nucleair Forum een eigen podcast heeft. Wie luistert daar in hemelsnaam naar, zelfs tijdens de afwas?

Er is ook geen enkel Vlaams medium meer dat zich nog niet aan het genre heeft gewaagd. De vergadering waarop de redactie van Knack voor het eerst werd gebrieft over de mogelijkheden van podcasts, vond alweer jaren geleden plaats. De Standaard ondernam onlangs met een eigen catalogusapp een poging om de Vlaamse Spotify voor podcasts te worden, terwijl Spotify dat natuurlijk gewoon zelf al is. De krant maakt ondertussen al zo veel podcasts dat het stilaan geen kwaad idee is om – als ze werkelijk ál haar redacteuren een microfoon onder de neus wil blijven duwen – een logopedist in dienst te nemen.

Op een businessmodel voor podcasts blijft het wachten. Het zijn nog altijd lange, dure maar vaak ook uitstekende radiospots. Er zitten er weinig achter een betaalmuur, en de knullige reclames die soms voorbijkomen, brengen zelden genoeg op om ze te financieren. Uiteraard hoeft geld niet altijd een probleem te zijn: opdrachtgevers zoals de openbare omroep kunnen podcasts bestellen, zoals in Nederland onlangs nog het briljante De Deventer Mediazaak van Annegriet Wietsma. Maar verder doet dit allemaal erg denken aan de beginjaren van onlinenieuws, toen alles ook gratis op internet werd weggegeven met het idee dat een verdienmodel wel als vanzelf zou verrijzen. De mediasector herstelt nog altijd van dat trauma, en veel mensen begrijpen helaas nog altijd niet waarom ze voor nieuws moeten betalen.

Mijn favoriete podcast is al jaren Echt gebeurd, waarin mensen verhalen vertellen die ze echt hebben meegemaakt. De makers, Paulien Cornelisse en Micha Wertheim, kunnen al langer dan een jaar geen nieuwe opnames met publiek meer organiseren, maar hebben nog altijd elke week een aflevering klaar die vaker wel dan niet ontroert. Voor mensen als ik, die allang tegen zichzelf zeggen dat ze zo’n podcast moeten steunen, is er nu een heerlijk uitgegeven boek, om te kopen met echt geld. Voorlopig blijft het wel ongelezen in de kast staan. Ik kan me niet voorstellen dat die verhalen op papier even goed zijn.